แม่ใหม่ คนเดิม (13) : แม่นาง ผู้มีทางออกเสมอ

แม่เป็นคนฉลาด

ฉลาดพูด ฉลาดคิด ฉลาดเอาตัวรอด

จนข้าพเจ้าตั้งฉายาให้แม่ว่า

แม่นางผู้มีทางออกเสมอ

เพราะแม่ไม่เคยยอมเข้าตาจน

ไม่ยอมรับว่าตัวเองลืม

แม่จะมีคำพูดที่เอาตัวรอดได้ทุกครั้ง

พวกเราก็จะรู้สึกว่า แม่เรานี่เก่งจริงๆ

แม่ไม่ยอมรับว่าแม่ลืม

แม่จะบอกว่าแม่ยังไม่หลงลืม

กินแล้วบอกยังไม่กิน หรือยังไม่กินบอกกินแล้ว

นั่นเค้าเรียกหลงลืม ลูกหลานเดือดร้อน

แต่แม่ยังไม่หลงลืม ยังไม่แก่ แล้วแม่ก็หัวเราะ

หรืออย่างเช่น หากแม่จำไม่ได้ว่าคนที่มาทัก มาคุยด้วยคือใคร

แล้วเราลองถามดูว่า คนนี้ชื่ออะไร

แม่จะพูดก่อนว่า "นั่นๆ มาทดสอบชั้นอีกละ ชั้นยังไม่หลงลืม ไม่ต้องมาลองถาม"

พวกเรา " งั้นคนนี้ชื่ออะไร ไหนบอกซิ จำได้รึเปล่า"

แม่ "จะจำได้ไง ก็สวยขึ้นนี่เน๊าะ เรียกคนสวยละกัน" แล้วแม่ก็หัวเราะ

คนฟังก็หัวเราะ

ใครที่แม่จำชื่อไม่ได้ ทุกคนเลยเป็นหล่อคนสวยหมด 

หรือถ้าถามว่า ทานข้าวรึยัง

แม่จะบอกว่าทานแล้ว ทานทั้งวัน ทานไม่หยุด

ถ้าถามว่า ทานอะไร

แม่ก็จะตอบว่า มีอะไรก็ทานไอ้นั่น ค้นๆดูในตู้เย็น มีอะไรก็ทานหมด

นั่นคือแม่จำไม่ได้ว่าทานอะไรไปบ้าง

แต่แม่ไม่ยอมรับว่าตัวเองลืม 

ถ้าเราบอกไปว่า ลืมใช่มั้ยล่ะ ลืมแล้ว

แม่จะพูดปนหัวเราะว่า ไม่ได้ลืม แต่ขี้เกียจจำ

...และอื่นๆอีกมากมาย ที่แม่สามารถหาทางออกให้ตัวเองได้เพื่อที่จะไม่ใช่คนที่ "หลงลืม"

ในบางครั้ง ที่แม่อารมณ์หงุดหงิด

แม่จะไม่ตอบแบบขำๆ แต่แม่จะงอน พูดแค่ว่า ยังไม่หลงลืม ไม่ต้องมาถาม

หรือถ้าอารมณ์ไม่ดีสุดๆ แม่ก็จะบอกว่า แก่แล้วไม่มีอะไรดี จำไม่ได้แล้ว ไม่ต้องมาถาม

บางเรื่องที่บอกแม่แล้ว และแม่ลืม แม่จะเข้าใจว่า เราไม่ได้บอก

เราจะไปเอาชนะไม่ได้เลยว่าบอกไปแล้ว

แม่จะเป็นฝ่ายชนะได้คนเดียว

เพราะถ้าเราตอกย้ำ แม่ก็จะงอนทันที

แต่แม่ก็งอนไม่นาน

พอเราเปลี่ยนคุยเรื่องอื่น แม่ก็จะกลับสู่ภาวะปกติ

เพราะลืมไปแล้วว่างอนอยู่ จำไม่ได้แล้วว่างอนอะไร

ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่ดี เพราะแม่ไม่งอนนาน

จะได้ไม่ต้องทุกข์ ไม่ต้องเครียด ไม่ต้องกังวล

แม่จึงพร้อมมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะตลอดเวลา

ดังนั้น การที่เราอาจไม่ถูกใจ ไม่พอใจ กับอาการหรือปฏิกิริยาของแม่

แล้วเราเก็บมาทุกข์ เราก็จะเครียดและทุกข์อยู่ฝ่ายเดียว

ขอเพียงเราเข้าใจ อดทน 

ปัญหาก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป