เสาร์-อาทิตย์..วันพิเศษของชีวิต..ครูบ้านนอก


หากต้องการมีความสุข จงปรับตัวให้ได้ในทุกสถานการณ์ เปรียบเสมือนน้ำที่สามารถอยู่ได้ ในภาชนะทุกรูปแบบ" ครับ..ทุกวันนี้ ชีวิตผมก็มักจะทำได้ตามนี้นี่เอง

ชอบจริงๆเลย วันเสาร์อาทิตย์เนี่ย ละเว้นจากงานประจำ มาทำอะไรพิเศษๆ เพื่อตนเอง เพื่อโรงเรียนและครอบครัว อะไรที่ยังไม่ได้ทำก็ทำซะ อะไรที่คั่งค้างก็สะสาง จะสำเร็จหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับสองวันนี่ล่ะ

 

 

เมียงมองห้องพักครูมานานนม จะลงมือปรับแต่ง ก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน ประจวบเหมาะกับมีงานนอกอาคารทั้งแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม ที่ต้องทำมากมาย งานภายในห้องต้องวางมือไว้ก่อน ห้องธุรการกับห้องพักครู เป็นห้องเดียวกัน และห้อง ผอ.ก็อยู่รวมกันไปในห้องนั้นแหละ โต๊ะทำงานผอ.จัดเป็นมุมหนึ่งซึ่งไม่ต้องกั้นห้องให้มากพิธี เป็นอย่างนี้มา ๗ ปีเศษแล้ว

 

 

สัดส่วนโครงสร้าง การจัดวางโต๊ะ ตู้เอกสารและชั้นวางต่างๆภายในห้องธุรการหรือห้องผอ. เกิดจากแนวคิดของผอ.คนก่อนๆ ออกแบบไว้ ผมเห็นว่ามันลงตัวดีอยู่แล้วและเรียบง่ายดี ไม่มีปัญหาด้านบริหารและการจัดการเรียนการสอนแต่อย่างใด จึงอยู่กันไปทำงานกันไป จนเคยชิน

 

 

คราวนี้..พองานนอกอาคารเริ่มจะเรียบร้อยเป็นรูปเป็นร่าง ก็จึงพอมีเวลามามองสิ่งใกล้ตัวบ้าง รู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ที่ทนดูอยู่ได้อย่างไร อดทนกับความไม่สะดวก และช่างไม่เกรงใจคณะครูที่เข้าออกทุกวัน และคณะผู้มาเยี่ยมเยือน รวมทั้ง ศน.ที่มาอยู่บ่อยๆ ที่ต้องพบบรรยากาศเก่าๆ มุมเดิมๆ ไม่สดใสแปลกใหม่เอาเสียเลย

 

 

ดังนั้น..เมื่อคิดว่า ถึงเวลาแล้วที่จะต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงโรงเรียนครั้งใหญ่ ในปี ๒๕๕๗ นี้ งานที่สำคัญอย่างแรกที่ต้องทำ ก็คือปรับปรุงห้องธุรการ เพื่อพัฒนางานเอกสารให้เป็นระบบมีระเบียบ และแล้วก็ลงมือทำทันที ทุกอย่างก็จบลงด้วยดี ในวันเสาร์ที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๕๗ นั่นเอง

 

 

ห้องเก่า..ตู้ทั้งเก่าและใหม่ เคลื่อนย้ายจัดวางใหม่หมด มุมมองดูดีมีระดับ ขยับปรับปรุงเที่ยวนี้ รู้สึกชุ่มชื่นใจ มีพลังใจเพิ่มขึ้น มีไฟมุ่งมั่นกับงาน รู้สึกขยันขันแข็งขึ้นมา ทันทีทันใด นี่แหละเขาว่า ปรับบรรยากาศห้องทำงาน จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน..เห็นท่าจะจริง

 

 

วันอาทิตย์ เข้าเมืองไปประชุมผู้ปกครองให้ลูกชายคนเล็กที่เรียนอยู่ ม.๕ ณ วิทยาลัยนาฎศิลป์..ส่วนคนโตเรียน ป.ตรี ปี ๕ แล้วไม่มีการประชุม พูดถึงคนโต เรียนที่นี่เหมือนกัน ตั้งแต่ ม.๑ มีประชุมผู้ปกครองทุกปีจนถึง ป.ตรีปี ๔ รวมประชุมทั้งหมด ๑๐ ครั้ง /คนเล็ก ประชุมผู้ปกครองปีละครั้งเหมือนกันรวมครั้งนี้ ๕ ครั้งแล้ว ดังนั้น ก็แสดงว่าผมเข้าประชุมมาแล้ว๑๕ ครั้ง โดยไม่เคยขาดประชุมเลย...ภูมิใจจัง อยากให้เกียรติบัตรตัวเองสักใบ

 

 

ลูกชายเรียนอยู่ม.ปลาย จึงไม่ต้องมีผลงานการแสดงบนเวที ครูเขาจะให้ ม.ต้น โชว์ความสามารถให้ผู้ปกครองที่มากันมากมายได้รับชมกัน พอถึง ๑๑.๓๐ น. ได้เวลาพบครูที่ปรึกษา เริ่มจากวิชาเอก(โขน) ครูก็บอกว่าลูกชายตั้งใจเรียน ตั้งใจฝึกซ้อมมีความรับผิดชอบดีมีความสามารถ ก็เลยให้เกรด ๔ ในภาคเรียนที่ ๑/๒๕๕๖ ส่วนครูที่ปรึกษา ฝ่ายวิชาสามัญ ก็บอกว่าลูกชายประพฤติดี สติปัญญาปานกลาง ปีนี้รู้สึกตั้งใจเรียนมากขึ้น ผมดูเกรดเฉลี่ยแล้วก็เห็นด้วยกับครูเพราะลูกชายได้เกรด ๓ กว่าๆ ไม่มีติด ๐ หรือติด ร ให้พ่อแม่หดหู่ใจ

 

 

ครูที่ปรึกษามอบเอกสารผลการเรียนให้ผู้ปกครอง ผมดูอย่างละเอียดทุกวิชา ก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากนัก ทุกวันนี้ก็ให้กำลังใจลูกอยู่เสมอ พยายามเข้าใจเขา ไม่เคยเปรียบเทียบกับลูกคนโตหรือกับใครใดๆทั้งสิ้น ขอเพียงอย่าออกนอกลู่นอกทาง ปัญหาจะตามมาไม่รู้จบ พอดีเหลือบไปเห็นลำดับที่ที่ลูกชายสอบได้ ถามลูกว่าทั้งห้องมีนักเรียนกี่คน ลูกบอก ๔๕ คน (เออ เรียนดีจังว่ะ ได้ที่ ๓๐ แน่ะ ลูกเรา) สมัยที่พ่อเรียน สอบได้ไม่เกินลำดับ ๓ ถ้ามากกว่านี้ จะซึมไปหลายวันเชียวล่ะ

 

 

ตอนเที่ยง..ผมไปซื้อของใช้ในบ้านในห้างสรรพสินค้า ลูกชายคนเล็กอ้อนแม่..แม่ผมอยากกินสุกี้... จะให้พากินมื้อกลางวันในภัตตาคารชื่อดัง ผู้เป็นแม่มองหน้าผม ที่เป็นพ่อที่มุ่งเน้นประหยัด ผมไม่พูดอะไร ได้แต่พยักหน้า นึกในใจว่า สอบได้ที่ ๓๐ นี่นะ ยังอยากจะกินสุกี้อย่างหรู...

 

 

ครับ..วันแห่งครอบครัว ก็คงเป็นอะไรที่ต้องรักใคร่กันให้ความรักความเข้าใจ ไม่มีปัญหาใดๆก็ถือว่าวิเศษสุดแล้ว  ขอบคุณร้านสุกี้ ที่พิมพ์ข้อความไว้บนกระดาษรองจาน ความว่า ...

 

 

"หากต้องการมีความสุข จงปรับตัวให้ได้ในทุกสถานการณ์ เปรียบเสมือนน้ำที่สามารถอยู่ได้ ในภาชนะทุกรูปแบบ" ครับ..ทุกวันนี้ ชีวิตผมก็มักจะทำได้ตามนี้นี่เอง

 

     

 

 

                                                             ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

                                                              ๑๙ มกราคม ๒๕๕๗

 

 

หมายเลขบันทึก: 559608เขียนเมื่อ 19 มกราคม 2014 20:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มกราคม 2014 23:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ทั้งที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ ท่านก็มีจิตวิญญานความเป็นครูอยู่ 24 ชั่วโมงค่ะ

และแน่นอนความสุขก็เกิดได้ 24 ชั่วโมงเช่นกัน แต่ท่านเหนื่อยบ้างไหมท่าน

ขอบคุณค่ะ

ทำงานตลอดเวลาเลยนะครับ ตามมาให้กำลังใจครับ

... ตามมาให้กำลังใจ ... ดูแลสุขภาพ ด้วย นะคะ ....

"จริง ๆค่ะ ต้องการมีความสุข จงปรับตัวให้ได้ในทุกสถานการณ์ เปรียบเสมือนน้ำที่สามารถอยู่ได้ ในภาชนะทุกรูปแบบ" เยี่ยมมาก

ยินดีกับความน่ายินดีของท่าน ผอ.คนเก่งจ้าาา ( แต่..มาช้าไปเยอะอ่ะนะ )

ขอบคุณพี่เพื่อนน้องทุกท่านครับ

นางอรทัย ทองเนียม

เป็นเรื่องปกติของเด็กยุคใหม่ค่ะผอ. ทุกวันนี้หนูก็ทำใจไว้ว่าลูกไม่ต้องเก่ง ไม่ต้องเหนือใครขอให้เขาไม่เกเร ไม่ติดสิ่งเสพติด มีความรู้ เรียนให้จบมีวุฒิการศึกษา เพื่อจะหางานทำเลี้ยงตัวเองได้ในภายภาคหน้าก็หมดห่วงแล้วค่ะ( ลูกไม่เกเรยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 อีก ค่ะ )

อ่านแล้วอมยิ้ม คุณพ่อเป็นครูทุกขณะจิต เป็นคุณพ่อที่เข้าใจคุณลูก ซึ่งเป็นลูกศิษย์คนสำคัญ

ลำดับที่ในการสอบไม่ได้เป็นตัวชี้วัดที่บอกความสำเร็จเสมอไปนี่คะคุณครู

เพราะฉะนั้นสอบได้ที่เท่าไรก็ต้องได้กิน สุกี้ค่ะ:-)

สุกี้มื้อพิเศษคงอร่อยและอบอุ่นนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท