“ศิษย์ได้ดี เพราะครูคอย ชี้ทาง”

*** ใครกันหนอที่ให้ความรู้ ใครกันหนอที่ให้วิชา ใครกันหนอที่ให้สติปัญญา ใครกันหนอที่ให้โดย ไม่หวังสิ่งตอบแทน

>>>

>>

> ใครคนนั้นคือ “ครู” ของฉันเอง <

ขอบคุณรูปจาก : http://gksmart22.blogspot.com/

 

เป็นอีกครั้งที่วันครูเวียนมาถึง ภาพเก่า ๆ ก็หลั่งไหลเข้ามา ทำให้ฉันนึกถึงคุณครูหลาย ๆ ท่านที่เคยอบรมสั่งสอน ให้ความรู้ 

 

แต่มีคุณครูอยู่ท่านหนึ่ง ที่ฉันรักและจำได้ไม่เคยลืม คือคุณครู ศรีจันทร์ 

 

ครูศรีจันทร์เคยสอนฉันในวิชาภาษาไทย เป็นคุณครูที่น่ารัก ตัวเล็ก ใจดี แต่เจ้าระเบียบ ครูเป็นคนอบอุ่นเหมือนแม่คนที่สอง คอยทุ่มเทสอนฉัน แม้ฉันจะดื้อจะซนแค่ไหน ครูก็ยังอดทน

เวลาที่ไม่เข้าใจการบ้าน ฉันชอบวิ่งไปถามคุณครู ครูก็จะสอนในสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ อีกทั้งยังให้ความรู้เพิ่มเติม โดยที่ครูไม่เคยบ่นซักครั้ง มีแต่พูดว่า "ขยันเรียนดีแล้ว" :)

ครูศรีจันทร์ เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันมีความกล้าแสดงออกหลาย ๆ อย่าง เช่น ส่งไปเชิญธงชาติ หรือนำสวดมนต์หน้าเสาธง ส่งไปแข่งเต้นลีลาศในงานวันเด็ก แนะนำให้ฉันเข้าร่วมทีมดุริยางค์ของโรงเรียน เปลี่ยนเด็กที่ขี้อายอย่างฉัน ให้เป็นคนที่กล้าแสดงออกมากขึ้น

ครูเคยไปส่งฉันที่บ้านเพราะพ่อไม่ยอมมารับ (พ่อลืม T^T) ครูคอยแนะนำและเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันค้นพบตัวเอง และรู้ว่าฉันต้องการอะไรในอนาคต ครูมักจะให้คำสอนดี ๆ ที่เป็นกำลังใจให้ฉันเสมอ...

ครูศรีจันทร์ ถือว่าเป็นครูผู้สร้าง สร้างศิษย์คนนี้ให้เป็นคนดี เป็นคนแกร่ง เป็นคนที่มีความรับผิดชอบ ตามที่ครูได้สั่งสอน "ครู" เป็นต้นแบบที่ดีที่สุดสำหรับฉัน

 

*** ถึงตอนนี้... ครูจะจากไปอยู่ในอีกโลกหนึ่งแล้ว แต่แววตาที่มีแต่ความปรารถนาดี คำสั่งสอนทุกอย่าง ก็ยังคงก้องอยู่ในหัวใจฉันเสมอ “ขอบคุณ” ที่ให้โอกาส ให้ประสบการณ์ ทำให้ฉันมีวันที่ดีในวันนี้ 

 

ถึงใครเห็น   ครูเป็น   เช่นเรือจ้าง

แต่ครูสร้าง   ทางชีวิต  ศิษย์ยึดมั่น

นานหลายปี   พลัดพราก  จากไกลกัน

ใจศิษย์นั้น     ยังคำนึง    คิดถึงครู

ขอบคุณกลอนจาก : http://poem.kapook.com

 

*** รัก เคารพ และคิดถึงครูเสมอ ***

 

 

 

[อรทัย พงษ์ปิยะมิตร]

สวัสดีค่ะ คุณ ศุภลักษณ์ ศุภผลา

พระคุณครูนั้นยิ่งใหญ่มากเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

[ศุภลักษณ์ ศุภผลา]

สวัสดีค่ะ คุณ อรทัย พงษ์ปิยะมิตร

ครูเปรียบเสมือนแม่คนที่สองสำหรับฉัน

ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมบันทึกนะค่ะ