สิ่งที่ได้จากการรับ
จะเป็นห่วงก็อยู่ที่บรรยากาศใหม่นี้จะแทรกตัว และอยู่อย่างยั่งยืนนานแค่ไหน จะพ่ายแพ้แก่บรรยากาศเดิม ๆ ที่วงราชการเราถือปฏิบัติกันมาจนหยั่งรากฝังลึกหรือไม่ เพราะแต่ไหนแต่ไร การทำเรื่องใด ๆ ก็ตาม แต่เดิมนั้นมักกระทำแบบ “ไฟไหม้ฟาง” ทำกันตาม “นโยบาย” ของ “นาย” คนปัจจุบัน พอ “นาย” เปลี่ยน “นโยบาย” ก็เปลี่ยน ดังนั้น KM จะยั่งยืนได้ก็อยู่ที่พวกเรา “ผู้ปฏิบัติ” นั่นเอง
เมื่อวานเย็นดิฉันได้รับพัสดุจาก สคส. เปิดออกพบของรางวัลที่ สคส.มอบให้เป็นกำลังใจในการทำงาน และจดหมายข่าวรายสองเดือนของ สคส. ฉบับเดือนกันยายน-ตุลาคม 2549 ซึ่งได้พบกับหน้าแรกของฉบับที่เป็นเรื่องราวของการทำ KM ในเขตฯ ของเรา โดยดิฉันไม่คาดคิดว่าเรื่องที่ตัวเองเขียนเล่าไป จะปรากฏอยู่ในหน้าปกทีเดียว ต้องขอขอบพระคุณทาง สคส. เป็นอย่างมากค่ะที่กรุณามอบพื้นที่ให้เราได้มีโอกาสถ่ายทอดเรื่องราวของโรงเรียนที่เราดูแลอยู่ รายละเอียดของเรื่องเล่านั้นอ่านได้จาก http://gotoknow.org/file/suphanburi2/KM-School.doc ค่ะ
และเมื่อเปิดอ่านเรื่องในเล่มแล้ว พบว่าตัวเองได้รับความรู้เพิ่มขึ้นอีกมากจากประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญในวงการ KM อีกหลายท่าน
- “การจัดการความรู้ในองค์กรการศึกษา” โดย ผศ.ดร.ทัศนีย์ ไพฑูรย์พงษ์
ท่านบอกเล่าจุดกำเนิดของโครงการ Ed-KM และประสบการณ์ที่ท่านไปติดตามนิเทศโรงเรียนที่ท่านดูแล ทำให้มองเห็นการเริ่มต้นเดินเครื่อง KM ของวงการศึกษาอย่างน่าสนใจ และเห็นด้วยกับท่านเป็นอย่างยิ่งว่า KM ทำให้บรรยากาศในการทำงานดีขึ้น เพราะเกิดความสัมพันธ์เชิงบวกของบุคลากรในองค์กร...
จะเป็นห่วงก็อยู่ที่บรรยากาศใหม่นี้จะแทรกตัว และอยู่อย่างยั่งยืนนานแค่ไหน จะพ่ายแพ้แก่บรรยากาศเดิม ๆ ที่วงราชการเราถือปฏิบัติกันมาจนหยั่งรากฝังลึกหรือไม่ เพราะแต่ไหนแต่ไร การทำเรื่องใด ๆ ก็ตาม แต่เดิมนั้นมักกระทำแบบ “ไฟไหม้ฟาง” ทำกันตาม “นโยบาย” ของ “นาย” คนปัจจุบัน พอ “นาย” เปลี่ยน “นโยบาย” ก็เปลี่ยน ดังนั้น KM จะยั่งยืนได้ก็อยู่ที่พวกเรา “ผู้ปฏิบัติ” นั่นเอง
- “คิดเอง จัดการเอง ความรู้ใน สพท. และโรงเรียน” โดย ผศ.ดร.เลขา ปิยะอัจฉริยะ
ท่านสะท้อนมุมมองของท่านที่มีต่อการดำเนินงานโครงการ Ed-KM และข้อคิดประสบการณ์สำหรับการทำหน้าที่ “คุณอำนวย” ของท่าน ในการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการฯ ให้กับพวกเราทั้ง 17 เขตพื้นที่ฯ ที่เข้าร่วมโครงการฯ
การได้อ่านงานเขียนของท่านทำให้ตัวเองได้รับการเติมเต็มนอกเหนือจากที่ได้รับเมื่อครั้งเข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการฯ ทำให้มองเห็นภาพและแนวทางการดำเนินงานเพื่อขยายผลและเป็นพี่เลี้ยงให้กับโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการฯ และมองเห็นสิ่งที่เราต้องดำเนินการภายในโครงการฯ มีอยู่ประการหนึ่งที่ดีมากสำหรับผู้ปฏิบัติอย่างพวกเรา คือการไม่ล็อครูปแบบให้เราเดิน Ed-KM จะปล่อยให้เราค้นหารูปแบบการจัดการความรู้ตามบริบทของเราด้วยตัวเอง
- “หนึ่งมุมมองจากการประชุมปฏิบัติการ ของ สพท. และสถานศึกษา” โดย ผอ.วัฒนา อาทิตย์เที่ยง
ท่านถ่ายทอดข้อคิดและมุมมองของตัวท่านที่ได้จากการสังเกตการณ์เข้าร่วมกิจกรรม “การเล่าเรื่อง” ในการประชุมเชิงปฏิบัติการของทีมแกนนำนักจัดการความรู้ ทั้ง 17 เขตพื้นที่ฯ
ทำให้ดิฉันได้รับทราบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการทำกิจกรรม เป็นประโยชน์ต่อการนำไปเป็นประสบการณ์สอนใจเราเวลาที่ไปพาโรงเรียน KM ด้วย เช่น การควบคุมเวลา การปรับพฤติกรรมและวัฒนธรรมในการประชุม การเสริมแรง ฯลฯ เป็นต้น
- “เพลินกับการจัดการความรู้” โดย อ.วิมลศรี ศุษิลวรณ์
ท่านบอกเล่าการทำ KM ของโรงเรียนเพลินพัฒนา ซึ่งถือว่าเป็นองค์กรรุ่นพี่ของพวกเราชาวเขต 2 จำได้ว่า ทีมงานของเราเคยไปยืนเฝ้าเกาะติดพูดคุยกับทีมงานของเพลินพัฒนา เมื่องานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 2
เมื่อได้อ่านบทความนี้แล้ว เหมือนกับได้ยืนพูดคุยกันอีกครั้ง และครั้งนี้เราได้เห็นกิจกรรมที่ชัดเจนผ่านตัวอักษรของเพลินพัฒนาได้มากยิ่งขึ้น เป็นประโยชน์และเป็นแบบอย่างให้กับโรงเรียนของเรา ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึก “หมั่นเขี้ยว” อยากลงไปอยู่โรงเรียน เพื่อพาครู-พานักเรียน-พาผู้ปกครอง KM กันให้ชุ่มใจจริง ๆ ค่ะ อยากให้มีโรงเรียนที่เห็นความสำคัญของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างเพลินพัฒนากันเยอะ ๆ ให้เต็มประเทศไทยเลยค่ะ เด็ก ๆ คงจะมีความสุขกันชะมัดยาด
- “หน่ออ่อน KM ในเขตพื้นที่การศึกษานนทบุรี เขต 1” โดย อ.ธเนศ ขำเกิด
ท่านถ่ายทอดเรื่องราวของการทำ KM ของ สพท.นนทบุรีเขต 1 ที่มีโอกาสได้รับคัดเลือกจากจังหวัดนนทบุรี เป็นหน่วยงานตนแบบของ KM ภาคราชการ อ่านเรื่องของท่านแล้วได้เรียนรู้ขั้นตอนกระบวนการทำงาน โดยใช้ KM เป็นตัวขับเคลื่อน ซึ่งท่านได้นำเสนอหน่วยงานที่ทำ KM เด่น ๆ จำนวน 6 แห่ง...น่าสนใจมาก
แต่ก็แอบหนักใจและหวั่นใจไปกับท่านไม่ได้ ในฐานะของคนในระบบราชการเหมือนกัน นั่นคือ “วัฒนธรรมของระบบราชการ” ที่เป็นแนวตั้งมากกว่าแนวราบ ซึ่งหยั่งรากฝังลึกกันมานาน และการขยัก KM ไว้เป็นงานงอก ไม่ยอมทำ KM ให้เนียนไปกับเนื้องานของตัวเอง
- “จัดการความรู้ 5 เทคนิควิธี : สู่...ความสำเร็จในการบริหารสถานศึกษา” โดย ดร.ปฐมพงษ์ ศุภเลิศ
ท่านนี้ก็ถือเป็นครูของพวกเราชาวเขต 2 ด้วยเช่นเดียวกัน เนื่องจากเราได้ไปขอศึกษาดูงานกับจิระศาสตร์เมื่อต้นปีที่ผ่านมา KM ของจิระศาสตร์เข้มแข็งและเป็นแบบอย่างที่ดีแก่โรงเรียนทั่วไป สิ่งที่เราได้อ่านผ่านตัวอักษรนี้ แม้เราจะได้มีโอกาสไปสัมผัสพูดคุยกับทีมจิระศาสตร์มาแล้วก็ตาม แต่ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ได้รายละเอียดไม่ชัดเจนครอบคลุมเท่ากับการถ่ายทอดเรื่องราวในบทความครั้งนี้ของท่าน
จิระศาสตร์เป็นองค์กรทางการศึกษาอีกแห่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า การนำ KM เข้ามาสู่โรงเรียนทำได้ไม่ยาก ไม่เป็นแค่ความฝัน แต่เป็นความจริงที่เราสัมผัสได้ สิ่งสำคัญคือ เราเริ่มต้นแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันจริง ๆ หรือยัง...นำ KM ลงสู่การปฏิบัติจริง ๆ หรือยัง...
- “เก็บเกร็ดความรู้....ของครูผู้สอน” โดย อ.สิริพร กุ่ยกระโทก
อ.สิริพร หรือคุณครูอ้อยของดิฉัน เป็นกัลยาณมิตรที่เราไม่เคยพบเจอตัวจริงกันเลย ได้แต่สัมผัสมิตรภาพที่หอมหวานของกันและกันผ่าน gotoknow และ e-mail จากเรื่องเล่าของคุณครูอ้อยทำให้ได้ทราบความเป็นมาเป็นไปของตัวครูอ้อยที่มีโอกาสเข้ามาอยู่เป็นสมาชิกของ gotoknow และยังได้บอกเล่าถึงการพาเพื่อน ๆ จัดการความรู้กันอีกด้วย
ยืนยันได้ค่ะว่าตอนนี้ครูอ้อยมีแฟนประจำในบล็อกมากมายทีเดียว ขนาดแฟนนอกโรงเรียนยังมากมายเพียงนี้ คงเดาได้ถูกเผงว่าแฟนในโรงเรียน (นักเรียนที่เป็นลูกศิษย์ของครูอ้อย) ต้องมีมากแน่ ๆ
ครูอ้อยเป็น “บุคคลแห่งการเรียนรู้” ที่เป็นแบบอย่างที่ดีของครูไทยยุคนี้ เป็นผู้ที่ไม่หยุดนิ่งที่จะเรียนรู้ เปิดใจและรักการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างไม่รู้จบ เป็น “ผู้ให้” แก่คนรอบข้างอย่างน่านับถือ เห็นได้ชัดจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านบล็อกทุก ๆ บล็อกของคุณครูผู้นี้...ดิฉันชื่นชอบคุณครูอ้อย และมักจะยกเป็นกรณีตัวอย่าง/แบบอย่างให้แก่คุณครูชาวสุพรรณฯ เขต 2 อยู่เสมอ
- “แบ่งปันความรู้ของครูอนุบาล” โดย อ.โกวิทย์ อ่วมขันธ์
ท่านถ่ายทอดเรื่องเล่าเร้าพลังของคุณครูแต่ละท่านในโรงเรียนอนุบาลวัดปิตุลาธิราชรังสฤษฎิ์ นับเป็นขุมความรู้ที่มีคุณค่ามากสำหรับการจัดประสบการณ์ให้กับเด็กนักเรียนในระดับปฐมวัย อ่านแล้วมีความสุขและได้รับเทคนิควิธีในการจัดกิจกรรมและการดูแลนักเรียนได้เป็นอย่างดี
เรื่องเล่าเหล่านี้ เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนครูด้วยกัน ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเทคนิค / เคล็ดลับ ในการจัดการเรียนรู้ของคุณครู ทำให้เราเรียนรู้ทางลัดจากประสบการณ์ของเพื่อน ๆ พวกเรากันเอง ซึ่งสิ่งเหล่านั้น เกิดจากการได้ปฏิบัติจริง (Tacit Knowledge) ของแต่ละคน
- “มอง (การสร้างคุณธรรมของเด็กนักเรียน) โรงเรียนสัตยาไส ผ่านแว่น KM” โดย คุณหญิง-นภินทร ศิริไทย แห่ง สคส.
“สัตยาไส” เป็นโรงเรียนหนึ่งซึ่งถือได้ว่าเป็นทางเลือกของผู้คนในสังคม ที่จะส่งบุตรหลานไปเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งคุณหญิงเธอได้ถ่ายทอดเรื่องราวของโรงเรียนนี้ได้อย่างกระชับ เฉียบคม และรู้สึกอิ่มใจที่ได้ร่วมมองโรงเรียนผ่านแว่น KM ไปกับคุณหญิง
ดิฉันอาจจะซาบซึ้งมากก็เป็นเพราะส่วนตัวมีความชื่นชอบ และเคารพนับถือความนึกคิดของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ผู้ก่อตั้งโรงเรียนนี้ขึ้นมาก็เป็นได้ นอกจากนี้ยังมีเพื่อนสนิทที่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมสัมผัส “สัตยาไส” มาแล้ว และได้มาถ่ายทอดให้ฟังจึงทำให้มองเห็นภาพการปลูกฝังคุณธรรมให้แก่นักเรียนได้อย่างชัดเจน เพื่อนของดิฉันบอกว่าหากเธอมีลูก เธอจะส่งลูกไปเรียนที่โรงเรียนนี้ให้ได้
สุดท้ายจากปกหลัง คอลัมน์ “บอกกล่าวท้ายฉบับ” จาก คุณธวัช หมัดเต๊ะ แห่ง สคส. เป็นข้อเขียนจากบรรณาธิการกิจ ที่ฉายภาพ KM ภาคการศึกษา ที่เป็นอยู่ในขณะนี้ ในฐานะศึกษานิเทศก์อย่างดิฉันอ่านแล้วกระตุ้นความรู้สึกให้เกิดอาการ “หมั่นเขี้ยว” ขึ้นมาอีกครั้ง อยากจะพาโรงเรียนที่เราดูแลให้รู้จักการนำ KM มาพัฒนางานการจัดการเรียนรู้ จะได้มีส่วนช่วยขัดสีฉวีวรรณให้ “การศึกษาไทย” ไฉไลผ่องพรรณอย่างที่คุณธวัช เขาแอบหวังไว้ ซึ่งความหวังนี้ดิฉันก็อยากให้เป็นจริงเช่นเดียวกัน
และเมื่อเปิดอ่านเรื่องในเล่มแล้ว พบว่าตัวเองได้รับความรู้เพิ่มขึ้นอีกมากจากประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญในวงการ KM อีกหลายท่าน
- “การจัดการความรู้ในองค์กรการศึกษา” โดย ผศ.ดร.ทัศนีย์ ไพฑูรย์พงษ์
ท่านบอกเล่าจุดกำเนิดของโครงการ Ed-KM และประสบการณ์ที่ท่านไปติดตามนิเทศโรงเรียนที่ท่านดูแล ทำให้มองเห็นการเริ่มต้นเดินเครื่อง KM ของวงการศึกษาอย่างน่าสนใจ และเห็นด้วยกับท่านเป็นอย่างยิ่งว่า KM ทำให้บรรยากาศในการทำงานดีขึ้น เพราะเกิดความสัมพันธ์เชิงบวกของบุคลากรในองค์กร...
จะเป็นห่วงก็อยู่ที่บรรยากาศใหม่นี้จะแทรกตัว และอยู่อย่างยั่งยืนนานแค่ไหน จะพ่ายแพ้แก่บรรยากาศเดิม ๆ ที่วงราชการเราถือปฏิบัติกันมาจนหยั่งรากฝังลึกหรือไม่ เพราะแต่ไหนแต่ไร การทำเรื่องใด ๆ ก็ตาม แต่เดิมนั้นมักกระทำแบบ “ไฟไหม้ฟาง” ทำกันตาม “นโยบาย” ของ “นาย” คนปัจจุบัน พอ “นาย” เปลี่ยน “นโยบาย” ก็เปลี่ยน ดังนั้น KM จะยั่งยืนได้ก็อยู่ที่พวกเรา “ผู้ปฏิบัติ” นั่นเอง
- “คิดเอง จัดการเอง ความรู้ใน สพท. และโรงเรียน” โดย ผศ.ดร.เลขา ปิยะอัจฉริยะ
ท่านสะท้อนมุมมองของท่านที่มีต่อการดำเนินงานโครงการ Ed-KM และข้อคิดประสบการณ์สำหรับการทำหน้าที่ “คุณอำนวย” ของท่าน ในการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการฯ ให้กับพวกเราทั้ง 17 เขตพื้นที่ฯ ที่เข้าร่วมโครงการฯ
การได้อ่านงานเขียนของท่านทำให้ตัวเองได้รับการเติมเต็มนอกเหนือจากที่ได้รับเมื่อครั้งเข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการฯ ทำให้มองเห็นภาพและแนวทางการดำเนินงานเพื่อขยายผลและเป็นพี่เลี้ยงให้กับโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการฯ และมองเห็นสิ่งที่เราต้องดำเนินการภายในโครงการฯ มีอยู่ประการหนึ่งที่ดีมากสำหรับผู้ปฏิบัติอย่างพวกเรา คือการไม่ล็อครูปแบบให้เราเดิน Ed-KM จะปล่อยให้เราค้นหารูปแบบการจัดการความรู้ตามบริบทของเราด้วยตัวเอง
- “หนึ่งมุมมองจากการประชุมปฏิบัติการ ของ สพท. และสถานศึกษา” โดย ผอ.วัฒนา อาทิตย์เที่ยง
ท่านถ่ายทอดข้อคิดและมุมมองของตัวท่านที่ได้จากการสังเกตการณ์เข้าร่วมกิจกรรม “การเล่าเรื่อง” ในการประชุมเชิงปฏิบัติการของทีมแกนนำนักจัดการความรู้ ทั้ง 17 เขตพื้นที่ฯ
ทำให้ดิฉันได้รับทราบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการทำกิจกรรม เป็นประโยชน์ต่อการนำไปเป็นประสบการณ์สอนใจเราเวลาที่ไปพาโรงเรียน KM ด้วย เช่น การควบคุมเวลา การปรับพฤติกรรมและวัฒนธรรมในการประชุม การเสริมแรง ฯลฯ เป็นต้น
- “เพลินกับการจัดการความรู้” โดย อ.วิมลศรี ศุษิลวรณ์
ท่านบอกเล่าการทำ KM ของโรงเรียนเพลินพัฒนา ซึ่งถือว่าเป็นองค์กรรุ่นพี่ของพวกเราชาวเขต 2 จำได้ว่า ทีมงานของเราเคยไปยืนเฝ้าเกาะติดพูดคุยกับทีมงานของเพลินพัฒนา เมื่องานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 2
เมื่อได้อ่านบทความนี้แล้ว เหมือนกับได้ยืนพูดคุยกันอีกครั้ง และครั้งนี้เราได้เห็นกิจกรรมที่ชัดเจนผ่านตัวอักษรของเพลินพัฒนาได้มากยิ่งขึ้น เป็นประโยชน์และเป็นแบบอย่างให้กับโรงเรียนของเรา ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึก “หมั่นเขี้ยว” อยากลงไปอยู่โรงเรียน เพื่อพาครู-พานักเรียน-พาผู้ปกครอง KM กันให้ชุ่มใจจริง ๆ ค่ะ อยากให้มีโรงเรียนที่เห็นความสำคัญของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างเพลินพัฒนากันเยอะ ๆ ให้เต็มประเทศไทยเลยค่ะ เด็ก ๆ คงจะมีความสุขกันชะมัดยาด
- “หน่ออ่อน KM ในเขตพื้นที่การศึกษานนทบุรี เขต 1” โดย อ.ธเนศ ขำเกิด
ท่านถ่ายทอดเรื่องราวของการทำ KM ของ สพท.นนทบุรีเขต 1 ที่มีโอกาสได้รับคัดเลือกจากจังหวัดนนทบุรี เป็นหน่วยงานตนแบบของ KM ภาคราชการ อ่านเรื่องของท่านแล้วได้เรียนรู้ขั้นตอนกระบวนการทำงาน โดยใช้ KM เป็นตัวขับเคลื่อน ซึ่งท่านได้นำเสนอหน่วยงานที่ทำ KM เด่น ๆ จำนวน 6 แห่ง...น่าสนใจมาก
แต่ก็แอบหนักใจและหวั่นใจไปกับท่านไม่ได้ ในฐานะของคนในระบบราชการเหมือนกัน นั่นคือ “วัฒนธรรมของระบบราชการ” ที่เป็นแนวตั้งมากกว่าแนวราบ ซึ่งหยั่งรากฝังลึกกันมานาน และการขยัก KM ไว้เป็นงานงอก ไม่ยอมทำ KM ให้เนียนไปกับเนื้องานของตัวเอง
- “จัดการความรู้ 5 เทคนิควิธี : สู่...ความสำเร็จในการบริหารสถานศึกษา” โดย ดร.ปฐมพงษ์ ศุภเลิศ
ท่านนี้ก็ถือเป็นครูของพวกเราชาวเขต 2 ด้วยเช่นเดียวกัน เนื่องจากเราได้ไปขอศึกษาดูงานกับจิระศาสตร์เมื่อต้นปีที่ผ่านมา KM ของจิระศาสตร์เข้มแข็งและเป็นแบบอย่างที่ดีแก่โรงเรียนทั่วไป สิ่งที่เราได้อ่านผ่านตัวอักษรนี้ แม้เราจะได้มีโอกาสไปสัมผัสพูดคุยกับทีมจิระศาสตร์มาแล้วก็ตาม แต่ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ได้รายละเอียดไม่ชัดเจนครอบคลุมเท่ากับการถ่ายทอดเรื่องราวในบทความครั้งนี้ของท่าน
จิระศาสตร์เป็นองค์กรทางการศึกษาอีกแห่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า การนำ KM เข้ามาสู่โรงเรียนทำได้ไม่ยาก ไม่เป็นแค่ความฝัน แต่เป็นความจริงที่เราสัมผัสได้ สิ่งสำคัญคือ เราเริ่มต้นแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันจริง ๆ หรือยัง...นำ KM ลงสู่การปฏิบัติจริง ๆ หรือยัง...
- “เก็บเกร็ดความรู้....ของครูผู้สอน” โดย อ.สิริพร กุ่ยกระโทก
อ.สิริพร หรือคุณครูอ้อยของดิฉัน เป็นกัลยาณมิตรที่เราไม่เคยพบเจอตัวจริงกันเลย ได้แต่สัมผัสมิตรภาพที่หอมหวานของกันและกันผ่าน gotoknow และ e-mail จากเรื่องเล่าของคุณครูอ้อยทำให้ได้ทราบความเป็นมาเป็นไปของตัวครูอ้อยที่มีโอกาสเข้ามาอยู่เป็นสมาชิกของ gotoknow และยังได้บอกเล่าถึงการพาเพื่อน ๆ จัดการความรู้กันอีกด้วย
ยืนยันได้ค่ะว่าตอนนี้ครูอ้อยมีแฟนประจำในบล็อกมากมายทีเดียว ขนาดแฟนนอกโรงเรียนยังมากมายเพียงนี้ คงเดาได้ถูกเผงว่าแฟนในโรงเรียน (นักเรียนที่เป็นลูกศิษย์ของครูอ้อย) ต้องมีมากแน่ ๆ
ครูอ้อยเป็น “บุคคลแห่งการเรียนรู้” ที่เป็นแบบอย่างที่ดีของครูไทยยุคนี้ เป็นผู้ที่ไม่หยุดนิ่งที่จะเรียนรู้ เปิดใจและรักการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างไม่รู้จบ เป็น “ผู้ให้” แก่คนรอบข้างอย่างน่านับถือ เห็นได้ชัดจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านบล็อกทุก ๆ บล็อกของคุณครูผู้นี้...ดิฉันชื่นชอบคุณครูอ้อย และมักจะยกเป็นกรณีตัวอย่าง/แบบอย่างให้แก่คุณครูชาวสุพรรณฯ เขต 2 อยู่เสมอ
- “แบ่งปันความรู้ของครูอนุบาล” โดย อ.โกวิทย์ อ่วมขันธ์
ท่านถ่ายทอดเรื่องเล่าเร้าพลังของคุณครูแต่ละท่านในโรงเรียนอนุบาลวัดปิตุลาธิราชรังสฤษฎิ์ นับเป็นขุมความรู้ที่มีคุณค่ามากสำหรับการจัดประสบการณ์ให้กับเด็กนักเรียนในระดับปฐมวัย อ่านแล้วมีความสุขและได้รับเทคนิควิธีในการจัดกิจกรรมและการดูแลนักเรียนได้เป็นอย่างดี
เรื่องเล่าเหล่านี้ เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนครูด้วยกัน ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเทคนิค / เคล็ดลับ ในการจัดการเรียนรู้ของคุณครู ทำให้เราเรียนรู้ทางลัดจากประสบการณ์ของเพื่อน ๆ พวกเรากันเอง ซึ่งสิ่งเหล่านั้น เกิดจากการได้ปฏิบัติจริง (Tacit Knowledge) ของแต่ละคน
- “มอง (การสร้างคุณธรรมของเด็กนักเรียน) โรงเรียนสัตยาไส ผ่านแว่น KM” โดย คุณหญิง-นภินทร ศิริไทย แห่ง สคส.
“สัตยาไส” เป็นโรงเรียนหนึ่งซึ่งถือได้ว่าเป็นทางเลือกของผู้คนในสังคม ที่จะส่งบุตรหลานไปเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งคุณหญิงเธอได้ถ่ายทอดเรื่องราวของโรงเรียนนี้ได้อย่างกระชับ เฉียบคม และรู้สึกอิ่มใจที่ได้ร่วมมองโรงเรียนผ่านแว่น KM ไปกับคุณหญิง
ดิฉันอาจจะซาบซึ้งมากก็เป็นเพราะส่วนตัวมีความชื่นชอบ และเคารพนับถือความนึกคิดของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ผู้ก่อตั้งโรงเรียนนี้ขึ้นมาก็เป็นได้ นอกจากนี้ยังมีเพื่อนสนิทที่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมสัมผัส “สัตยาไส” มาแล้ว และได้มาถ่ายทอดให้ฟังจึงทำให้มองเห็นภาพการปลูกฝังคุณธรรมให้แก่นักเรียนได้อย่างชัดเจน เพื่อนของดิฉันบอกว่าหากเธอมีลูก เธอจะส่งลูกไปเรียนที่โรงเรียนนี้ให้ได้
สุดท้ายจากปกหลัง คอลัมน์ “บอกกล่าวท้ายฉบับ” จาก คุณธวัช หมัดเต๊ะ แห่ง สคส. เป็นข้อเขียนจากบรรณาธิการกิจ ที่ฉายภาพ KM ภาคการศึกษา ที่เป็นอยู่ในขณะนี้ ในฐานะศึกษานิเทศก์อย่างดิฉันอ่านแล้วกระตุ้นความรู้สึกให้เกิดอาการ “หมั่นเขี้ยว” ขึ้นมาอีกครั้ง อยากจะพาโรงเรียนที่เราดูแลให้รู้จักการนำ KM มาพัฒนางานการจัดการเรียนรู้ จะได้มีส่วนช่วยขัดสีฉวีวรรณให้ “การศึกษาไทย” ไฉไลผ่องพรรณอย่างที่คุณธวัช เขาแอบหวังไว้ ซึ่งความหวังนี้ดิฉันก็อยากให้เป็นจริงเช่นเดียวกัน
หมายเลขบันทึก: 55747เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2006 19:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 19:41 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะ คุณกุ้ง
- ขอขอบคุณกับคำกล่าวยกย่อง เยลของลูกเสือ ครูอ้อยก็จะตอบว่า " ใช่เล้ย ใช่เล้ย ใช่เล้ย "
- รวดเร็วว่องไวในการต่อยอดเหมือนเคยนะคะ...คุณครูอ้อย...
- ไม่ได้พบครูอ้อยเสียนาน...คิดถึงครูอ้อยมาก ๆ เลยนะคะ
- ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันอยู่เสมอค่ะ
ครูอ้อยก็ตามคุณกุ้งไปทุกบันทึกและจะถามว่า เห็นดอกไม้ดอกเล็กๆที่แสนสวยของครูอ้อยหรือยังคะ
เห็นแล้วค่ะ....ขอบคุณคุณครูอ้อยที่ส่ง mail มาให้นะคะ ... คุณกุ้ง ก็ส่งภาพกลับไปให้คุณครูอ้อยดูเล่นเหมือนกันค่ะ
เหรอคะ ต้องรีบไปเปิดแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ อิอิ
- เยี่ยมเลยครับ
- ผมได้มีโอกาสอ่านด้วย
- คาดว่าคงได้พบพี่อ้อยและอาจารย์บ้างนะครับ
- เราจะได้พบกันที่ไบเทค ในงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 เดือนธันวานี้ไหมคะ
- อยากมีโอกาสได้พบทั้งสองท่าน เช่นเดียวกันค่ะ
ขอแจมด้วยคนคะ...เราก็ภาคภูฒิใจที่จดหมายข่าว ฉบับที่ 20 เป็นของคนวงการการศึกษา และได้ยลโฉมกันก็งานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติคะ เปิดตัวกันอย่างสวยงาม และจะได้พบเจอคนในวงการเดียวกันที่ห้อง sharing ขับเคลื่อนเครือข่ายภาคการศึกษา วันที่ 1 ธ.ค. นะคะ