เมื่อแม่เริ่มมีปัญหาเรื่องความจำ
พวกเราเริ่มเครียด เริ่มกังวล
ข้าพเจ้าเองก็พยายามแสวงหาข้อมูล หาความรู้ หาทางออกว่า
จะทำอย่างไรไม่ให้อาการของแม่แย่ลงไปกว่าเดิม
ปรึกษาหลายหมอ ก็ไม่มีใครบอกให้ดีใจและมีความหวังได้เลย
ต่างหมอ ต่างโรงพยาบาล แต่บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า
อาการของแม่ไม่มีทางรักษาหาย
ทำได้ดีที่สุดคือชะลอให้ช้าลงเท่านั้น
แต่ข้าพเจ้าก็สังเกตได้ว่า
ยิ่งทานยา ก็เหมือนจะยิ่งเร่งให้อาการทรุดลงมากกว่าจะชะลอ
หรือข้าพเจ้าคิดเอง อุปทานไปเอง
***********************************
เมื่อครั้งที่พ่อป่วย พ่อเคยบอกข้าพเจ้าว่า แม่ดื้อ แม่รั้น แม่ชอบเอาชนะ
ข้าพเจ้านึกภาพไม่ออกว่าแม่จะดื้อยังไง รั้นแบบไหน และเอาชนะทำไม
แต่มาวันนี้ ข้าพเจ้านึกถึงคำพูดของพ่อทุกครั้ง
และเห็นภาพชัดเจน
รู้สึกขอบคุณที่พ่อให้ข้อมูลไว้ก่อน ข้าพเจ้าจึงตั้งรับอาการ ดื้อ รั้น และเอาชนะของแม่ได้อย่างเต็มใจ
ซึ่งนอกจาก 3 อาการนี้ของแม่ ข้าพเจ้ายังได้แถม อาการแสนงอน เพิ่มขึ้นอีกด้วย
แต่ไม่ว่าแม่จะงอนเพราะไม่ถูกใจเรื่องอะไร งอนมากน้อยแค่ไหน
เพียงไม่ถึงนาที เราเปลี่ยนเรื่อง แม่ก็ลืมและกลับมายิ้มสดใสเหมือนเดิม
จำไม่ได้ก็ทำให้ไม่ทุกข์
ดูแลท่าน รักและเอาใจใส่นะคะ...