...ผ่านไปแล้วทุกข์ทุกวันวันเก่าเก่า...
คนสำคัญขอให้ผมช่วยแต่งกลอนปีใหม่เพื่อให้หัวหน้าเขาอวยพรเพื่อน ๆ ในงานปีใหม่ที่จัดกันในวันนี้..
หลังจากตกปากรับคำ ความคิดก็ไหลออกมาแต่ก็เป็นได้แค่การตั้งต้นไม่กี่วรรคเท่านั้น แล้วก็จะค่อย ๆ หมกมุ่น อยู่กับสิ่งที่จะถ่ายทอดออกมาเป็นอักษร จนสุดท้ายเช้าวันนี้ ก็ถึงกำหนดตามสัญญา ก็เลยนำสิ่งที่คิดค้างไว้ มาคิดต่อในระหว่างเดินทางไปทำงานขณะอยู่บนเรือด่วนเจ้าพระยา และแล้วผลงานที่กลั่นออกมาก็เสร็จสมบูรณ์อย่างที่คาดหวังไว้
อย่างที่ยกไว้ในบรรทัดแรกของบันทึกนี้ ที่ว่า "ผ่านไปแล้วทุกข์ทุกวันวันเก่าเก่า" ผมรู้สึกชอบกับวรรคนี้มาก ๆ ชอบคำ ชอบความหมาย แต่ด้วยเหตุผลใดที่ชอบก็ตอบยากอยู่ เอาเป็นว่าชอบละกัน
กลอนห้าบทนี้ ผมเริ่มต้นตั้งแต่เช้าตรู่ที่เรามักจะใช้เวลานี้สร้างบุญสร้างกุศลเพื่อเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ชีวิตใหม่ แล้วตามด้วยการเตือนก้าวเข้าสู่ศักราชใหม่ด้วยการมีสติ จากนั้นก็พูดถึงเรื่องของขวัญที่เราต่างตั้งใจตระเตรียมให้กันและกัน และการปล่อยวางสิ่งที่ผ่านมาในปีเก่า ๆ โดยเฉพาะเรื่องที่ทุกข์ใจทั้งหลายแหล่
สุดท้ายนี้ผมขอมอบกลอนนี้ให้กับผองเพื่อนทุกท่านในโลกกลม ๆ เล็ก ๆ ใบนี้ ขอให้มีความสุขทุกคนทุกชีวิตนะคับ
จะปีเก่าหรือปีใหม่ ขอแค่ทำวินาทีนี้้ วันนี้ให้ดีที่สุด แล้วชีวิตจะดีเองครับ
สวัสดีปีใหม่ 2557
...ผ่านไป จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปีนะคะคุณnobita...Merry Christmas 2013 & Happy New Year ๒๕๕๗ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ครับ ดร.พจนาครับ