หนังสือเปลี่ยนชีวิต : เจ้านายเล็กๆ – ยุวกษัตริย์ (สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยานิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์)

หนังสือ คือ ครู ที่หาซื้อได้ แม้มีเงินอยู่แค่ 20 บาท

"ตั้งแต่เล็กยังเคยได้ถามแม่ว่า บนข้างฝาบ้านเรานั้นติดรูปใคร
ที่แม่คอยบูชาประจำก่อนนอนทุกคืนจะต้องไหว้
แม่ตอบว่าให้กราบรูปนั้นทุกวัน ท่านเป็นเทวดาที่มีลมหายใจ
ที่เรายังพอมีกินอย่างวันนี้ ท่านดูแลคนไทยมานานเหลือเกิน ให้จำไว้"

ที่มา : เพลง รูปที่มีทุกบ้าน

 

 

 

หนังสือเล่มหนึ่ง ที่สมัยตอนเด็ก ๆ มักจะเห็นแม่นั่งอ่านเสมอ เป็นหนังสือเล่มเดียวที่แม่หยิบขึ้นมาอ่าน และจะอ่านให้ฟังก่อนนอนเสมอ ๆ เคยก็สงสัยนะค่ะ ว่าทำไมแม่ต้องอ่าน หนังสือเล่มนี้มันคือหนังสืออะไร แม่ถึงเลือกที่จะหยิบมาอ่านเสมอ

หนังสือเล่มนี้ คือ หนังสือเรื่อง เจ้านายเล็กๆ – ยุวกษัตริย์ ผู้เขียนคือ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ
เจ้าฟ้ากัลยานิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ เป็นหนังสือที่ "พี่สาว" เล่าเรื่องราวของ "น้องชาย" ด้วยความรัก และในหนังสือเล่มนี้ยังมีภาพประกอบอีกมากมาย เป็นภาพที่เรียกได้ว่าไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

 

 

อีกความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการอ่านหนังสือเล่มนี้คือ รู้สึกเห็นใจทั้ง ๔ พระองค์ จากครอบครัวเล็ก ๆ ที่ใช้ชีวิตสงบเรียบง่าย ต้องมาแบกรับภาระที่ยิ่งใหญ่ เด็กผู้ชายวัยกำลังซนคนหนึ่งต้องมาเป็นพระเจ้าอยู่หัวของคนทั้งชาติ เป็นความรับผิดชอบที่หนักมากอย่างไม่ต้องสงสัย 

 

 

  ในหนังสือพระองค์ยังเล่าถึงพระบาทสมเด็จพระ ปรมินทรมหาอานันทมหิดลว่า พระองค์ชายมักจะเป็นผู้ชอบแหย่คน เช่น ผลักเขาหรือตีเขา ครั้งหนึ่งเมื่อไปอยู่ถึงเมืองโลซานน์แล้ว จะต้องมีการลงโทษเพราะพระองค์ชายชอบไปแกล้งลูกของผู้เฝ้าบ้าน ซึ่งตัวเล็กที่สุดในจำนวนเด็กที่วิ่งๆ อยู่ตามแถวนั้น อายุประมาณ 4-5 ขวบ พี่น้องสองคนตั้งชื่อเขาว่า "เด็กคนเล็ก"
วันหนึ่งพระองค์ชายก็ไปผลักเด็กคนนี้ในที่ที่อันตราย คือ ที่บันได แม่จึงพูดว่า "เตือนมาหลายทีแล้ว คราวนี้เห็นจะต้องตี คิดว่าควรตีสักกี่ที" พระองค์ชายตอบว่า "หนึ่งที" แม่ก็ตอบว่า "เห็นจะไม่พอเพราะทำมาหลายที ควรเป็นสามที" จึงตกลงกันเช่นนั้น ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้ผลักเขาอีก ส่วนพระองค์เล็กนั้น บางครั้งก็ต้องถูกทำโทษเหมือนกัน แต่น้อยกว่ามาก ไม่ใช่เพราะไม่ซน แต่แม่บอกว่า "เพราะโดยมากพี่จะเป็นผู้นำ เมื่อเห็นตัวอย่างจากการถูกทำโทษของพี่ก็จะระวังตัว"

 

 

"นันทได้บอกหลวงธำรงฯ ว่าไม่อยากเป็นคิงเพราะ

1. เป็นเด็ก
2. ไม่รู้จักอะไร
3. ขี้เกียจ
4. พระเก้าอี้ (นันทเรียกว่าโทรน) สูงนัก แล้วนันทก็เป็นคนหลุกหลิก เดี๋ยวจะตกลงไป พระยาพหลฯ ก็จะดุเอา
5. เวลาไปไหนต้องกางร่ม ทำให้ไม่ได้แดด
6. จะเดินไปไหนก็มีคนเกะกะทั้งข้างหน้าข้างหลัง วิ่งไม่ได้

ข้อเหล่านี้นันทคิดขึ้นเองหมดทั้งนั้นเมื่อทราบว่าหลวงธำรงฯ จะมา" (หน้า 224)

 

 

ในหลวง รัชกาลที่ ๙ เองก็ครองราชย์เมื่อยังหนุ่ม ในวัยนี้ถ้าเป็นคนธรรมดาอย่างเราๆ อยากจะกินก็กิน อยากจะเที่ยวก็เที่ยว อยากจะไปไหนก็ไปได้ แต่ในหลวงทำตามพระทัยตัวเองแบบนั้นไม่ได้ เพราะท่านคิดถึงคนไทยทุกคนก่อนเสมอ ท่านต้องอดทนและเสียสละความสุขสบายส่วนตัวเพื่อมาดูแลเราทุกคน

>>>> 

>>> 

>> 

> 

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ดิฉันคิดว่าควรจะมีติดบ้านไว้อ่าน เพราะเป็นหนังสือที่ดีมาก ๆ ครั้งแรกที่ดิฉันได้อ่านก็คิดส่าเนื้อหาข้างในอ่านสนุก เล่าเรื่องได้น่าติดตามอ่านเรื่อย ๆ เป็นการเล่าเรื่องถึง พระบาทสมเด็จพระ ปรมินทรมหาอานันทมหิดล และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช เมื่อทั้งสองยังทรงพระเยาว์ ทำให้เรารู้ในหลาย ๆ เรื่อง ที่เราไม่เคยรู้และไม่เคยเห็นมาก่อน

และ อีกหนึ่งความประทับใจคือ การใช้ชีวิตในวัยเด็กของท่าน ที่มีการใช้ชีวิตที่เหมือนกับคนธรรมดา ทั้งการเรียน ก็เรียนที่โรงเรียนทั่วไป ไม่ใช้โรงเรียนที่หรูหรา และการเล่น ก็เป็นเด็ก ๆ ทั่วไป เช่น การเล่นดิน เล่นน้ำ และการเล่นพวกนี้ทำให้พระองค์เกิดความคิดในโครงการต่าง ๆ ที่เราได้เห็นในปัจจุบัน เช่น แก้มลิง ฝายชะลอน้ำ และอีกหลาย ๆ อย่างที่น่าประทับใจในวัยเด็ก

..........

........

.....

และการใช้ชีวิตในวัยเด็กของท่านก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของดิฉัน ยึดถือเป็นตัวอย่างที่ดีในการชีวิตที่พอเพียง มัธยัสถ์ อยากได้อะไร็ต้องพยายามเก็บเงินซื้อเอาเอง และเห็นค่าของสิ่งของเครื่องใช้

[ธัญญพัทธ์ พื้นอินต๊ะศรี]

สวัสดีค่ะ สายชล เจริญศรี

เห็นแล้วน่าอ่านมากนะค่ะ ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดี ๆ นะค่ะ

[สายชล เจริญศรี]

สวัสดีค่ะ คุณธัญญพัทธ์ พื้นอินต๊ะศรี

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะค่ะ

[Saroch Buem]

สวัสดีครับ คุณ สายชล เจริญศรี
เห็นแล้วน่าอ่านมาก ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดี ๆ นะครับ

[สายชล เจริญศรี]

สวัสดีค่ะ คุณสาโรจน์ ตาหน้อย

ใช่ค่ะเป็นหนังสือที่อ่านสนุกและยังให้ความรู้อีกนะค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะค่ะ

[นิ]

น่าอ่านมาเลยคะ