การเดินทางภายใน...การคิดแยกแยะ

ระยะนี้ เดินทางวนเวียนภายใน บางครั้งก็ยุ่งเหยิง แกะแผนที่ไม่ออก ยิ่งแกะยิ่งยุ่งเหมือนลิงแกะแห บางครั้งทัศนวิสัยก็แจ่มแจ้ง

บันทึกก่อน พยายามแยกแยะ เพื่อเริ่มต้น

การเดินทางภายใน ไม่ใช่แค่เรียนรู้ทฤษฎีหรือหาแผนที่ให้เจอ แต่ต้องปฏิบัติจริงบนโจทย์การเดินทางที่คาดเดาไม่ได้

เช่นการร่วมในวงสนทนา บางครั้งอาจเจอว่าคนที่พูดบางเรื่องมีความเข้าใจผิดในข้อมูล จะเพราะเก็บข้อมูลมาไม่หมด หรือเพราะขณะที่ไปรับข้อมูลนั้น ได้เลือกเก็บเฉพาะข้อมูลที่พอใจมาพูด หรือคิดอีกแบบคือ ตั้งใจพูดกล่าวร้ายเสียเอง เพื่อให้คนที่ฟังและคิดว่ากำลังฟังรู้สึกถึงการกระทบกระเทียบ

เมื่อเจออย่างนั้นในวันนี้ การเดินทางภายใน เตือนตัวเองว่า เมื่อเจ้าสวมบทบาทของผู้เดินทาง เจ้าคือผู้แสวงหา เรื่องที่ผู้พูดนั้น พูดไม่ครบถ้วน เบี่ยงเบนประเด็น ก็ไม่ใช่หน้าที่ของเจ้าที่จะต้องไปกล่าวแก้ชี้แจง หรือแม้แต่กล่าวหาเขา เพราะคำพูดที่หลุดจากปากผู้อื่นนั้น มิใช่จากปากเจ้า ความคิดที่ไม่ดีงามก็ไม่ใช่ความคิดของเจ้า 

ไม่มีประโยชน์ที่จะไปคิดว่า บุคคลที่พูดทำหน้าที่อะไรและสมควรกล่าวคำเหล่านี้หรือไม่ เพราะเมื่อคิดเช่นนั้นก็เท่ากับได้นำกรอบที่วาดไว้เข้าไปครอบงำผู้ที่กำลังพูด สิ่งที่ควรทำคือ ฟังคนพูดในความเป็นคนของคนพูด

การเดินทางภายในก็แจ่มแจ้ง เมื่อสามารถแยกแยะว่า คำพูดและความคิดเหล่านั้นล้วนเป็นการกระทำของคนที่พูดและคิด  มิใช่การกระทำของตัวเรา...จิตที่สงบจึงมิได้สั่นคลอนไปตามสิ่งที่ผู้พูดนั้นต้องการ

โอกาสที่ได้คิดแยกแยะ จึงเป็นโอกาสที่เหมาะสมบนการปฏิบัติจริง..ของการเดินทางภายใน