เที่ยวสวนสัตว์(ฉบับประเทศไทย)


ทำได้ไม่ดี "อย่าทำ" เช่นสวนสาธารณะแห่งแรกที่ดิฉันเห็นมันกลายเป็นความทรงจำที่ไม่ดี

แรงบันดาลจากบันทึกคุณไมโต เที่ยวสวนสัตว์ สวนสาธารณะหาดใหญ่เป็นแห่งแรกที่ทำให้ดิฉันรู้จักคำว่า "สวนสัตว์"  ไม่น่าดูเลยน่าสงสารเป็นความฝังใจตั้งแต่เด็กๆ ที่ดิฉันจดจำมา มันไปไหนไม่ได้แคบ เหม็นต่อมาเป็น "เขาดินวนา" ดีขึ้นมานิดนึงตรงที่ได้เห็นสัตว์แปลกๆ จากที่เคยเห็น เช่น ช้าง  ฮิบโป ฯลฯ (อย่าเพิ่งขำค่ะจริงๆ เด็กสาวบ้านนอกคนหนึ่งเคยเห็นช้างตัวจริงเอาที่เขาดิน ตอนเรียน ม.5) ช้างมันตัวโตต้องอยู่ในป่ากว้าง โดนมลพิษ ทุกวันทั้งเสียงทั้งอากาศ น่าสงสาร แล้วอีกที "พาต้าปิ่นเกล้า"นี่หนักสุดเอาสัตว์มาขังบนตึก ถัดมา "ซาฟารีเวิลล์" ที่นี่ดีหน่อยปล่อยสัตว์แต่จับเราขังในรถแทนการจับสัตว์ขังให้เราดู และ "สวนสัตว์สงขลา" นี้ไปหลายรอบหน่อยพักหลัง....เริ่มมีลูก เอาลูกมาอ้างชวนพ่อเที่ยว ดูๆไปงั๊น แหล่ะ ดูทีไรก็สงสารมันทุกทีที่ถูกจำกัดอิสรภาพ.....ดูพลางบ่นพลาง ส่วนใหญ่จะปูเสื่อรอใต้ต้นไม้ "หลับ" ให้ลูกไปดูกับพ่อมากว่า ดูแล้วไม่มีความสุข ใครไปสวนสัตว์แล้วมาเล่าเนี่ยดิฉันจะถามก่อนว่า"รู้สึกสงสารมั๊ย" ส่วนใหญ่จะตอบว่าเฉยๆ ก็รู้อยู่ว่าจะไปดูสัตว์ที่จับมาขังไว้ให้ดู (เธอนั่นหล่ะไม่ปล่อยวางคิดเรื่องเดิมอยู่ได้) หลังสุดนี้วันหยุดชวนลูกจะไปสวนสัตว์สงขลา....เจ้าคนโตบอกว่า....ไม่เอาแม่สงสารมัน.......ไปดูนกเอี้ยงเลี้ยงควายที่ทุ่งนาดีกว่า....ที่ไหนน้าที่เราเคยผ่านบนถนน....วันนั้นดิฉันขับรถไปที่ถนนลพบุรีราเมศว์ (ทางไปสงขลา) จอดดูนกเล่นกัยควายจนพลบค่ำ กลับบ้าน....คนที่บ้านถามว่าไปไหนมา....ลูกตอบว่าแม่พาไปดูควายตั้งนานแน่ะ....พ่อบ้านบ่นอุบอิบว่า.."ไม่บาย" (ภาษาใต้ค่ะแปลว่าไม่ใคร่ปกติ) นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าถ้าทำได้ไม่ดี "อย่าทำ" เช่นสวนสาธารณะแห่งแรกที่ดิฉันเห็นมันกลายเป็นความทรงจำที่ไม่ดีกับสวนสัตว์ติดตัวมาจนป่านนี้

หมายเลขบันทึก: 55670เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2006 13:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • เมื่อ 1 เดือนที่ผ่านมา ดิฉันไปที่วัดแห่งหนึ่งที่จังหวัดพังงา
  • ในวัดมีทุกอย่างเลยค่ะ นกยูง (ไม่ถูกขัง)
  • แต่สัตว์อื่นๆ เช่น ลิง/ เม่น/ หมูป่า/ กวาง/ หมี/ ตัวนิ่ม ฯลฯ  ถูกขังหมดค่ะ
  • สงสารหมีที่สุด  พื้นแฉะๆ มีน้ำขัง  ดิฉันเหลือบไปเห็นเท้าเค้าเปื่อยๆ ค่ะ
  • ยิ่งแววตาอีก ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร ใยเศร้าเช่นนั้น
  • แต่หากมองอีกมุมหนึ่ง สัตว์เหล่านี้ เมื่ออยู่แบบนี้แล้ว หากปล่อยเข้าป่าไป เค้าก็รักษาชีวิตและหากินไม่เป็นหรือเปล่าค่ะ

โอ๋ๆ พี่เมตตาคะ

งั้นดู นกนอกสวนสัตว์ แล้วกันนะคะ เป็นนกแก้วจอมเกเรในสวน Botanic หากินเอง เลี้ยงตัวเอง คิดเองค่ะ ไม่มีใครมาจับขังไว้ อิสระสุดๆ

 ^___^

ขอบคุณค่ะ เมื่อเช้าแวะไปดูแล้วก่อนออกมาทำงานค่ะ

วันนี้มีรูปควายแช่ปลักมาฝากค่ะ  แต่ไม่มีนกเอี้ยงมาช่วยเลี้ยงนะค่ะ

รูปไม่แสดงค่ะ คุณกัลปังหา ขอบคุณค่ะ

  • เห็นด้วยกับน้องป้าคุณกะจิ๊บว่า การเลี้ยงสัตว์นี้หากทำไม่ดีแล้ว อย่าทำดีกว่า เพราะเหมือนเป็นการทรมานสัตว์ ผมเคยคุยกับเจ้าหน้าที่ที่เลี้ยงสัตว์ในสวนสัตว์ในสวนสาธารณะหาดใหญ่ เขาบอกว่าทางเทศบาลไม่มีงบ ก็ได้มาบ้างเล็กน้อย ก็ตามมีตามเกิดครับ ดีกว่าปล่อยให้อดตาย แล้วมารู้สึกดีใจเมื่อเขาย้ายสัตว์ต่างๆไปไว้ที่สวนสัตว์สงขลา สภาพที่สวนสัตว์สงขลาแม้จะต้องถูกขัง แต่กรงก็ใหญ่และสภาพแวดล้อมรวมถึงการดูแลดีกว่ามากครับ
  • แต่อะไรจะดีเท่าอยู่นอกกรงล่ะ จริงมั้ย
  • แล้วมีใครแถวนั้นอยู่ในกรงบ้างมั้ยจ๊ะ....แบบนกน้อยใน....น่ะ  อิ อิ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท