คิดถึงเพื่อนเก่า.....เอามาเล่าใหม่


         นิจ เป็นเพื่อนเก่าสมัยทำงานที่เดิมค่ะ เราเริ่มทำงานพร้อมๆกันเมื่อ 7 ปีกว่าที่แล้ว เราผ่านอะไรมาเยอะทั้งสุขและทุกข์ โกรธกับบ้าง งอนกันบ้าง รักกันบ้าง สร้างวีระกรรมบ้าง อิอิ พอเพื่อนๆเริ่มทยอยลาออกไปทีละคน....ความห่างไกลมั้งคะ มันทำให้ดิฉันยังจดจำและคิดถึงเพื่อนกลุ่มนี้อยู่    ถึงแม้ตอนทำงานจะไม่ค่อยได้แสดงออกมากก็ตาม เป็นประสบการณ์การใช้ชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่งจากเด็กต่างจังหวัดจบใหม่ จากมอชอ มารวมตัวกันในที่ทำงาน พักใกล้กัน กินข้าวเย็นร่วมกันบางมื้อ ออกกำลังกาย ฯลฯ...ทำให้บรรยากาศการใช้ชีวิตคล้ายกับตอนเป็นนักศึกษาอยู่บ้างเหมือนกัน

        เพื่อนคนนี้ดิฉันนับถือมากกว่าเพื่อนร่วมงาน ....อาจจะด้วยนิสัยบางอย่าง เช่น ความเป็นศิลปิน ความขยัน ความประหยัดอดออม การรักครอบครัว การชอบเที่ยวแอดเวนเจอร์ตามที่ต่างๆ ลุย ไม่ถือตัว ฯลฯ

        ด้วยชีวิตประจำวันที่ต้องพึ่งพาอาศัยกันในการทำงาน...และทำกลุ่มกิจกรรมกับผู้ป่วยร่วมกันบ่อยๆ เพราะเราเป็นทีมที่ต้องดูแลผู้ป่วยใน IPD ดังรูปคู่บน..... รูปนี้เราถ่ายหลังจากจบกลุ่มศิลปะบำบัด.....ทำให้ดิฉันสนิทใจกับเพื่อนคนนี้อย่างมาก...ไม่รู้เจ้าตัวจะรู้รึเปล่า อิอิ

        พวกเราเคยออกเดินทางโดยรถไฟตอนห้าทุ่มจากหัวลำโพงมุ่งหน้าสู่หัวหินถึงประมาณตีสามกว่าๆ.....ไปค่ำ กลับเย็น(วันนั้นแอบโดดเรียน)....เลยเรียกเหตุการณ์นั้นว่าชีวิตห้าทุ่ม ดังรูป ....ในที่ทำงานไม่มีใครบ้าบอเท่าพวกเราอีกแล้ว

 

 

 

         ตอนนี้ใกล้เห็นความสำเร็จของเพื่อนแล้ว ...ในบทบาทใหม่ นักศิลปะบำบัดเชิงมนุษยปรัชญา........ขอให้เพื่อนมีความสุขกับคู่ชีวิต ประสบความสำเร็จในการทำงานเพื่อผู้อื่น...เพื่อนนักจิตฯผู้น่ารัก....ดีใจที่มากได้เจอกันวันนี้

 

Ann

credit : http://www.youtube.com/watch?v=hRXAS5WXAqQ

 

หมายเลขบันทึก: 556476เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2013 20:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม 2013 21:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

น่ารักมากๆ ค่ะ มิตรภาพเป็นสิ่งสวยงามเสมอค่ะ

ขอขอบคุณค่ะ คุณ Bright Lily......แสดงความยินดีกับคุณ Bright Lily เช่นกันนะคะที่เป็นผู้มีสิทธิ์1 ใน 5 ที่จะได้รับรางวัลสุดคะนึง จาก GotoKnow ค่ะ... ^ ^

คิดถึง ๆ ผ่านไปไวเหมือนโกหก ทุกคนโตในทางของตัวเองเนอะ

ตอนนี้บรรจงศรีฝึกงานกับพี่มอส...ใกล้เรียนจบละพี่...อยากเรียนมากเช่นกัน ใช้ต้นทุนสูงแต่คุ้ม....ถ้าได้ทำในสิ่งที่เรารัก เนอะ.... แอนคงต้องเก็บเงินต่อไป เอาไว้ใช้ยามเกษียร อิอิ ....เกือบหกเดือนละยังถังแตกเหมือนเดิม 555 @ พิทยา

-สวัสดีครับ..

-ตามมาอ่านบันทึกครับ..

-ชอบภาพนี้ครับอาจารย์....

ตอนนี้คงเป็นเวลาตีสี่นิดๆค่ะ ....พวกเราเดินไปเรื่อยๆ มุ่งหน้าสู่ทะเลค่ะ ขอบคุณนะคะคุณเพชรน้ำหนึ่ง ^ ^

อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนที่เชียงใหม่ขึ้นมาเลยค่ะ ตอนนั้นถ้าเลือกเรียนที่เชียงใหม่ คงได้เจอเพื่อนสนิทบ่อยแน่ๆค่ะ^______^

ตอนอยู่มอชอเราไม่เคยเจอกันเลยค่ะ...พี่เรียนฝั่งสวนดอก...เป็นหลักเลย...แต่มาเจอกันที่ กทม.นะค่ะพิม ^ ^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท