อยู่อเมริกา ไม่เคยจะสนใจการเมืองไทยมาเป็นเวลานาน เพราะเมื่อก่อนหาข้อมูลอะไรก็ไม่ได้ แต่เมื่อสามสี่เดือนก่อน พบกับพี่ชายมาเรียนต่อเมืองนอก พี่เขาถามว่าคนเมืองนอกน่าจะรู้ดีกว่าคนอยู่เมืองไทย เพราะข้อมูลไม่มีการปกปิด หนังต้องห้ามจากเมืองไทย (ประเทศนี้ไม่มีหนังห้ามฉาย) ก็ได้ดูมานานแล้วตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด
การที่จะเชื่อใครสักคนนั้นพี่ชายบอกว่า เราต้องอยู่ด้วยกันนานๆ แล้วให้สังเกตการกระทำ ที่พูดกับที่ทำเหมือนกันหรือเปล่า ไม่ใช่พูดอย่าง ทำอย่าง หลังจากอยู่ด้วยกันพอสมควรแล้ว ต้องใช้สติปัญญาและข้อมูลที่เรามีอยู่เป็นการตัดสิน อันนี้เป็นของยาก เพราะสติปัญญาและข้องมูลที่ได้มา ไม่ได้มาทั้งหมด ผมเคยไม่ชอบประธานาธิบดีคลินตัน เพราะท่านโกหกเรื่อง Miss Lewinsky เพื่อนชาวอเมริกันเตือนผมว่า อย่าเอาเรื่องเดียวเรื่องส่วนตัว มาบังเรื่องดีๆที่ประธานาธิบดีคลินตันทำมา ผมไม่เห็นด้วย เถียงหัวชนฝา
เวลาผ่านไปหลายปี คลินตันไม่ได้เป็นประธานาธิบดีแล้ว แต่คนอเมริกาส่วนใหญ่ก็ยังชอบเขาอยู่ ผมกลับกลายมาชื่นชอบ นโยบายบางอย่างก็ได้มีส่วนดีต่อตัวเอง ส่วนดีต่อส่วนรวม
นายกเมืองไทย มีใครสักกี่คน พอพ้นจากตำแหน่ง หรือสิ้นชีวิตลง มีใครเสียดายมั้ง มีแต่จะสาปแช่ง
ปัญหาของเมืองไทยคือ คนทำความผิด ผิดกฏหมายแล้วไม่ถูกลงโทษ ไม่เหมือนที่อเมริกา สว โกงเงินค่าแสตมป์ ห้าหมื่นเหรียญ์ ติดคุกไปสองปี ไม่ได้ไปผุดไปเกิดในวงการเมืองอีก ผู้ว่าราชการจังหวัดอิลลินอยจะขายตำแหน่ง แค่คิดว่าจะขายตำแหน่ง ผิดแล้ว ตอนนี้ก็ยังติดคุกอยู่
การเมืองอเมริกามันก็โกง แต่โอกาสติดคุกก็มีมากครับ อย่าให้จับได้
เมืองไทยนักการเมืองเขี้ยวลากดิน โกงแบบจับไม่ได้ หรือจับได้ก็ไม่มีพยานหลักฐาน บางที่ยังศาลยังไม่ตัดสินเลย รู้ผลก่อนเสียแล้ว หนีออกนอกประเทศก็มีอยู่มาก เป็นไปได้อย่างไร
ดีเหมือนกันที่ได้มีชีวิตอยู่ที่นี้อย่างธรรมดาอยู่ที่นี่
ให้ดูตั้งแต่จอมพลถนอมกิติขจร (ทรราชย์คนแรก ?) คุณจำสิ่งที่ดีที่สุดของแต่ละนายกรัฐมนตรีได้มั้ย
มีอะไรเป็นสิ่งเป็นอัน ที่สร้างความเจริญให้กับบ้านเมืองบ้าง จะสร้างอนุสาวรีย์ให้ชนชั้นหลังได้ชื่นชมมีบ้างมั้ยครับ
สมัยผมเรียนอยู่อเมริกาเห็นเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันคุยเรื่องการเมืองแล้วรู้สึกดีที่เขาคุยกันด้วยเหตุด้วยผล มีความเห็นต่างกันก็คุยกันได้ ฟังแล้วสนุกดีเสียอีกครับ
แต่อยู่เมืองไทยทำอย่างนั้นไม่ได้ครับ การเมืองเป็นเรื่องของอารมณ์และความเชื่ออยู่เหนือเหตุผลครับ คุยกับใครเกิดมีความคิดที่ผิดหูเขานิดเดียวนี่เป็นเรื่องครับ
แม้กระทั่งสมาชิกบางครอบครัวครับ
...อยู่แคนาดา คุยเรื่องการเมืองได้ค่ะ
ขอบคุณความเห็นของ "คุณน้องคนบ้านไกล" ที่สะกิดใจนักการเมืองไทยและคนไทยนะคะ...เปรียบเทียบผลที่ได้รับจากความไม่ซื่อสัตย์ของนักการเมืองในอเมริกา กับนักการเมืองของไทย
และขอบคุณข้อมูลนายกรัฐมนตรีของไทยจากคนที่ 10 - คนที่ 28 ในปัจจุบัน
พี่กำลังเตรียมภาพลงในบันทึกเรื่องใหม่ที่จะลงในวันนี้ มีภาพผักเหมือนผักที่หัว Blog ของคุณน้องด้วย เลยนำมาฝากค่ะ
หวังว่าคุณน้องเอง คุณน้องผู้หญิง และหลานทั้งสามจะสบายดีกันนะคะ และวันนี้เป็นวันตรุษจีนจึงฝากภาพมาอวยพรครอบครัวของคุณน้องด้วยนะคะ
สวัสดีครับคุณพี่ ไม่ได้คุยกันเสียนาน รู้สึกว่าคนเก่าคนแก่หายไปหมด
ลูกสาวเพิ่งพาไปเที่ยวทะเลมา ก็คงเหมือนกับที่ลูกสาวคุณพี่พาไปเที่ยวทะเล
ทุกคนได้รับความสุข ความสบายใจกัน
ผมจะกลับเมืองไทยประมาณเดือนเดือนมีนา เมษา ไปเช้งเม้งพ่อแม่ ไม่ได้ไปนานมากๆแล้ว
ตอนสิบวันแรกจะไปปฎิบัติธรรมกับซือฝู หลังจากนั้นคงได้ไปเที่ยวพบเพือนฝุงที่จากมานานแสนนาน
คุณพี่เกษียณแล้วคงสบายดี ที่นีตอนนี้หนาวมากๆ บางวัน ลบสิบองศา
หนาวแบบนี้ กลับไปอยู่เมืองไทยเสียจะดีกว่า