สิ่งดีๆที่ควรช่วยกันเผยแพร่ให้มากๆในยามที่บ้านเมืองถูกทำร้ายจนบอบช้ำอย่างนี้
เวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ดูเหมือนจะเป็นการเปลี่ยนผ่านอันยิ่งใหญ่ของบ้านเมือง เราจะมีโอกาสได้ทำความสะอาดใหญ่ต่อการบริหารบ้านเมือง จะสำเร็จเบ็ดเสร็จหรือไม่ ไม่มีใครตอบได้ แต่ที่แน่ๆคือ เราได้เห็นว่าประชาชนคนไทยไม่ยอมทนกับมะเร็งร้ายที่กัดกินบ้านเมืองเรามานานอีกต่อไปแล้ว
นึกย้อนไปเราก็จะได้ยินเรื่องราวความคดโกงจากตรงนั้นตรงนี้ออกมาให้ได้ยินบ้าง แต่ก็มักจะมีการขุดคุ้ยจนผู้ทำต้องรับโทษกันไปตามระเบียบ แต่มายุคนี้ เราจะได้ยินได้เห็นว่าการคดโกงทำกันเป็นระบบ แบ่งกันตามเส้นทางจนกลายเป็นธรรมเนียมปกติ คนที่มีโอกาสรู้และเปิดโปง ถ้าไม่มีอันเป็นไปหรือตกอับดับสูญ ก็กลายเป็นเข้าพวกไปด้วยเลย ทำให้ระบบการบริหารบ้านเมืองเดินทางมาถึงการออกมาเดินประท้วงโดย "มวลมหาประชาชน"ในวันนี้
สิ่งที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งก็คือ คนที่ถูกเปิดเผยว่าคดโกงก็ยังออกมาประกาศได้อย่างไม่ละอายใดๆว่า คนอื่นก็ทำกันทั้งนั้น จึงเป็นเรื่องปกติที่ตนก็ทำได้
ได้รู้ได้เห็นแล้ว ทำให้ต้องกลับมาย้อนคิดว่า เกิดอะไรขึ้นกับบ้านเมืองเรา ทำไมสิ่งที่เคยเป็นวิถีปกติของชีวิต กลายเป็นความดีอันยิ่งใหญ่ (คนเก็บของมีค่าแล้วคืนเจ้าของ ทำให้เราชื่นชมกันได้มากมาย) แต่ความชั่วที่ไม่ควรทำกลายเป็นเรื่องธรรมดา (จ้างคนอื่นทำผลงาน สร้างผลงานเท็จ แซงคิว รับสินบน ให้สินบน)
จะไปโทษสังคมอย่างเดียวคงไม่ได้ เพราะเราทุกคนคือส่วนประกอบของสังคม เราต้องหันกลับมาดูตัวเองและคนรอบข้างว่า เราบ่มเพาะคุณธรรม จริยธรรมกันมาแน่นหนา หนักหน่วง พอที่จะต้านทานกิเลสตัณหาตื้นๆทั้งหลายได้หรือไม่ เราหนักแน่น เข้มแข็งพอที่จะยึดมั่นในความถูกต้อง เที่ยงธรรม ไม่หลงต่ออามิสสินจ้างได้หรือไม่ เรายึดมั่นในคุณธรรมความดี แม้ไม่มีใครตรวจสอบหรือเปล่า เราเป็นตัวอย่างให้คนในปกครองของเราในเรื่องเหล่านี้หรือไม่ ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ต้องการการบ่มเพาะ การสั่งสมเข้าไปในตัวในหัวใจ เชื่อว่าหากสิ่งดีๆเหล่านี้ซึมซับเข้าไปได้จริงๆแล้ว เราทุกคนน่าจะทำให้สังคมสะอาดขึ้นได้ เราต้องส่งเสริมให้คนดีมีคุณธรรมเป็นคนบริหารบ้านเมือง เราจะไม่ปล่อยให้คนเลวได้ทำความชั่ว เราต้องช่วยกันทำให้เขาสำนึกให้ได้ คนทุกคนเกิดมากับความสะอาดบริสุทธิ์ ดังนั้นเราต้องช่วยกันทำให้คนในยุคต่อๆไปรอบๆตัวเรา เห็นว่าความดีเป็นคุณสมบัติที่ควรมี เพื่อให้โลกนี้สงบ งดงาม
ทั้งหลายทั้งปวงนี้ก็เพราะอยากจะเผยแพร่เครื่องมือสำหรับบ่มเพาะคุณธรรม ที่จัดทำโดยศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาการเรียนรู้ของม.สงขลานครินทร์ของเรา ทุกสื่อน่าสนใจและมีคุณค่าเป็นอย่างยิ่ง เอาไปให้ลูกหลาน เด็กเล็ก เด็กโต วัยรุ่นและผู้ใหญ่ทุกคนรวมทั้งตัวเราเอง ได้ดูได้คิดกันอยู่เรื่อยๆ น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้สังคมในอนาคตของเราสวยงาม น่าอยู่ได้มากขึ้น
ความเห็น (7)
เราต้องหันกลับมาดูตัวเองและคนรอบข้างว่า เราบ่มเพาะคุณธรรม จริยธรรมกันมาแน่นหนา หนักหน่วง พอที่จะต้านทานกิเลสตัณหาตื้นๆทั้งหลายได้หรือไม่
ขอบคุณครับอาจารย์
ขอบคุณมากๆค่ะพี่โอ๋
สิ่งที่ต้องรีบปลูกฝังคือ คุณธรรมและการรู้จักผิดชอบชั่วดี
I read you and I agree. Life of virtue is best.
Then I read this
จ่าบึงกุ่มยักเงิน เจออ่วม800ปี http://www.thaipost.net/x-cite/131213/83337
and I felt funny.
Someone defrauded the country for a sum of 90,000 baht, admitted his guilt and got 50 years jail sentence. Others defrauded the country for several billions baht, denied that they did anything wrong, and still got to run the country!
- ขอบคุณครับพี่ สำหรับการเสนอแนะสื่อ ทำให้ผมคิดว่า ถ้าอย่างนั้น สถาบันการศึกษาต้องทำเรื่องนี้อย่างเร่งด่วน แพร่ กระจาย ขยายให้กว้างขึ้น "การรู้จักป้องกันดีกว่าไปนั่งแก้กันทีหลัง" (ข้อความนี้เกิดจากการเข้าไปอ่านงานอะไรสักอย่างของอาจารย์หมอวิจารณ์)
- "แต่ความชั่วที่ไม่ควรทำ กลายเป็นเรื่องธรรมดา (จ้างคนอื่นทำผลงาน สร้างผลงานเท็จ แซงคิว รับสินบน ให้สินบน)" เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยนะครับ แต่หลายคนกำลังทำให้เป็นเรื่องธรรมดา
เราหนักแน่น เข้มแข็งพอที่จะยึดมั่นในความถูกต้อง เที่ยงธรรม
ไม่หลงต่ออามิสสินจ้างได้หรือไม่ เรายึดมั่นในคุณธรรมความดี
ยังมีจำนวนมากๆค่ะ ที่ไม่หนักแน่น จึงเกิดปัญหาไม่รู้จบอยู่ทุกรัฐบาล
เพราะหลักๆผู้ที่เราๆเลือกเข้าไปทำงาน ไม่หนักแน่นเข้าเมืองตาหลิ่วก็หลิ่วตาตาม
ขอบคุณทุกท่านสำหรับดอกไม้และความเห็นนะคะ เป็นความอึดอัดอย่างหนึ่งในช่วงนี้ที่เรารู้เลยว่าความวุ่นวายมันเกิดมาจากความขาดในเรื่องคุณธรรมพื้นฐานนี่เองจริงๆนะคะ ยังดีใจที่เรามีสังคมเล็กๆที่ดีๆอยู่อีกมาก แต่ต้องหาทางขยายให้ได้เยอะๆขึ้นเท่านั้นเอง
ขอบคุณที่ช่วยกันรณรงค์จริยธรรมประจำใจเช่นนี้ค่ะ