คนแบบลำยองมีด้วยหรือ? ตอน 2
คนแบบลำยองฝีด้วยหรือ? ตอน 1 อ่านได้ที่นี่
ตอน 1 ผมเล่าค้างไว้ถึงตอนที่ลูกสาวป้าติดต่อกลับมาบอกว่าจะแต่งงาน และที่น่ากลัวที่สุดคือ...เธอโทรมาบอกว่าจะฆ่าตัวตาย! ลุงกับป้าของผมทำได้แค่ปลอบใจเพราะทำอะไรไม่ไปกว่านี้...ทุกคนคะยั้นคะอให้เธอกลับบ้านแต่เธอก็ปฏิเสธ ทางบ้านก็ได้แต่ภาวนาขอให้เธอปลอดภัย_ขอให้เธอยังมีชีวิต เมื่อเวลาผ่านพ้นไปชั่วข้ามคืน เธอโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบคนที่บ้านด้วยน้ำเสียงร่าเริงเสมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันไม่ใช่ประเด็นที่ต้องมาตั้งคำถามว่า..ทำไม แต่เราควรยินดีกับชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอมากกว่าสนใจว่า ทำไม
เมื่อเธออายุเข้าหลักสี่ เธอก็มีลูกชายอีกคน เธอและสามีช่วยกันเลี้ยงลูกและยังมีลูกติดทางฝั่งสามีอีก 1 คน ลุงกับป้าผมท่านไม่ได้ไปเยี่ยมหลานเลย เพราะภาระทางบ้านก็มากพอที่จะทำให้ไม่มีเวลากระดิกตัวไปไหนได้เลย ป้าเพียงแต่พูดไปว่า...คนนี้เป็นคนดีใช่มั้ย ขอให้ใช้ชีวิตคู่ด้วยความอดทน หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน หลังจากนั้น 3 เดือน เธอก็โทรมาขอค่านมลูก หากไม่ได้จากพ่อกับแม่ก็จะโทรไปขอกับลุง ป้า น้า อา แม้กระทั่งผม เธอก็เคยขอ ครั้นจะไม่ให้ก็สงสารหลาน กลัวว่าถ้าไม่มีนมจริงๆ หลานคงจะทรมานแย่ เมื่อความรู้ถึงหูป้า ป้าก็สั่งเด็ดขาดว่า ห้ามให้เงินเป็นอันขาดเพราะเธอเอาไปลงขวดหมด ถึงกระนั้นผมก็ยังคิดมากเพราะเป็นห่วงหลาน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอฟังข่าว สุดท้ายเธอก็ทะเลาะกับสามีและหอบผ้าหอบผ่นหอบลูกกลับบ้าน...
ทางบ้านก็ได้แต่สงสัยว่า ทำไมเธอจึงมีชีวิตแบบนี้?! เมื่อไหร่ที่เธอกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เริ่มกลับตัว ปรับเปลี่ยนนิสัย เพียงไม่นานชีวิตเธอก็จะวนเวียนกับสิ่งเดิมๆ จนกลายเป็นวัฏจักรกงกรรมกงเวียน คือ เมื่อเธอเจอคู่หรือคนรักและใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกัน แต่เธอก็ไม่เคยสมหวัง ลูกเต้าต้องพลัดพรากจากผู้เป็นพ่อทุกราย เธอติดเหล้างอมแงมชนิดที่ว่ากินได้ 3 วัน 3 คืน โดยไม่ต้องกินข้าวเลยก็ยังได้ พี่ชายผมอายุเท่ากันกับเธอให้ความเห็นว่า "มันเป็นกรรม" เพราะตอนเด็กๆ เธอชอบปีนต้นไม้ไปขโมยลูกนกมาเลี้ยง เห็นรังนกที่ไหนไม่เคยพลาดได้ลูกนกทุกคราว ตอนนี้กรรมมันคงตามสนอง เธอคงต้องชดใช้กรรมไปอย่างนี้เรื่อยๆ จนกว่าเจ้ากรรมนายเวรพอใจ ... นี่เป็นเพียงความเห็นของพี่ชาย ผมพยายามคิดหาวิธีช่วยป้า ช่วยเธอ...ให้หลุดพ้นจากวัฏจักรเดิมๆ ผมควรจะทำอย่างไรดี?
ที่ผมเขียนบันทึกนี้...ผมไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายเธอ เพียงแต่ผมอยากนำเสนอเรื่องจริงที่ผมและครอบครัวกำลังประสบอยู่ พวกเราอยากช่วยเธอ หากจะบังคับก็ทำไม่ได้... เธอยังคิดเหมือนเดิม ใช้ชีวิตเหมือนเดิม ซึ่งคนรอบตัวเธอต่างได้รับผลกระทบไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ท้ายที่สุด...เราไม่อยากให้เธอจบแบบลำยอง
ความเห็น (3)
ใหม่เหมือนกันค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
ลองพิจารณา ทฤษฎีสั่งสมได้ที่นี่ครับ ผมเชื่ออย่างนั้น... เพราะฉะนั้นหากท่านกลับมาอีกต้องพาทำ..... ผมลองดูแล้วคิดว่าได้ผลครับ
อาจารย์คะ เขาไม่ใช่เด็ก...แล้วเราจะชวนเขาทำอย่างไร?