ประสบการณ์จากการที่ได้เป็นกรรมการในการสอบความผิด...
ทางละเมิดของเจ้าหน้าที่...ทำให้เห็นถึงช่องทางในการที่
ผู้บริหารมอบหมายให้เจ้าหน้าที่ทำงานที่เกี่ยวกับเงิน...
ผู้บริหารหละหลวมในการควบคุมการรับ - จ่ายเงิน
ไม่หาทางป้องกัน เพราะมีช่องทางที่ส่อให้เจ้าหน้าที่ทำการทุจริตได้อย่างง่าย ๆ...
ฉันได้สอบปากคำของผู้ที่ "ทุจริต" เขารับสารภาพว่านำเงินไปใช้จริง
โดยไม่มีการทำบัญชีใด ๆ ไว้เลย รับเงินมาเท่าไรก็ไม่รู้...
ยิ่งจ่ายอะไรไปก็ไม่จด...อั๊ยยะ!!! แบบนี้ ตายอย่างเดียว...
ฉันนึกถึงตอนที่ฉันเป็นเจ้าหน้าที่การเงินที่สหกรณ์การเกษตร ฯ
ที่พรหมพิราม ก่อนที่จะมาบรรจุเป็น "ข้าราชการ"...
ฉันทำหน้าที่ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่การเงิน...
ในการทำงานของฉัน ๆ ได้รับคำแนะนำจากพ่อเรของพี่ภัครว่า...
ให้ทำบัญชี "เจ็ก" ที่คนทั่ว ๆ ไปเรียกกัน...คือ ทำบัญชีแบบง่าย ๆ
รายการรับอยู่ด้านซ้ายของหน้ากระดาษคู่ รายการจ่ายอยู่ด้านขวาของ
หน้ากระดาษ...รับเงินมาทุกบาททุกสตางค์ฉันจดบันทึกไว้หมด...
จ่ายอะไรไปบ้างทุกรายการจดบันทึกไว้เช่นกัน...
พร้อมหลักฐานการรับ - จ่าย เงินเพื่อนำส่งให้เจ้าหน้าที่บัญชี
นำไปลงรายการประจำวัน...ทำแบบนี้ทุก ๆ วัน...
มีเงินคงเหลือเท่าไร? เราก็จะทราบ ไม่เก็บหรือถือเงิน
ไว้ในกระเป๋าเกินวันละ ๕,๐๐๐ บาท ตามระเบียบที่สหกรณ์กำหนด
ส่วนใหญ่ ฉันจะเก็บไว้ไม่เกิน ๑,๐๐๐ บาท...
ฉันทำแบบนี้มาตลอด ๖ ปี ที่ฉันทำงานที่นั่น...
ฉันทำด้วยความมั่นใจว่า...หากใครว่าฉัน "ทุจริต"
ฉันก็พร้อมที่จะให้พวกเขาตรวจสอบ...
แต่เมื่อฉันไม่ได้ "ทุจริต" บัญชีก็ตรงตามหลักฐาน
แล้วใครล่ะจะมากล่าวหาฉันได้...สุดท้าย...
ฉันก็ได้ความดีความชอบ...คณะกรรมการให้เงินโบนัส
มาเป็นขวัญถุงกับฉันเป็นการตอบแทน "ความซื่อสัตย์"
ในการปฏิบัติหน้าที่ของฉันเป็นเงิน ๔ หมื่นบาท (ในสมัยเมื่อ ๒๖ ปีที่แล้ว)
คณะกรรมการ ฯ ยังเสียดายในการทำงานของฉัน...
หากถ้าไม่ได้มาบรรจุเป็น "ข้าราชการ"
พวกเขาจะไม่อนุญาตให้ฉันลาออกหรอก...
เขาบอกกับฉันว่า..."คนดี ๆ ที่ทำงานการเงินแบบซื่อสัตย์นี้หายาก"...
นี่คือ...ความโปร่งใส่...ความซื่อสัตย์ของฉันในการทำหน้าที่
เป็นเจ้าหน้าที่การเงิน...
สำหรับเจ้าหน้าที่คนนี้...ไม่ได้ทำอย่างที่ฉันทำ...
เขาก็เลยนำเงินของมหาวิทยาลัยไปใช้ โดยที่หาสาเหตุ
ในเบื้องต้นไม่ได้เลย...
การทำงานการเงินก็ขึ้นอยู่กับ "เทคนิค" ของแต่ละบุคคล
เหมือนกัน...เงินไม่เข้าใครออกใคร...เงินหลวงตกน้ำไม่ไหล
ตกไฟไม่ไหม้เช่นกัน...ไม่มีสักรายที่นำไปใช้แล้วจะไม่ได้ชดใช้คืนหลวง...
ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ :):)
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ดีจังเลยครับ ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นานครับ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ :):)
ขอบคุณค่ะ ดร.ขจิต ทุก ๆ เรื่องขึ้นอยู่กับตัวเราค่ะ
ถ้าเราตั้งใจทำสิ่งใดแล้วจริง ๆ ย่อมทำได้ค่ะ :):)
....มีความเชื่อเหมือน ดร. ขจิต ค่ะ .. ขอบคุณค่ะ
ทุกภพทุกชาติ มีแต่ความเจริญรุ่งเรืองครับ ลูกหลานเกิดมามีแต่เจริญรุ่งเรืองเป็นข้าราชการที่ดี อายุยืนครับ