ปลายเดือนพฤศจิกายนเข้าไปแล้ว ดูเหมือนสายลมหนาวจะมาช้าเหลือเกินในปีนี้ หรือความหนาวเหน็บได้เลือนหายจากไปแล้วหรือไร หวนคิดคำนึงถึงเรื่องราวเก่าของปีกลายที่ผันผ่าน
และเฝ้าดูข่าวที่จะพบเห็นภาพของแม่คะนิ้ง ก็ยังคงเงียบเหงา...
ยามเย็นของวันวานยังมีฝนโปรยปรายลงมา อาจจะเป็นฝนที่หอบเอาความเย็นฉ่ำแห่งฤดูกาลอันสดสวยมาฝาก หลายคนรู้สึกอย่างนั้น ขณะที่มองไปบนฟากฟ้าด้านทิศตะวันตก เมฆสีเทาทะมึน ก่อตัวคล้ายจะมีฝนหนักว่าที่โปรยปรายเบาๆในครานั้น
หรือไม่มีข่าวเรื่องราวของแม่คะนึ้งแล้วหรือไร...
เช้าของวันนี้ นกเอี้ยงจอมขยันยังตื่นเช้ากว่าเช่นทุกวัน ส่งเสียงร้องโดยไม่สนใจ หมายจะเรียกคู่ หรือเพื่อปลุกจากห้วงแห่งนิทราอารมณ์ที่ผ่านมาของรัตติกาล หรือร้องเรียกให้ตะวันแายส่งสีทองฉาบฟ้าด้านตะวันออก
แต่ถึงอย่างไร ก็ยังไม่มีข่าวคราวของแม่คะนิ้ง จากดอยสูงแห่งหนใดให้หวนหา...
แม้จะเคยผ่านพบ ตากน้ำค้าง ท่ามกลางดงหมอก ด้วยใจของผู้เพิ่งพบเห็น เมื่อหลายปีก่อน ภาพของแม่คะนิ้งก็ยังตราตรึงให้อยากย้อนกลับไปเยือนสถานที่แสดงภาพมายาแห่งฤดูกาลของเหล่าศิลปินผู้ไม่เปิดเผย
หรือเหล่าศิลปินหลงลืมจริตมารยาที่จะละเลงสีสันเพื่อเสกสร้าง จิตรกรรมแห่งธรรมชาติของขุนเขา
หรือพวกเขาลืมแล้ว
แม่คะนิ้ง...
ขอบคุณภาพจาก Google
................
ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติ์เข้ามาอ่าน
25 พฤศจิกายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
แม่คะนิ้งมาแล้วหรือค่ะ? .... เมืองเพชรยังร้อนๆ อยู่เลยค่ะ
ที่เมืองชายแดน ยามเช้าของหน้าหนาว
เด็กๆ จะค่อยๆ กระดึ๊บ ๆ ออกมาจากกองผ้าห่ม ที่หนา หนัก พอแขน ขาสัมผัสกับความเย็น ก็จะรีบขักกลับเข้าสู่กองผ้าห่มอย่างรวดเร็ว เข้าๆ ออก ๆ จนแม่ต้องมาปลุก ด้วยตัวเองจึงได้ฤกษ์งามยามดี ล้างหน้า(แบบ2นิ้วแตะ) แปรงฟันไปโรงเรียน
2 ข้างทางที่เดิน จะเห็นยอดหญ้าที่มีแม่คะนิ้งเกาะ จนนิ่ง ไม่ขยับใกล้เที่ยงแดดเริ่มออก สนามหญ้าจะเริ่มเปียกเพราะแม่คะนิ้งละลาย เท้า2 ข้างเปรอะเปื้อนด้วยน้ำและฝุ่น
เฮ้ออออออ วัยเด็ก
-สวัสดีครับ..
-ปีนี้มีข่าวว่าจะหนาวมาก(อีกแล้ว)
-แต่ก็ยังร้อนอยู่..
-ผมไม่เคยได้สัมผัสแม่คะนิ้งแบบตัวเป็นๆ ซักที...
-มีโอกาสคงต้องไปชมครับ..
-ขอบคุณครับ