กับที่ผ่านมาที่เห็น


กับที่ผ่านมาที่เห็น

หลายหลุมของความผิดพลาดที่ได้เรียนรู้ ได้ครูคอยประคอง

ชีวิตคนโง่ ก็ยังคงทำอะไรแบบโง่ ๆ

เพราะปัญญายังไม่เกิดแก่ตน เพราะสู้อดทนพากเพียรยังไม่พอ

ระหว่างทางมีท้อไหม ก็มีนะ

 แต่ก็ได้ครูเมตตาประคอง จับมือไว้ ไม่ให้นอกคอก นอกลู่นอกทางเกินกว่าจะกู่กลับ

ณ ชีวิตช่วงนี้ มีเหตุการณ์เกิดขึ้นให้ได้เห็นใจตนเองมากมาย

 

ความชั่วหลายอย่างยังไม่ได้ละ

ความดี ก็ยังกระปิดกระปรอย ตามกำลังของสติ

 

กับเรื่องราวสามสี่วันที่เกิดขึ้นให้ได้รับรู้ในชีวิต เต็มไปด้วย อะไร ๆ ที่ ไม่อาจจะรู้ได้เลยว่า

"จะพลาดเมื่อไหร่ กรรมจะตามทันเมื่อใด"

 

หันมาหาตนเองใหม่กับหนทางที่ครูบาอาจารย์มอบให้เป็นมรดก ให้ได้ฝึกฝน

มีอยู่นะ มีทางอยู่นะ แล้วก็อยู่ในวิสัยที่พอจะทำได้อยู่

รื้อขึ้นมากับตนเองใหม่

ในความงี่เง่าก็ยังพอมีเงาของการได้เรียนรู้

กี่หลุมพรางของกิเลสที่พลัดหลง กระโจนลงไป ก็ได้ฝึกหัดประคอง

อดทนกับความโง่เง่าของตนเอง แล้วก็เอาใหม่

 

ยังโดนทดสอบอยู่ไหม

คำตอบคือ โดนทดสอบอยู่ทุกลมหายใจ

แต่เรื่องไหนที่ใจพิจารณาจนเข้าใจแล้ว ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นไปอย่างไร ใจก็ไม่ดิ้นรน

 

นี่ไง คาถาเด็ดที่ครูมอบให้ หากเข้าใจ

ก็ไม่ทุกข์ ไม่ดิ้นรนอยู่ข้างใน

แต่ข้างนอกนั้นก็จะยังเจออะไร ๆ อยู่เหมือนเดิม แบบเป็นไปตามกรรม

 

 

วันนี้เรื่องที่ยังแก้ไขไม่ได้ ก็มากอยู่นะหนึ่งในนั้นคือ เข้าวัดดึก วันนี้กว่าจะถึงก็สามทุ่มกว่า

สาเหตุคือ รอเติมแก๊ส ทำไมต้องรอ เงินสำรองค่าเดินทางของตนเองมีจำกัด แทบจะเรียกว่า "ไม่พอ" แต่ก็ยังจะมา

ตอนนี้ยังแก้ไขเรื่องเงินกับตนเองไม่ลงตัว แต่ก็ต้องทำความรู้ต่อไป เป็นไปตามความสืบเนื่อง

 

ทุกข์ กับทุกวันนี้ เห็นมากขึ้น

แต่ที่ทุกข์แล้วบีบคั้นก็คือ ทุกข์กับการเห็นความชั่วของตัวเอง แล้วเกิดความรู้สึก รังเกียจตนเอง

 

ครูเคยเมตตาสอนว่า "อย่าไปรังเกียจมัน ให้สงสารมัน แล้วก็พามันไปทำประโยชน์"

 

อยู่ดี ๆ คำเหล่านี้ของครูก็ผุดขึ้นมาให้กำลังใจ

ความถือดี ความอวดดี แหลมหน้ามามากมาย ความเกียจคร้าน นิสัยชอบต่อรอง ไม่รับผิดชอบ สาย

เอาง่ายเข้าว่า มักง่าย ไม่แคร์ใคร ไม่แคร์อะไร ไม่รักษาของ อืม ....

การเดินทางแห่งชีวิต ก็ต้องก้าวเดินเรียนรู้ ที่เขียนออกมาก็ไม่ได้คร่ำครวญ แต่ทบทวนกับตนเอง

มีข้อเสียอะไร เขียนมาให้ตนเองได้เห็น ได้เเก้ไข ขัดเกลา ไม่ได้มีแค่นี้ แต่ที่เขียนออกมาคือ เท่าที่นึกได้ ตั้งสติแล้วก็เริ่มแก้ไข มั่นคงไว้ใน เส้นทาง

 

คำสำคัญ (Tags): #aar#ภาวนา#ทบทวน#561122
หมายเลขบันทึก: 554334เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2013 23:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2013 23:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

จริง ๆ ก็ไม่อยากทุกข์ แต่ทุกอย่างที่เห็นมองว่าคนชั่วกำลังครอบงำ การไม่เชื่อฟังเสียงฝ่านค้านซึ่งน้อยนิดเพราะอะไร เพราะอยู่กับรัฐบาลจะได้กินเศษโสโครกร่วมด้วย อยากให้มีฝ่ายค้านและรัฐบาลมีเสียงพอ ๆ กัน พรรคไหนได้คนน้อยต้องเป็นฝ่ายค้านอย่างคุณชูวิทย์ น่าชื่นชมมาก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท