ดึกดื่นค่อนคืนแล้ว
เสียงเพลงแว่ววิเวกหวาน
บอกถึงใจซมซาน
ทรมาน...ด้วยเหตุใด
เงียบเหงาและหว้าเหว่
ใครจะเห่กล่อมหัวใจ
รักเอย...เคยอยู่ใกล้
บัดนี้ใย...มาห่างกัน
มองฟ้าเคยสดชื่น
ดุจรักยื่นความสุขสันต์
มองน้ำคล้ายรำพัน
อ้อนคำหวานซ่านทรวงใน
ช่างเถิด...จงคิดว่า
ให้เวลารักษาใจ
ยิ้มรับกับวันใหม่
ปล่อยมันไป...อย่าไปแคร์
....................................
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
03/11/56
ไพเราะเกาะกินใจค่ะ
ขอบคุนค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาฟังกลอนแสนไพเราะจากบันทึกนี้
ด้วยคนนะคะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ^^
อย่าได้แคร์.....
...เวลาเป็นเพื่อน ...ทั้งเตือนใจ และปลอบใจนะคะ
แวะมาขอบคุณอีกครั้งค่ะ คุณครูมะเดื่อ
มาอ่านอีกรอบตอนไม่ง่วงนอนค่ะ ลูกบิดกลายพันธุ์กระเทาะใจได้ไม่ธรรมดาค่ะ
เสียงบ่นของลูกบิดไพเราะนะครับเนี่ย
หวัดดีคุณอรคนงาม ขอบคุณ และยินดีเสมอสำหรับคุณอรจ้ะ
สวัสดีจ้ะน้องต้นเฟิร์น ขอบคุณสำหรับการทักทายและกำลังใจนะจ๊ะ
หวัดดีจ้ะท่าน ผอ.คนเก่ง ไม่ใช่สบู่ จึง...ไม่แคร์อยู่แล้ว
สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา ใช่จ้ะ เวลา คือมิตรแท้ และซื่อสัตย์ต่อเรามากที่สุด
ช่างเถิด...จงคิดว่า
ให้เวลารักษาใจ
ยิ้มรับกับวันใหม่
ปล่อยมันไป...อย่าได้แคร์
เสียงบ่นปนกลอน แสนไพเราะ เกาะกินใจแท้น้อ
มาพร้อมดอกไม้บ้านนา ที่เพิ่งเห็นคุณค่า... ไม่(ใช่ดอก)แคร์ แต่ขมขนาดค่ะ :)
ขอบคุณมากนะคะ คุณครู
สวัสดีจ้ะคุณพิชัย ขอบคุณที่มาฟังเสียงบ่นจ้าาา
กำลังจะรวมเล่ม บทกลอนคุณมะเดื่อ (เอาไปเข้าห้องสมุดอยู่) แต่ต้องขออนุญาตก่อน และใส่ลิขสิทธิ์ด้วยได้อะเปล่า
สวัสดีจ้ะคุณตะวันดิน ไม่แคร์...แต่ขม โอ.เค.เลยจ้ะ แกงอร่อย ๆๆๆๆๆๆๆ
หวัดดีท่าน ผอ.อัญชัญ ว้าววว..! ตื่นเต้น ๆๆๆๆๆ ลูกบิดจะได้รวมเล่มแล้วๆๆๆๆ โอ.เค.
ได้เลยจ้าาาาาาา ขอบคุณ ๆๆๆๆๆๆๆที่ให้ความสนใจจ้ะ
นี้ไง เพลงกล่อมเด็กของแม่ ฟังทุกคืน แม่ร้องให้ฟังอีกนะ
เงียบเหงาและหว้าเหว่ (ว้าเหว่)
ใครจะเห่กล่อมหัวใจ
รักเอย...เคยอยู่ใกล้
บัดนี้ใย (ไย)...มาห่างกัน (ตามพจนานุกรม "ไย" แปลว่า อะไร ทำไม ไฉน แต่ "ใย" แปลว่า สิ่งที่เป็นเส้นเล็กๆ บางๆ ค่ะ)