กฐินบัวใหญ่..เสริมศรัทธาและพลังใจให้แม่
เมื่อ ๒ เดือนก่อน ผมถามแม่ตรงๆ ก่อนที่แม่จะตกปากรับคำเจ้าอาวาส ขอเป็นประธานกฐินสามัคคี ที่วัดป่าห้วยระหัด อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมา แม่ต้องมีปัจจัยคือเงินทำบุญ รวมแล้วต้องได้เป็นแสนนะ แม่บอก ไม่ถึงก็ได้ แม่จะรวมให้ได้ ๕ หมื่นบาท ผมรู้สึกเป็นห่วง กลัวถึงวันงาน แม่จะเสียความรู้สึก เพราะงานทอดกฐิน เป็นบุญใหญ่ ปีหนึ่งมีครั้งเดียว ถ้าได้เงินทำบุญน้อย จะกลายเป็นเหมือนผ้าป่าไป และเงินทำบุญที่ได้น้อยก็จะไปพัฒนาอะไรไม่ได้มากนัก
.
แม่มั่นใจว่า งานนี้ทำได้ เนื่องจากทางวัดได้แบ่งเป็นสาย คนทำบุญที่ร่วมเป็นเจ้าภาพ มาจากที่ต่างๆ รวมกับชุมชนหมู่บ้านด้วย จึงเรียกว่า กฐินสามัคคี แม่ของผมบอก รู้จักวัดนี้ดี เป็นวัดป่าเล็กๆ ในชุมชนที่ห่างไกลตลาด มีพระภิกษุจำพรรษาเพียง ๔ รูปเท่านั้น
.
ผมขอซองฎีกากฐินจากแม่ ๒๐ ซอง นำเงินที่แบ่งไว้ทำบุญใส่ซองจนครบ ๑ หมื่นบาท ยอมรับเลยว่า เป็นการทำบุญครั้งแรกในชีวิต ที่หนักหนาแต่ยังไม่ถึงกับสาหัส และได้บอกบุญไปยังคณะครูอีก ๔ ท่านและคุณนิตยา บุญยก และเพื่อนพี่น้องที่ตลาดห้วยขวาง ร่วมทำบุญกันมา รวมกับคณะของผมแล้วจึงนำซองปัจจัยไปให้แม่ทั้งสิ้น ๑๒,๕๐๐ บาท ก่อนวันทำบุญกฐิน ผมได้โทรถามแม่ให้อุ่นใจว่าแม่มีอยู่เท่าไรแล้ว พอแม่บอกห้าหมื่นกว่าแล้ว ผมค่อยสบายใจหน่อย
.
ผมถึงวัดเก้าโมง ได้เวลาแห่องค์กฐินพอดี เสียงเพลงหมอลำ ดังกึกก้องเร้าใจยิ่งนัก ขบวนแห่รอบนอกที่ยังอยู่บนถนน ทำให้ผมขับรถได้ช้ามากๆ มีคนเมาพยายามร่ายรำแล้วเซไปเซมา จะชนรถผมให้ได้ ใจก็นึกถึงท่านพระพยอม..ขึ้นมาทันที "กฐินเมา..เป็นกฐินบาป" แต่ช่างเถอะ เขาคงอยากสนุก นานๆครั้งก็คงไม่เป็นไร อย่าไปเหยียบใครเข้าก็แล้วกัน
.
พอลงรถได้ สัมผัสกับเสียงเพลงจากตู้ลำโพงที่ตั้งอยู่บนรถบรรทุกอย่างชัดเจน..ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆสมัยที่เป็นครูน้อย นำเด็กไปช่วยงานบุญที่วัด ถ้ามีเพลงหมอลำแบบนี้ ชาวบ้านจะพารำเป็นอะไรที่สนุกที่สุดเลย กำลังยิ้มฝันหวานอยู่ชาวบ้านก็เรียกให้ไปถือของเพื่อให้เดินแห่ ๓ รอบ
.
เดินไปเรื่อย แต่ตาก็มองดูสภาพวัดให้แจ่มแจ้ง วัดหรือนี่ โบสถ์ก็ไม่มี เมรุก็ไม่มี ศาลาการเปรียญที่เดินให้ได้ ๓ รอบก็ดูจะเก่า หลังคากระเบื้องท่าทางจะรั่วด้วย สภาพโดยรอบวัด เป็นลานดิน บางแห่งมีหญ้ารก แลดูจะยังไม่ค่อยจะลงตัวนัก
.
ได้ยินชาวบ้านบอกว่า เป็นชุมชนเล็กๆที่ทำกินโดยรอบๆวัด จะมีผู้คนไม่มาก แต่อยากให้มีวัดเอาไว้เพื่อทำบุญ จะได้ไม่ต้องเดินทางไกลไปถึงในตัวอำเภอ ชาวบ้านรู้สึกดีใจที่แม่ผมรับเป็นเจ้าภาพใหญ่ให้ มิน่าล่ะ ดูแม่ผมมั่นใจว่างานนี้สอบผ่าน และเพียงพอตามความต้องการจำเป็นของวัดและชุมชน
.
ผมหมดห่วงและโล่งใจ..ลูกๆชวนไปไหว้หลวงพ่อคง วัดตะคร้อ ที่อำเภอคง ก็เลยตกลงตามที่ลูกต้องการ แต่เนื่องจากอำเภอบัวใหญ่อยู่ไกลจากโคราชมาก และผมก็ขับรถช้า จึงต้องออกจากงานบุญกฐืนให้เร็วหน่อย ก่อนออกจากวัดมา เสียงพิธีกร(กรรมการวัด) ประกาศยอดเงินทำบุญกฐิน สายของแม่ผมที่เป็นประธานในครั้งนี้ ได้ ๘๗,๐๐๐ บาท ที่เหลือก็จะมีสายของครูบาอาจารย์แถวนั้น รวมชุมชนและหมู่บ้านใกล้เคียงด้วย ผมไม่ทันได้อยู่ลุ้น มา ทราบตอนหลังว่า งานนี้ ได้เงินทำบุญพัฒนาวัด ที่ตัวเลขไม่ลงตัวนัก ราว ๑ แสน ๒ หมื่นบาท ยังไงก็พอเพียง.... ครับ
.
ไหว้พระเสร็จสรรพ อธิษฐานจิตเป็นที่เรียบร้อย ลูกๆอยากไปชมปราสาทหินพิมาย ผมก็อยากไป แต่ใจหนึ่งก็คิดถึง ชลัญธร มากกว่า พอดีเป็นวันอาทิตย์ด้วย ถ้าเข้าไปในโรงพยาบาลพิมายจะเจอพยาบาลที่ชื่อ"ชลัญธร"ไหมหนอ.......
และวันอาทิตย์ เป็นวันของครอบครัว และชลัญธร ก็เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ด้วย ไม่ต้องโทรศัพท์ดีกว่า จะเสียมารยาทเกินไป เสี่ยงดวงดูก็แล้วกัน......
.
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๖./๒๑.๕๐ น.
.
.
ความเห็น (9)
ผอ ถือตารปัตร เหมือนพ่อนาคเลย 555
-สวัสดีครับ
-ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ผอ..
-ขอบคุณสำหรับภาพบรรยากาศการทำบุญครั้งใหญ่ครับ..
-อิ่มบุญกันถ้วนหน้าครับ
เอาบุญมาฝาก ผอ.คนเก่งจ้ะ กฐินวัดอู่ตะเภา
เดินให้ตรงๆๆ นะคะ ได้บุญเยอะแยะ (บุญหนัก) ดูมีความสุข หน้าตาสดชื่นนนนนนนนนนนนนน มีบางคนแอบอิจฉา ไม่ได้ปายใหนเลย อนุโมธนาบุญ จร้า
ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ
ร่วมอนุโมทนาบุญค่ะ
นางอรทัย ทองเนียม
สาธุ.............ขออนุโมธนาบุญด้วยค่ะ
สาธุ สุทินนัง วตเต ทานัง ปาริสุทธัง อาสวักขยาวหัง นิพพานัง ปัจจโย โหตุ. ขออนุโมทนาบุญกฐินกับทุกท่านด้วย ขอให้การให้ทานที่ได้มาโดยความบริสุทธิ์ใจของท่านจงเป็นปัจจัยนำไปเพื่อการหมดอาสวะกิเลส เข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเถิด...สาธุ สาธุ สาธุ ครับผม