ไปกินข้าวเย็นแบบคนเชียงใหม่ที่ร้านม่อนฝ้าย
ร้านม่อนฝ้ายอยู่ตรงไหนของเชียงใหม่ก็ไม่รู้ รู้แต่นั่งรถไกลมาก แต่คุ้มค่าที่ได้มา
เหมือนได้มาเดินในบ้านตัวเองในสมัยเด็กๆ ขึ้นบันไดไม่กี่ขั้น เดินบนพื้นไม่กระดานที่เงาวับเพราะความเก่า ร่องพื้นไม้ห่างเห็นใต้ถุน
มีการจัดแสดงการแต่งกาย ความเป็นอยู่แบบพื้นบ้าน
เดินไปไกลกว่าจะถึงโถงจัดเลี้ยง ไม่ได้ถ่ายรูปเลยเพราะกล้องไม่อำนวย แต่ซึมซับบรรยากาศอบอุ่นมาครบถ้วน
มีของกินมาออกร้านเรียกน้ำย่อยมากมายแบบเหนือแท้ๆ ที่อยากกิน เช่น ขนมจีนน้ำเงี้ยว ข้าวซอย (กินซะคนละ ๒ กะละมัง) และอาหารเหนือ (ลืมชื่อหมดแล้ว) ของกินเล่นมากมาย ใส่กระทงใบตองอย่างละนิดละหน่อยนั่งกินจนลืมไปแล้วว่า เขาให้มากินเรียกน้ำย่อยก่อนกินอาหารค่ำของจริง
ปักหลักนั่งชิมของอร่อยที่ระเบียงจนครบทุกเจ้าที่เขาจัดให้
พอไปเจออาหารจานหลักง่ายๆ ชาวบ้านๆ แต่อร่อยกว่าเคยกินร้านหรูในกรุงเทพหลายร้อยลี้ เช่น ผักกาดจอ น้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่ว แคบหมู แกงฮังเล ลาบ (เรียกถูกเปล่า??) ก็ได้แต่นั่งมองสิคะ อ้อ อีกอย่างที่ห่อใบตอง มัดด้วยตอกไม้ไผ่วางแจกคนละห่อ
จะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจาก “ข้าวเหนียว” ความพิเศษของเขาคือ ข้าวเหนียวแดง นึ่งได้นุ่ม หอมอร่อยติดลิ้น ไม่เหมือนที่เคยกินที่ไหนมาก่อน อดใจไม่ไหวจนต้องเก็บมากินต่อที่ห้อง
มีการแสดงที่ดูแล้วยังอร่อยสู้ของกินไม่ได้...เห็นแก่กินจังเนอะ
เฮ้อ...อยากจะนอนค้างคืนที่ร้าน แล้วตื่นมากินอีกซักมื้อตอนเช้า.
เขียนเมื่อเย็นวันศุกร์ที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (17)
น่าไปจังเลยค่ะ บรรยายเสียจนอดใจจะไม่อยู่แล้ว ชอบอาหารเหนือเป็นการส่วนตัวค่ะ
555...คุณหมอระวังอ้วนนะครับ
เคยไปเที่ยว กินน้ำพริกหนุ่ม อร่อยมาก จนเรอออกมา เขียว เขียว...
-สวัสดีครับ
-ตามมาร่วมซึมซับบรรยากาศที่ม่อนฝ้ายครับ
-ผมเคยไปร่วมงานที่"เฮือนข้าเจ้า"บรรยากาศคล้าย ๆกับที่ม่อนฝ้าย
-ปลายเดือนพฤศจิกายนนี้ เพื่อของคนใกล้ตัวก็จัดงานมงคลสมรสที่"เฮือนข้าเจ้า"อีก...
-ผมว่าเสน่ห์ของเมืองล้านนา..มีอยู่ที่นี่แหละครับ
-เกือบลืม...พี่หมอเห็น/ได้ชิม"อ้อยซ่อม"ไหมครับ???
-ขอบคุณครับ
...ร่มสวยงามเป็นเอกลักษณ์ชาวเหนือ เพิ่มสีสันและบรรยากาศให้อาหารมื้อเย็นนะคะ...
เรียนอาจารย์ หนุ่ย....
มีนักสุขภาพที่มาเยี่ยม มาตรวจ มาประเมิน ทุกคณะที่มา เสร็จสิ้น ภาระกิจ ก็จะถามว่า"อาหารร้านใหนอร่อย" แทนที่จะถามว่าที่นี้ อาหารร้านไหน สะอาด และอร่อย ....
ทุกคนมุ่งไปที่ความอร่อยกันหมด...
สวัสดีค่ะคุณ 
ตันติราพันธ์ ขอบคุณนะคะที่มาร่วมอร่อยด้วยกัน
คุณพิชัย 
พ.แจ่มจำรัส
น้ำพริกหนุ่มที่ม่อนฝ้าย รสกำลังดี ไม่เผ็ดจิ๊ดจนสะดุ้งโหยงแบบที่โรงแรมทำ (กินเมื่อคืน) กินแบบไม่กลัวอ้วน ค่อยกลับไปอดที่บ้านค่ะ
เรียนอาจารย์ 
ดร. พจนา แย้มนัยนา
ร่มสวยแบบนี้เป็นเอกลักษณ์ของชาวเหนือไปแล้วนะคะ ดิฉันเองก็ชอบร่มเหนือมาก สวยจนไม่กล้าใช้เชียวค่ะ เมื่อคืนก็ได้พัดวาดลายนกไปฝากลูก ๒ ชิ้น
ลุงวอญ่า 
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
อร่อยมาก่อน สะอาดมาทีหลังเน้อ...555 มาแซวกันนะเนี่ย แต่ที่ไปกินมานี่ทั้งอ่อยทั้งสะอาดนะคะ
น้องเพชร 
เพชรน้ำหนึ่ง
ดูท่าน้องเพชรจะเป็นนักเที่ยว นักกินอยู่นะ พี่ไม่เคยไป เฮือนข้าเจ้า ค่ะ คราวหน้าค่อยไป
ได้ชิม"อ้อยซ่อม"ไหมครับ???
มันหน้าตาเป็นไง ขอรูปมาดูหน่อยสิคะ
ขอบคุณอาจารย์ 
Wasawat Deemarn เจ้าบ้านที่แวะมาอ่าน+ให้ดอกไม้
ขอบคุณ ครูนก 
noktalay คุณ 
Yanyong-P ที่แวะมาอ่านและให้ดอกไม้
เดี๋ยวจะกลับแล้วค่ะ
-สวัสดีครับที่หมอ...
-นำอ้อยซ่อมจากเฮือนข้าเจ้ามาฝากครับ..ตามไปอ่านได้ในบันทึกนี้ครับ
อ้อยซ่อมเฮือนข้าเจ้า....
น้องเพชร...พี่ตามไปอ่านแล้วนะจ๊ะ
อยากทานด้วย จังเลย น้ำพริกหนุ่ม .... อร่อยมากๆค่ะ
ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ บรรยากาศ ชอบอาหารเหนือด้วยค่ะ
เสียดายไม่เจอกันนะคะพี่ Nui อิ อิ
เรียน 
Dr. Ple ได้ทานเผื่อไปแล้วนะคะ
น้องคะ 
ทพญ.ธิรัมภา พี่ก็มองๆ หาน้องอยู่ เห็นป้ายโรงแรมมีเรื่อง เด็กไทยฟันดี
โอกาสหน้าค่อยเจอกันค่ะ