บันทึกการกลับบ้านก้าวที่หนึ่ง

บันทึกการกลับบ้านก้าวที่หนึ่ง

ก้าวเท้าแรกสัมผัสพื้นเขาค้อดินแดนบ้านเกิดที่มีประวัติศาสตร์อันขมขื่น กับเหล่าวีรชนผู้กล้า หรือแม้แต่ศัตรูอันเป็นเพื่อนร่วมชะตาเดียวกันในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง 

เรื่องที่ไม่น่าจดจำเกิดขึ้นเมื่อหลายสิบปีก่อนถูกบอกผ่านจากผู้เป็นพ่อสู่ลูกชาย ไม่มีบันทึกใดๆนอกจากความทรงจำอันเต็มเปี่ยมด้วยความทุกข์ทรมานในสมรภูมิ 

"หมู่บ้านเล่าลือ" หมู่บ้านคนม้งที่ยังคงต่อสู้ในวงล้อมของคอมมิวนิสต์ "ชขส" ย่อมาจาก "ชาวเขาอาสาสมัคร" จึงถูกนำมาเป็นคำนำหน้าชื่อสำหรับคนม้งที่อาสาร่วมรบในสมรภูมิ มีน้อยคนนักที่จะทราบว่าม้งยืนหยัดต่อสู้ร่วมกับรัฐบาลในการปกป้องดินแดนเขาค้อแห่งนี้ 

เลือดพ่อไหลไม่หยุด ใช่ พ่อถูกยิงในระยะประชิดขณะราดตระเวนแต่ยังโชคดีที่กระสุนถูกแขนเท่านั้น มีอีกหลายคนที่โชคไม่ดีเท่าพ่อ รายชื่อคนเหล่านั้นถูกจาลึกลงในแท่นหินอ่อนตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาที่เรียกว่า "อนุสรณ์สถานผู้เสียสละเขาค้อ"

 

บางส่วนของรายชื่อที่สลักไว้ที่หินออน

อนุสรณ์สถานผู้เสียสละเขาค้อ

["พี่หนาน"]

ผ่านไปผ่านมาหลายรอบ ยังไม่เคยขึ้นไปเที่ยวเลยครับ...

ขอบคุณบันทึกที่งดงามนี้มากครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

ขอบคุณสำหรับบันทึกดี

ให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ครับ

[ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป]

ขอบคุณ"พี่หนาน" และ "ขจิต ฝอยทอง" ครับ