เมื่อถึงเวลา...ก็ต้องทำใจ
กำลังอยู่ในโหมดที่รู้สึกว่าใจมันตื้อตัน ทั้งๆที่คิดไว้ก่อนแล้วว่า ไม่ช้าไม่นานก็ต้องถึงเวลานี้ และเมื่อถึงจริงๆที่ดูเหมือนว่าจะพอทำใจได้ แต่พอผ่านมาสักนิดก็มีความรู้สึกเหมือนใจไม่อยากจะทำอะไร รู้สึกถึงอาการ"หมดอาลัยตายอยาก"จริงๆ เข้าใจแล้วว่า การบอกการพูดการแนะนำนั้นง่ายกว่าตอนที่ต้องลงมือทำให้ได้จริงๆ เหมือนที่ใครๆมักจะพูดว่า ถ้าไม่เกิดกับตัวเองก็ไม่มีวันเข้าใจ เป็นเรื่องจริงแท้ๆทีเดียว ยังดีที่มีเรื่องที่ต้องทำตามกำหนดเวลาซึ่งทำให้ต้องใช้สมาธิทำงานให้ได้ มีส่วนอย่างมากที่ทำให้ต้องบังคับตัวเองให้ทำงานให้เสร็จ แต่พอหยุดทำก็ใจหลุดลอยกลับไปที่เดิม ตั้งคำถามในใจมากมายที่ไม่รู้ว่าจะตั้งไปทำไม เข้าใจแล้วว่าทำไมเวลาโศกเศร้าเราไม่ควรจะอยู่คนเดียว เพราะถึงเราจะเศร้าเหมือนกันแต่พอเรามีคนที่อยู่ในสภาพเดียวกัน เราก็จะพยายามกลบเกลื่อนความรู้สึกอ่อนแอที่เรามีกันได้ แบ่งปันความเข้มแข็งให้แก่กันได้ ความฟุ้งซ่านก็จะมีน้อยลง
ขอเขียนระบายความรู้สึกเพื่อปลดปล่อยสิ่งที่อยู่ในหัวออกไปเสียบ้าง ในวาระที่ครอบครัวของเราต้องส่งวิญญาณคุณย่าของสามหนุ่มให้ไปสู่ภพภูมิอื่นที่ท่านจะได้พ้นทุกข์จากอาการเจ็บป่วยที่รุมเร้าอยู่ เวลา 2 ปีที่ท่านมาอยู่ใกล้ๆให้พวกเราได้ดูแลนั้นช่างสั้นจริงๆ แต่ก็เป็นกิจวัตรที่เมื่อขาดหายไป เราก็เลย"ทำอะไรไม่ถูก" ไปเหมือนกัน ไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่ได้ทำทุกอย่าง เพราะเชื่อมั่นว่าทำให้ท่านอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็มีอีกหลายเรื่องให้เสียใจ ซึ่งก็คงเป็นเรื่องธรรมดา มาถึงเวลานี้แล้ว ทุกอย่างก็ต้องปล่อยวางจริงๆ เพราะท่านไปสบายแล้ว
ใครที่ยังมีคนที่รักให้ดูแลใกล้ๆตัวอยู่ ก็ขอให้ทำให้ดีที่สุดนะคะ เพราะเมื่อถึงเวลาที่ต้องเสียใจจะได้ไม่ใช่จากสิ่งที่เราทำหรือไม่ได้ทำให้คนที่เรารัก เรื่องอื่นๆที่เราทำไม่ได้อีกมากมายก็ต้องปล่อยวางและทำใจ พูดง่ายกว่าการลงมือทำให้ได้เสมอจริงๆค่ะ
ความเห็น (30)
ขอส่งกำลังใจมาให้นะครับ ...
ขอแสดงความเสียใจและร่วมอาลัยคุณย่าด้วยนะคะคุณโอ๋
ขอฝห้ท่านสุสุขคตินะคะ
ท่านเสียเมื่อใดค่ะ ฌาปกิจวันไหนค่ะ วัดใดค่ะ รบกวนแจ้งด้วยนะคะ
คุณโอ๋และครอบครัวทำดีที่สุดแล้วค่ะ เป้นกำลังใจนะคะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะน้องโอ๋-อโณ
ขอให้ท่านไปสู่สุคติภพค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ คุณโอ๋
ท่านไปพักผ่อนแล้ว
ขอให้สู่สุคติภพค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวด้วยค่ะ
พี่โอ๋คะ....ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะพี่ และขอเป็นกำลังใจให้พี่และครอบครัวผ่านพ้นช่วงวิกฤตินี้ไปได้อย่างมีสตินะคะ
เข้าใจความรู้สึกที่พี่มีขณะนี้...แต่พี่จะผ่านมันไปได้ค่ะ เชื่อเช่นนั้น สู้ๆ นะคะ
...ขอแสดงความเสียใจ ...และร่วมไว้อาลัยคุณย่าด้วยนะคะ...
ขอแสดงความเสียใจและขอเป็นกำลังใจให้พี่โอ๋และครอบครัวค่ะ
ขอแสดงความเสียใจ และร่วมไว้อาลัยคุณย่าด้วยครับ
น่าจะล่วงมาแล้วสิบปี...ผมเคยเขียนข้อความนี้ไว้เตือนใจ ข้อความนั้นคือ "ถึงเวลามาก็ต้องมา...ถึงเวลาไปก็ต้ิองไป...เพราะทุกคนมาเพื่อไป" มาอ่านข้อความของพี่เข้า ก็เลยต่อให้กับตัวเองว่า "มาจากไหนหรือ...ไมู่รู้เหมือนกัน...จะไปไหนหรือ...ไมู่รู้เหมือนกัน...แต่ก็ต้องมาและต้องไป"
ขอให้พี่ผ่อนคลายโดยเ็ร็วนะครับ...เพื่อการมีชีวิตเพื่อชีวิตอื่นอีกต่อไป
ขอบคุณครับ
ขอให้ท่านไปสู่สุขคติครับพี่โอ๋
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ...ท่านไปสบายแล้วค่ะ
ร่วมส่งคุณย่าสู่สรวงสวรรค์นะคะ น้องด.ร.โอ๋
ท่านไปพักผ่อนในที่สุคติแล้วครับ
ผมกับจันพึ่งทราบจากบันทึกนี้นี่เองครับ ขอให้ท่านได้ไปสู่สุขคติครับ พวกผมขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งและขอเป็นกำลังใจให้กับพี่เล็ก พี่โอ๋ และน้องๆ ทั้งสามครับ
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านสำหรับดอกไม้และกำลังใจค่ะ ศพคุณย่าเอเมา แซ่ฮิวตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดสุวรรณคีรีวิหาร จ.ระนอง สวดพระอภิธรรม 7 วันตั้งแต่วันที่ 17-23 และฌาปนกิจวันที่ 24 ต.ค.นี้ค่ะ แม้จะทำใจได้แต่ก็ใจหาย รู้ว่าท่านไปสบายแต่คิดถึงท่านก็ยังน้ำตามาได้ตลอดเหมือนกันค่ะ รู้แล้วว่า ทำใจยากจริงๆเมื่อเรารู้สึกสูญเสียจริงๆ ต้องหาอะไรทำเพื่อให้หยุดคิดถึงท่านค่ะ เป็นคนนั่งไปกับรถตลอดทางที่พาท่านกลับระนอง ยังรู้สึกเหมือนตอนที่เราไปนั่งเป็นเพื่อนที่โรงพยาบาลอยู่เลย เหมือนท่านนอนหลับเฉยๆค่ะ อยู่ที่งานสวดศพสองคืนแล้วก็กลับมาปฎิบัติภารกิจที่วางไว้แล้ววันอังคาร (22) ก็จะกลับไปร่วมงานจนจบพิธีค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่โอ๋ด้วยนะคะ แล้วเวลาจะค่อย ๆ ช่วยคลี่คลายนะคะ เข้มแข็ง ๆ ๆ ... เชื่อมั่นว่าพี่โอ๋ทำได้ค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยจ้ะพี่โอ๋ ทุก ๆ คนก็จะต้องเจอกับวัน และเวลาเช่นนี้เหมือน ๆ
กันจ้ะ อยู่แต่ว่า ช้า หรือ เร็วเท่านั้น
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ...และขอส่งกำลังใจให้ครอบครัวพี่โอ๋ด้วยครับ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ
ขอส่งกำลังใจมาให้นะคะ พี่โอ๋
สวัสดีค่ะคุณโอ๋...
ขอแสดงความเสียใจและขอให้กำลังใจครอบครัวคุณโอ๋ด้วยนะคะ
ขอร่วมไว้อาลัย ด้วยหัวอกเดียวกันค่ะอาจารย์
ขอแสดงความเสียใจและร่วมไว้อาลัยด้วยครับ
เคยสัมผัสความรู้สึกสูญเสียคนที่รักไปเช่นกัน ตอนที่ คุณพ่อเสียไป
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ท่านจะอยู่ในใจเราเสมอไป
pis.ratana
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ขอเป็นกำลังใจมาให้คุณโอ๋และครอบครัวนะคะ
เข้าใจความรู้สึกของพี่โอ๋ค่ะเพราะเคยตกอยู่ในโหมดนี้เมื่อตอนที่พ่อจ๋าไม่อยู่แล้ว
เป็นกำลังใจให้นะคะพี่โอ๋ (ขอโทษค่ะช้าไปหน่อย ที่ได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้)
แต่เชื่อว่าเราจะก้าวข้าม..ไปได้ หนูเชื่อว่าพี่โอ๋ทำได้ค่ะ
(@^______________^@)
- พี่คงเป็นคนที่เข้ามาช้าที่สุด จากที่น้องโอ๋บอกว่า "...วาระที่ครอบครัวของเราต้องส่งวิญญาณคุณย่าของสามหนุ่มให้ไปสู่ภพภูมิอื่น ที่ท่านจะได้พ้นทุกข์จากอาการเจ็บป่วยที่รุมเร้าอยู่ เวลา 2 ปี ที่ท่านมาอยู่ใกล้ๆ ให้พวกเราได้ดูแลนั้นช่างสั้นจริงๆ" ...พี่ว่าเวลา 2 ปี อาจสั้นไปสำหรับน้องโอ๋ แต่ก็คงมากพอที่จะทำให้คุณย่าของ 3 หลานได้รับความสุขจากการเห็นถึงความใส่ใจของทุกๆ คนที่มีต่อท่านนะคะ
ผ่านมาถึงวันนี้ที่ครบเดือนของการจากไปของท่าน ยังคงคิดถึงกิจวัตรที่เราเคยทำเมื่อท่านยังอยู่ทุกวัน เข้าใจแล้วนะคะว่าการทำใจนั้นยากจริงๆ แม้ชีวิตจะดำเนินไป แต่การมองสิ่งต่างๆรอบตัว ความคิดเปลี่ยนไปหลายอย่างเลยค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านที่ส่งดอกไม้และความเห็นมาเสริมกำลังใจ เข้าใจมากขึ้นอีกด้วยค่ะว่า การที่เราส่งพลังใจให้ใครด้วยการกระทำและคำพูดนั้นสำคัญและมีคุณค่ากับผู้รับมากกว่ารูปธรรมที่เห็นนะคะ ทำให้ตั้งใจไว้เลยว่าจะพยายามให้กำลังใจคนอื่นๆในทุกๆกรณีให้มากที่สุดค่ะ ขอบคุณทุกท่านจริงๆค่ะที่สอนอะไรให้มากขึ้นนอกจากกำลังใจที่ได้รับอย่างเต็มเปี่ยม