ฉันมีโอกาสคลุกคลีกับผู้สูงอายุ ผู้มีศักยภาพทั้งด้านความรู้ประสบการณ์ด้านต่างๆ
บางท่านสูงส่งด้วยจิตวิญญาณของผู้ให้มาตั้งแต่บรรพบุรุษ
บางท่านมีบทบาทของความเป็นครูผู้ให้โดยที่ไม่ได้เป็นครูมืออาชีพ แต่ทำงานยิ่งกว่าครูมืออาชีพ
รวมทั้งผู้สูงอายุที่เพิ่งก้าวเข้าสู่วัยแรกแย้ม ผู้งดงามด้วยเบื้องหลังความเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ
ทำให้เกิดความคิดที่จะหากิจกรรมเพื่อให้ผู้สูงอายุได้เบิกบานร่วมกัน และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข
โดยไม่เป็นภาระของลูกหลาน และคนรอบข้าง
เขาเหล่านั้นผ่านโลกมามากได้เห็นอดีตที่ผ่านมา และมีทายาทลูกหลานที่กำลังอยู่ในโลกปัจจุบันก็มากหลาย
ในคราวไปร่วมงานเปิดรพ.วัดเกตุมฯ ครั้งนี้ นอกจากจะได้พบกับท่านอ.เล็ก ผู้ทรงเกียรติแล้ว
(ไม่น่าเชื่อว่าไม่มีใครในงานทราบเลยว่าท่านเป็นใคร เว้นแต่พระเดชพระคุณท่านเจ้าอาวาสวัดเกตุมและน้องๆของท่าน)
นอกจาก ได้สนทนากับแม่ชีแมว อดีตข้าราชการครู ผู้มีความสามารถด้านการขับร้องเพลงไทยเดิมเป็นพิเศษ
ท่านไม่ได้มาร้องเพลงไทยเดิมให้ฉันฟัง แต่เสียงสวดมนต์นั้นสะกดให้ฉันนิ่งฟังด้วยความตั้งใจ
เธอสวดมนต์จากความตั้งใจ ทั้งน้ำเสียง สูงต่ำที่เมื่อได้ยินแล้วกลับพาให้สงบ อักขระถูกต้องไพเราะยิ่งนัก
ต่อเมื่อได้สนทนาใกล้ชิดกันจึงทราบว่าครอบครัวของเธออยู่ในแวดวงดนตรีไทยมาเนิ่นนาน
หากปล่อยให้ความสามารถ ความรู้เหล่านี้หายไปโดยไม่นำพาให้เกิดประโยชน์ต่อเยาวชนรุ่นหลัง
ก็ให้รู้สึกเสียดายยิ่งนักในสมบัติอันทำคุณให้โลกเบิบานได้อีกทางหนึ่ง
ฉันจึงคิดถึงเยาวชนตัวน้อยๆที่สมควรจะได้ติดตามผู้สูงอายุเข้ามาเรียนรู้ภายในวัดได้มาบ่มเพาะคุณธรรม จริยธรรม
ยิ่งได้อ่านบทความของน้องดร.กระปุ๋ม กัลยาณมิตรธรรม ได้ติดตามบันทึกของท่านไปเงียบๆ
จึงได้เกิดปัญญามองเห็นว่าทุกชีวิตล้วนมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น
การสนทนาธรรมกับแม่ชีครูแมวครั้งนี้ น่าจะนำพาเกิดประโยชน์ทั้งครอบครัวอีกหลายๆครัวเรือนในชุมชน
ได้ด้วยการนำดนตรีไทย การฝึกหัดขับร้องเพลงไทยเดิม การฝึกหัดให้เยาวชนไร้โรงเรียนหรือที่กำลังท้อแท้
กับระบบและไม่ชอบระบบวิธี จักได้ไม่หลงทางปล่อยชีวิตไปอยู่ท่ามกลางอันตรายของสังคมมืดได้
ซึ่งประโยชน์ที่จะตามมามันคงมากกว่าที่คิดแน่ นี่อีกประเด็นหนึ่งที่คิดว่าจะสามารถดำเนินการได้
และทั้งแม่ชีครูแมวเองท่านก็ยินดี ที่จะทำงานเพื่อสังคมร่วมกับงานจิตอาสามิตรภาพบำบัด
ที่ไม่ควรทำงานเพียงตั้งรับเท่านั้น
หากต้องรุกลงพื้นที่ไม่ต้องรอให้เกิดปัญหา แต่เตรียมป้องและรองรับไว้จะดีกว่าไหม
แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าจนท.ผู้ทำหน้าที่รับผิดชอบงานมิตรภาพของโรงพบาบาลท่านจะเปิดใจ
ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวความคิด เข้าถึงและยอมรับ พร้อมร่วมวางแผนการทำงานกับกลุ่มสว.
และจิตอาสามิตรภาพบำบัดเพื่อนช่วยเพื่อนได้มากน้อยเพียงไร
สังคมของผู้สูงอายุ จำนวนไม่น้อย ที่เคยเป็นผู้นำดั่งฝูงนกที่บินไกลไปสุดขอบฟ้า
และเป็นผู้ตามที่ดีมาแล้ว
ฉันนึกถึงการเฝ้าดูนกของฉันเองในทุกที่ๆฉันมีโอกาสเจอะเจอ จึงได้เห็นด้วยตาตนเองว่า
นกตัวไหนที่แข็งแรงจะบินนำด้วยปีกที่แข็งแรง และเสียงร้องประดุจเจ้าเวหา
และเมื่อมันอ่อนแรงลง นกตัวถัดไปที่แข็งแรงก็จะบินขึ้นมาแทนทีนำพาฝูงไปยังเป้าหมาย
นกที่อ่อนแรงลงก็จะค่อยๆได้รับการดูแลประคับประคองจากฝูง
การเคลื่อนที่กลางเวหาเพื่อไปยังจุดหมายนั้นของฝูงนกนั้น
หรือมันอาจไม่หันกลับมามองนกผู้ยากได้ เพราะมันเองก้กำลังจะโรยราเช่นเดียวกัน
นกผู้อ่อนกำลังบางตัว มีสติลงและจะถูกธรรมชาติรองรับลงสู่พื้นดินด้วยหัวใจที่เบิกบาน
และถ้าฉันเป็นนกตัวนั้น ฉันจะฮัมเพลงเบาๆว่า
ณ..ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันอยู่......ฉันก็เบิกบาน....
ณ.ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันพิง แอบอิงความรัก..........
เพื่อนมนุษย์นี่หนอ......ขอจงสุขเถิด และโปรดปล่อยวาง....
จิตใจว่างเปล่า......สงบไม่อ้างว้าง.....วันวานผันไป...
ณ...ที่ตรงนี้.... ที่ใจฉันว่าง ...เบิกบาน ในจิตใจ...
จะอยู่ที่ไหน...จะทำอะไร...มันก็เบิกบาน.....เบิกบาน...หัวใจ
หากในความเป็นมนุษย์ด้วยกัน
ชีวิตยังมีลมหายใจ การก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยสติของตนเอง จึงเป็นชีวิตที่มีความหวัง
อยู่อย่างเป็นสุขและพอดีๆ อยู่อย่างพุทธะ
การมุ่งเพียงประโยชน์เพื่อองค์กรของตนเพียงหนึ่งเดียวยังพอไหว
แต่หากมุ่งประโยชน์ส่วนตนจากประโยชน์ส่วนรวมขององค์กรที่ตนอาศัยเป็นที่ทำกินนั้นชีวิตหาสุขไม่
ขอบคุณความดีที่ทำให้เราพบกันและอยู่เป็นครอบครัวร่วมโลกเดียวกัน ด้วยหัวใจที่เบิกบาน
ขอบคุณสติที่ช่วยเตือนให้เราไม่หลงใหลในโลกา
ขอบคุณที่ยังมีสวรรค์
ขอบคุณผู้เจริญที่แบ่งปันทั้งความคิดและปัญญาส่องโลก ส่องธรรม
ก่อนไปทำงานจิตอาสาก็ขอเอาภาพสีน้ำมันหยดลงถังน้ำเปล่ามาภาพค่ะ เป็นฝีมือน้องๆโรงเรียนวัดมะลิค่ะ
และขอไปช่วยผู้ป่วยเบาหวานที่กำลังรออยู่ที่ ศาลาไตร วัดเกตุมดีฯ สมุทรสาคร
ไปแนะนำการทำสปาเท้าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน
เพื่อลดการกดทับของหนังเท้าที่ก่อตัวหนาขึ้นจนเป็นไตแข็ง
ส่งใจไปด้วยกันนะคะ..ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณข้อคิดดีๆครับพี่ครูต้อย
ได้ข้อคิดดีๆมากเลย
ขอบคุณบันทึกดีๆนี้นะครับ
อ่านแล้ว อยากอ่านบันทึกอื่นๆของพี่ต่อ(ขออนุญาตเรียกพี่นะครับ)
อ่านด้วยความสุขใจ...ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้องอ.ดร. ขจิต ฝอยทอง |
ขอบคุณน้องบาว วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- และความห่วงใยฝากตรงมา |
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ ณ ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันสุข.....และเบิกบาน |
พ.แจ่มจำรัส ค่ะ ขอบคุณค่ะน้องพ. แจ่มจำรัส ณ ตรงนี้ ที่ใจฉันสุข ......สุขเมื่อได้ทำ.....กรรมดี |
สุภัทรา เจติโคตร ขอบคุณค่ะ ดอกไม้สวยบานสะพรั่งในใจเธอและฉัน เราจึงเบิกบานด้วยกรรมดี |
บุษยมาศ ขอบคุณค่ะ ณ ที่ตรงนี้ ที่ฉันพบเธอ......หายเหนื่อยล้า และเบิกบานทุกเวลา |
อักขณิช ขอบคุณค่ะน้อง......จิตใจเบิกบาน......ไม่ต้องทุกข์ทน ไม่ต้องทุกข์ใจ..เมื่อใจนั้นเปิด อิอิ |
ยายธี ขอบคุณยายธีที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณดอกไม้ท่ามกลางสายฝนนะคะ