ฝันนี้เพื่อสว.ที่รัก


ฉันมีโอกาสคลุกคลีกับผู้สูงอายุ ผู้มีศักยภาพทั้งด้านความรู้ประสบการณ์ด้านต่างๆ

บางท่านสูงส่งด้วยจิตวิญญาณของผู้ให้มาตั้งแต่บรรพบุรุษ

บางท่านมีบทบาทของความเป็นครูผู้ให้โดยที่ไม่ได้เป็นครูมืออาชีพ แต่ทำงานยิ่งกว่าครูมืออาชีพ

รวมทั้งผู้สูงอายุที่เพิ่งก้าวเข้าสู่วัยแรกแย้ม ผู้งดงามด้วยเบื้องหลังความเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ

ทำให้เกิดความคิดที่จะหากิจกรรมเพื่อให้ผู้สูงอายุได้เบิกบานร่วมกัน และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข

โดยไม่เป็นภาระของลูกหลาน และคนรอบข้าง

เขาเหล่านั้นผ่านโลกมามากได้เห็นอดีตที่ผ่านมา และมีทายาทลูกหลานที่กำลังอยู่ในโลกปัจจุบันก็มากหลาย

ในคราวไปร่วมงานเปิดรพ.วัดเกตุมฯ ครั้งนี้ นอกจากจะได้พบกับท่านอ.เล็ก ผู้ทรงเกียรติแล้ว

(ไม่น่าเชื่อว่าไม่มีใครในงานทราบเลยว่าท่านเป็นใคร เว้นแต่พระเดชพระคุณท่านเจ้าอาวาสวัดเกตุมและน้องๆของท่าน)

นอกจาก ได้สนทนากับแม่ชีแมว อดีตข้าราชการครู ผู้มีความสามารถด้านการขับร้องเพลงไทยเดิมเป็นพิเศษ

ท่านไม่ได้มาร้องเพลงไทยเดิมให้ฉันฟัง แต่เสียงสวดมนต์นั้นสะกดให้ฉันนิ่งฟังด้วยความตั้งใจ

เธอสวดมนต์จากความตั้งใจ ทั้งน้ำเสียง สูงต่ำที่เมื่อได้ยินแล้วกลับพาให้สงบ อักขระถูกต้องไพเราะยิ่งนัก

ต่อเมื่อได้สนทนาใกล้ชิดกันจึงทราบว่าครอบครัวของเธออยู่ในแวดวงดนตรีไทยมาเนิ่นนาน

หากปล่อยให้ความสามารถ ความรู้เหล่านี้หายไปโดยไม่นำพาให้เกิดประโยชน์ต่อเยาวชนรุ่นหลัง

ก็ให้รู้สึกเสียดายยิ่งนักในสมบัติอันทำคุณให้โลกเบิบานได้อีกทางหนึ่ง

ฉันจึงคิดถึงเยาวชนตัวน้อยๆที่สมควรจะได้ติดตามผู้สูงอายุเข้ามาเรียนรู้ภายในวัดได้มาบ่มเพาะคุณธรรม จริยธรรม

ยิ่งได้อ่านบทความของน้องดร.กระปุ๋ม กัลยาณมิตรธรรม ได้ติดตามบันทึกของท่านไปเงียบๆ

จึงได้เกิดปัญญามองเห็นว่าทุกชีวิตล้วนมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น

การสนทนาธรรมกับแม่ชีครูแมวครั้งนี้ น่าจะนำพาเกิดประโยชน์ทั้งครอบครัวอีกหลายๆครัวเรือนในชุมชน

ได้ด้วยการนำดนตรีไทย การฝึกหัดขับร้องเพลงไทยเดิม การฝึกหัดให้เยาวชนไร้โรงเรียนหรือที่กำลังท้อแท้

กับระบบและไม่ชอบระบบวิธี จักได้ไม่หลงทางปล่อยชีวิตไปอยู่ท่ามกลางอันตรายของสังคมมืดได้

ซึ่งประโยชน์ที่จะตามมามันคงมากกว่าที่คิดแน่ นี่อีกประเด็นหนึ่งที่คิดว่าจะสามารถดำเนินการได้

และทั้งแม่ชีครูแมวเองท่านก็ยินดี ที่จะทำงานเพื่อสังคมร่วมกับงานจิตอาสามิตรภาพบำบัด

ที่ไม่ควรทำงานเพียงตั้งรับเท่านั้น

หากต้องรุกลงพื้นที่ไม่ต้องรอให้เกิดปัญหา แต่เตรียมป้องและรองรับไว้จะดีกว่าไหม

แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าจนท.ผู้ทำหน้าที่รับผิดชอบงานมิตรภาพของโรงพบาบาลท่านจะเปิดใจ

ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวความคิด เข้าถึงและยอมรับ พร้อมร่วมวางแผนการทำงานกับกลุ่มสว.

และจิตอาสามิตรภาพบำบัดเพื่อนช่วยเพื่อนได้มากน้อยเพียงไร

สังคมของผู้สูงอายุ จำนวนไม่น้อย ที่เคยเป็นผู้นำดั่งฝูงนกที่บินไกลไปสุดขอบฟ้า

และเป็นผู้ตามที่ดีมาแล้ว

ฉันนึกถึงการเฝ้าดูนกของฉันเองในทุกที่ๆฉันมีโอกาสเจอะเจอ จึงได้เห็นด้วยตาตนเองว่า

นกตัวไหนที่แข็งแรงจะบินนำด้วยปีกที่แข็งแรง และเสียงร้องประดุจเจ้าเวหา

และเมื่อมันอ่อนแรงลง นกตัวถัดไปที่แข็งแรงก็จะบินขึ้นมาแทนทีนำพาฝูงไปยังเป้าหมาย

นกที่อ่อนแรงลงก็จะค่อยๆได้รับการดูแลประคับประคองจากฝูง

การเคลื่อนที่กลางเวหาเพื่อไปยังจุดหมายนั้นของฝูงนกนั้น

หรือมันอาจไม่หันกลับมามองนกผู้ยากได้ เพราะมันเองก้กำลังจะโรยราเช่นเดียวกัน

นกผู้อ่อนกำลังบางตัว มีสติลงและจะถูกธรรมชาติรองรับลงสู่พื้นดินด้วยหัวใจที่เบิกบาน

และถ้าฉันเป็นนกตัวนั้น ฉันจะฮัมเพลงเบาๆว่า

ณ..ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันอยู่......ฉันก็เบิกบาน....

ณ.ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันพิง แอบอิงความรัก..........

เพื่อนมนุษย์นี่หนอ......ขอจงสุขเถิด และโปรดปล่อยวาง....

จิตใจว่างเปล่า......สงบไม่อ้างว้าง.....วันวานผันไป...

ณ...ที่ตรงนี้.... ที่ใจฉันว่าง ...เบิกบาน ในจิตใจ...

จะอยู่ที่ไหน...จะทำอะไร...มันก็เบิกบาน.....เบิกบาน...หัวใจ

หากในความเป็นมนุษย์ด้วยกัน

ชีวิตยังมีลมหายใจ การก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยสติของตนเอง จึงเป็นชีวิตที่มีความหวัง

อยู่อย่างเป็นสุขและพอดีๆ อยู่อย่างพุทธะ

การมุ่งเพียงประโยชน์เพื่อองค์กรของตนเพียงหนึ่งเดียวยังพอไหว

แต่หากมุ่งประโยชน์ส่วนตนจากประโยชน์ส่วนรวมขององค์กรที่ตนอาศัยเป็นที่ทำกินนั้นชีวิตหาสุขไม่

ขอบคุณความดีที่ทำให้เราพบกันและอยู่เป็นครอบครัวร่วมโลกเดียวกัน ด้วยหัวใจที่เบิกบาน

ขอบคุณสติที่ช่วยเตือนให้เราไม่หลงใหลในโลกา

ขอบคุณที่ยังมีสวรรค์

ขอบคุณผู้เจริญที่แบ่งปันทั้งความคิดและปัญญาส่องโลก ส่องธรรม

ก่อนไปทำงานจิตอาสาก็ขอเอาภาพสีน้ำมันหยดลงถังน้ำเปล่ามาภาพค่ะ เป็นฝีมือน้องๆโรงเรียนวัดมะลิค่ะ

และขอไปช่วยผู้ป่วยเบาหวานที่กำลังรออยู่ที่ ศาลาไตร วัดเกตุมดีฯ สมุทรสาคร

ไปแนะนำการทำสปาเท้าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน

เพื่อลดการกดทับของหนังเท้าที่ก่อตัวหนาขึ้นจนเป็นไตแข็ง

ส่งใจไปด้วยกันนะคะ..ขอบคุณค่ะ

หมายเลขบันทึก: 550211เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2013 11:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 ตุลาคม 2013 11:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ขอบคุณข้อคิดดีๆครับพี่ครูต้อย

ได้ข้อคิดดีๆมากเลย

ขอบคุณบันทึกดีๆนี้นะครับ

อ่านแล้ว อยากอ่านบันทึกอื่นๆของพี่ต่อ(ขออนุญาตเรียกพี่นะครับ)

อ่านด้วยความสุขใจ...ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณค่ะ น้องอ.ดร. ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณน้องบาว   วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- และความห่วงใยฝากตรงมา
 นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่  ณ ที่ตรงนี้ ที่ใจฉันสุข.....และเบิกบาน  
 พ.แจ่มจำรัส ค่ะ ขอบคุณค่ะน้องพ. แจ่มจำรัส ณ ตรงนี้  ที่ใจฉันสุข ......สุขเมื่อได้ทำ.....กรรมดี
 สุภัทรา เจติโคตร ขอบคุณค่ะ ดอกไม้สวยบานสะพรั่งในใจเธอและฉัน เราจึงเบิกบานด้วยกรรมดี
 บุษยมาศ ขอบคุณค่ะ ณ ที่ตรงนี้ ที่ฉันพบเธอ......หายเหนื่อยล้า และเบิกบานทุกเวลา
  อักขณิช ขอบคุณค่ะน้อง......จิตใจเบิกบาน......ไม่ต้องทุกข์ทน ไม่ต้องทุกข์ใจ..เมื่อใจนั้นเปิด อิอิ
 
 

ขอบคุณค่ะ 

 ประธาน

 Yanyong-P

เพิ่งถึงบ้านได้เกือบ 30 นาทีแล้ว เพราะไปสัตหีบ

ไปกราบกรมหลวงชุมพรฯ เสด็จเตี่ยของปวงชนชาวไทยทุกคน

ฝนตกหนักมาก และหุดเพลาๆแล้วกลับตกใหม่

พี่น้องริมเลเกือบทุกจังหวัดก็จะได้รับผลกระทบ แต่

เดี๋ยวก็ลงไปกับทะเลแล้ว  ขอบคุณค่ะ

 ยายธี  ขอบคุณยายธีที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณดอกไม้ท่ามกลางสายฝนนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท