"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

มาหัดอู้กำเมืองกั๋นดีกว่า ๓


"กำเมือง" ถ้าเฮาเบาะปากั๋นอู้ แล่วไผจะอู้...แถมเหมาะ

๒๕/๐๙/๒๕๕๖

*********

       บันทึกนี้ก็คงจะยังอยู่ที่หมวดพืช ผัก ของกินคนเมืองอีกสัก ๑ บันทึก เพราะเห็นว่ามีความสัมพันธ์กับชุมชนหรือวิถีชีวิตของท้องถิ่นเป็นอย่างมาก รวมถึงคำสำนวนที่ใช้สอนลูกหลานด้วย  หากไม่ได้รับการกล่าวถึงหรืออนุรักษ์ไว้ ต่อไปก็อาจจะหลงและใช้กันไม่ค่อยถูกอีกเหมือนกัน เริ่มด้วยคำศัพท์แบบไทยกลางแล้วเท่ากับ กำเมือง  พร้อมด้วยประโยคคำพูดที่ผมคิดเอาเองสั้น ๆ อาจจะมีเนื้อหาสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง กำเมืองนั้นเขียนตามเสียงที่พูดดังต่อไปนี้...

 ประเภทพืช ผัก ที่กินได้   

       ผักกะเฉด =  ผักหนองโป้ง

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ผักหนองโป้งนี่...ซอบขึ้นและแพ่ในน้ำ...คนมักจะปากั๋นเอามากิ๋นกับน้ำพิกหลือว่าแก๋งส้ม”

(ผักกะเฉดนี้...ชอบขึ้นและแพร่ขยายในน้ำ...คนมักจะพากันนำมากินกับน้ำพริกและแกงส้ม)

 

       กระถิน   =  ผักหนอง

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ผักหนองนี่...นอกจากจะจ่วยต้านโลคหมะเร็งแล่ว...ยังจ่วยบำรุงสายต๋าได้แหมตวย เน่อ”

(ผักกระถินนี้...นอกจากจะช่วยต้านโรคมะเร็งแล้ว...ยังสามารถช่วยบำรุงสายตาได้อีกด้วย)

 

          กระเจี๊ยบขาว =  หม่ะเขือห้อ / หมะเขียห้อ

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

(บางแห่งก็เรียกว่ากระเจี๊ยบเขียวหรือกระเจี๊ยบมอญ)

“ได้ฮยินหมอเขาบอกว่า...คนตี่เป๋นเบาหวานหื้อหมั่นกิ๋นหม่ะเขือห้อเข้าไว่...เพราะมันจะจ่วยคุมหละดับน้ำต๋าลในเส้นเลือดได้ดี”

(ได้ยินหมอเขาบอกว่า...คนที่เป็นเบาหวานให้หมั่นรับประทานกระเจี๊ยบขาวเข้าไว้..เพราะว่ามันจะช่วยควบคุมระดับน้ำตาลในเส้นเลือดให้สมดุลดี)

 

         ตะไคร้ = จ๊ะไค /จะไค

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“หมู่บ้านคนเมืองเฮานี่...บ้านไผบ่อมีจะไค...ถึงกับต้องไปซื้อเขาหนะ...ถือว่าแย่แต๊ๆ”

(หมู่บ้านคนเมืองเรานี้...หากบ้านไหนไม่มีตะไคร้...ถึงกับต้องไปหาซื้อเขามากิน...แสดงว่าแย่มาก ๆ เลย)

 

         ผักตำลึง = ผักแคบ

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“แถมอย่างนึ่ง...ถ้าบ้านไผบ่อมีผักแคบขึ้นข้างฮั้ว...กะถือว่าแย่แต๊ ๆ  แหมเหมือน กั๋น”

(อีกอย่างหนึ่ง...หากบ้านไหนไม่มีผักตำลึงขึ้นข้างรั้ว...ก็ให้ถือว่าแย่มาก ๆ อีกเหมือนกัน)

 

         ชะพลู = ผักพู่นก / ผักพลูนก

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ตะเจ๊าแม่แก๋งหัวปี๋...ใจ๊หื้อน๊องไปเก๊บผักพู่นกมาใส่โตย...เปิ่นว่ามันจะฮยะหื้อแก๋ง มีกิ่นหอมน่ากิ๋น”

(เมื่อเช้าแม่แกงหัวปลี...ใช้ให้ผมไปเก็บใบชะพลูมาใส่ด้วย...แม่บอกว่ามันจะทำให้แกงมีกลิ่นหอมน่ารับประทาน”

 

          ชะอม  = ผักหละ

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

 “แก๋งแค...ถ้าเบาะใส่ผักหละ...เหมียนกับมันขาดอะหยังไปสักอย่างเลยเลาะ”

(แกงแค...ถ้าไม่ใส่ผักชะอม...ดูเหมือนว่ามันจะขาดอะไรไปสักอย่างหนึ่งนะ)

 

          คูน  =  ตูน  (มี ๒ สี คือ  สีม่วงแก่ และสีขาว ที่นิยมกินคือสีขาว)

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“แก๋งตูน...หื้อเหมาะหลือจู้มันแต๊ ๆ ต้องแก๋งใส่ปลาดุกก่อนหน่อ...มันถึงจะลำ”

(แกงคูน...ท่าจะให้ดีหรือเหมาะสมคู่กันอย่างมาก ก็ต้องแกงใส่ปลาดุก..มันถึงจะอร่อย)

 

       มะแว้ง = หม่ะแข้งขม

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ลาบป๋าแหมะใด...เซาะหาแต่หมะแข้งขมมากั๊บกั๋นเหนาะ”

(ลาบปลาทีไร...ต้องวิ่งหามะแว้งมากินกับลาบด้วยกันทุกครั้ง)

 

         มะเขือพวง = หม่ะแข้ง

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“หมอเขาทำวิจัยแล่วว่า...หม่ะแข้งหนึ่งโถ้ย มีแคลเซียมหลายเหลียนม UHT หนึ่งก่องแหมก่อนหนะ”

(หมอเขาทำวิจัยกันแล้วว่า...มะเขือพวงหนึ่งถ้วย มีแคลเซียมมากกว่านม UHT หนึ่งกล่องเสียอีก)

 

           มะเขือเทศ = หม่ะเขือส้ม / หมะเขียส้ม

 ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“น่ามพริกอ่อง...ถ้าเบาะใส่หม่ะเขียส้ม..กะหมดท่าเต่าอั้นหนะก่ะ”

(น้ำพริกอ่อง...ถ้าไม่ใส่มะเขือเทศ..ก็หมดท่าเท่านั้นแหละ)

 

          ผักชี   =  ผักหอมป้อม

 ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“กิ๋นลาบจิ๊นบ้านงานแต่งตะวา...เปิ่นบะใส่หอมป้อม...หู้สึกว่ามันเบาะลำเต่าใด”

(กินลาบเนื้อที่บ้านงานแต่งงานเมื่อวาน...เขาไม่ใส่ผักชีในลาบ...รู้สึกว่ามันไม่ค่อยอร่อยนะ)

 

          สะระแหน่  =  ผักหอมด่วน (สำหรับใส่ในลาบเนื้อทุกชนิด)

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ไอ้น๊อง...ไปเก๊บหอมด่วนเป๊าะหลังบ้านมาหื้ออี่ป่อพ่องไป้..จะเอามาใส่ลาบจิ๊นเนี่ย”

(หนูเอ๊ย...ไปเก็บสะระแหน่ที่กระบะหลังบ้านมาให้พ่อหน่อยสิ...พ่อจะเอามาใส่ในลาบเนื้อนี่)

 

       สะเดาดิน  =  ผักขี้ก๋วง ( เพิ่มเติมสะเดาดิน )

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“หน้าแหล้ง...ผักขี้ก๋วงจะแก๋งลำ...ส่วนมากเฮากะจะปากั๋นไปเซาะต๋ามต๊างนาหั้นนะ”

(ฤดูแล้ง...ผักสะเดาดินจะแกงอร่อย..ส่วนใหญ่พวกเราจะพากันไปหาเก็บตรงบริเวณที่ช่องระบายน้ำออกจากนานั่นแหละ)

 

       แมงลัก  = ผักก้อมก้อ /ผักก้อมก่อ

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“แก๋งหม่ะน้ำแก้ว...ถ้าเบาะใส่ผักก้อมก้อ...หม๊ดตี่บ่อลำมะ”

(แกงฟักทอง...ถ้าไม่ใสใบแมงลัก...รับรองเลยว่าไม่อร่อย)

 

        ผักช้าเลือด = ผักหนามปู่ฮย่า 

(ชอบขึ้นอยู่ตามบริเวณข้างลำห้วยติดกับชายเขา)

 

“ของแอ้มแก๋งหน่อไม่ตี่ขาดบ่อได้แถมอย่างหนึ่ง...เกาะคือ ผักหนามปู่ฮย่า”

(ของกินกับแกงหน่อไม้ที่ขาดไม่ได้อีกอย่างหนึ่ง...ก็คือ ผักช้าเลือด)

 

       ผักกะเสิม,ผักแพว = ผักไผ่

(นิยมใส่ในลาบเนื้อและลาบหมูทางภาคเหนือ)

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“หนึ่งในผักตี่ใส่ในลาบจิ๊นของคนเมือง...ตี่ขาดบ่อได้เกาะคือ ผักไผ่...ถ้าลาบจิ๊นตังเหนือบ่อใส่ผักไผ่..กะหมดลำกั๋นเต่าอั้นละ”

(หนึ่งในผักที่ใส่ในลาบเนื้อของคนเมือง...ที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ ผักแพว...ถ้าลาบเนื้อทางภาคเหนือไม่ใส่ผักแพวแล้วหละก็..หมดอร่อยกันเท่านั้นเอง)

 

       ผักพรรณเพินน้ำ  = ผักแว่น

 ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“น้ำพริกต๋ำปู๋...ถ้าจะหื้อดีต้องมีผักแว่นกิ๋นกับโตย...ถึงจะลำ”

(น้ำพริกตำปู...ถ้าจะให้ดีต้องมีผักพรรณเพินน้ำกินกับด้วย...ถึงจะอร่อย)

 

         เถานางนูน/ ผักอีนูน  =  ผักสาบ   

“ผักสาบบ้านเฮาบะเด่ว...มีก้าเหมียนเงินเหมียนทองเลยละ...เพาะมันหายากขะหนาด”

(ผักนางนูนบ้านเราเดี๋ยวนี้...มีค่าเหมือนกับเงินทองเลยแหละ...เพราะว่ามันหายากมาก)

 

       บัวบก  =  ผักหนอก

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ข้างบ้านปี่เอ้ย..ผ่อหาขี้ดินปอบ่อหันเลยเลาะ...เพาะผักหนอกมันขึ้นยึดกั๋นแน่นเต๋มไปหม๊ด”

(ข้างบ้านของพี่สาว..มองหาพื้นดินแทบไม่เห็นเลย...เพราะว่าใบบัวบกมันขึ้นยึดกันแน่นเหนียวเต็มพื้นที่ไปหมด)

 

          ไพล  =  ผักปูเลย

   

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“กันหาใบขิงมาใส่ยำหน่อไม่บ่อได้...กะหื้อเอาใบปูเลยมาใส่แตนเน่อ...ตึงหอมตึงลำเหมือนกั๋นเหลาะ”

(ถ้าหากหาใบขิงมาใส่ยำหน่อไม้ไม่ได้...ก็ให้นำเอาใบไพลมาใส่แทนนะ...ทั้งหอมทั้งอร่อยเหมือนกันเแหละ)

 

          เฟิร์นแผง / กนกนารี  =  ผักป่อก้า /ผักป้อก้าตี๋เมีย 

  

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ผักป่อก้าตี๋เมีย...ฟังแล่วละเหี่ยใจ๋...แต่ปอกิ๋นแหมะใด...กะลำเมื่อนั่น”

(ผักพ่อค้าตีเมีย(กนกนารี)...ฟังชื่อแล้วละเหี่ยใจ...แต่พอกินครั้งใด..ก็อร่อยเมื่อนั้น)

 

          ผักหูเสือ  =  ผักหูเสีย/ ผักอีหลึง

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ผักอี่หลึงนี่หนะ...นอกจากจะเปิงกับแอ้มลาบหมูแล่ว...หมอว่ามันมีสารต้านอนุมูลอิสะหละฮยะหื้อแก่จ้าโตยเน่อ”

(ผักหูเสือนี่นะ...นอกจากจะเหมาะกินกับลาบหมูแล้ว...หมอยังบอกว่ามีสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยชะลอความแก่ได้ด้วยนะ)

 

       ผักดีปลาช่อน =  ผักดีป๋าก่อ / ดีป๋ากั้ง

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“ต้นดีป๋าก่อ...นอกจากจะเปิงกิ่นกับลาบป๋าแล่ว...ฮยังจ่วยฮักษาอาก๋ารเบื่อเมาจากปิ๊ดอย่างอื่นได้แหมโตยเน่อ”

(ต้นดีปลาช่อน...นอกจากจะมีความเหมาะสมเป็นผักกับลาบปลาแล้ว...ยังช่วยรักษาอาการเบื่อเมาจากพิษต่าง ๆ ได้อีกด้วย)

 

          ผักชีใบเลื่อย /ผักชีฝรั่ง =  ผักหอมใบเป้อ

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“งานเลี่ยงวันนี่...มีต้มจิ้น..ต้มเคื่องในงัวใส่ผักหอมใบเป้อเป๋นเก๊า...นอกนั่นกะมีฮยำหลาย ๆ อย่างเป๋นกับแก้มโตย”

(งานเลี้ยงวันนี้...มีต้มเนื้อ..ต้มเครื่องในวัวใส่ผักชีใบเลื่อยเป็นหลัก...นอกนั้นก็มียำหลาย ๆ อย่างทำเป็นกับแกล้มอีกด้วย)

 

       ผักชีลาว  =  ผักหอมแฮย้

 

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

“แถวบ้านเฮา...กันลองว่าไผแก๋งหน่อไม่แล่ว...บ่อใส่ผักหอมแฮย้หนะ...มันจะเบาะลำเลยเลาะ”

(แถวบ้านผมนะ...ถ้าหากมีใครแกงหน่อไม้แล้ว...ไม่ใส่ผักชีลาวนะ...มันจะไม่อร่อยเลยหละ)

 

       *เมื่อนำภาพมาประกอบแล้วพื้นที่ในการเจ็บเก็บข้อมูลก็น้อยลงทำให้ข้อมูลที่ทำไว้เดิมต้องหายไป จึงต้องขอนำชื่อผักบางประการในบันทึกนี้ แยกออกเป็นอีก ๑ บันทึก พร้อมกับสำนวน สุภาษิตเกี่ยวกับพืช ผัก ไปด้วย

 

ที่มาของภาพประกอบจากหลาย ๆ เว็บ ต้องขอขอบคุณและขออนุญาตไว้ ณ ที่นี้ด้วย

http://www.n3k.in.th  ภาพส่วนใหญ่นำภาพมาจากเว็บไซต์นี้

http://www.biogang.net

http://www.postjung.com

http://www.thairath.co.th

http://www.dailynews.co.th

ขอบคุณทุกกำลังแรงใจ

ขอบคุณ โกทูโนว์

หมายเลขบันทึก: 549257เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2013 19:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม 2013 14:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

“หมู่บ้านคนเมืองเฮานี่...บ้านไผบ่อมีจะไค...ถึงกับต้องไปซื้อเขาหนะ...ถือว่าแย่แต๊ๆ"

ขอบคุณหลายๆเด้อ อ้ายหนาน

ข้อยอยู่กรุงเทพฯบ้านหลังน่อยๆ หม่องปลูกน่อยๆ กะมีต้นะะไคร่ คือกัน

แสดงว่าข้อยบ่แย่เนาะ..555

 

ขอบคุณความรู้

ผักพื้นบ้าน บางอย่างรู้จักและชอบ  บางอย่างไม่รู้จักค่ะ  ถ้าแถมรูปมาให้เห็นด้วยละก้อจะเก็บไว้เป็นสารานุกรมส่วนตัวเลยค่ะ

เป็นคนชอบลองกินผักพื้นบ้านทุกชนิดค่ะ

  • ขอบคุณคุณ พ.แจ่มจำรัส มากครับที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น เป็นเรื่องแปลกนะครับที่ตอนนี้คนในหมู่บ้านของผมมีการซื้อข่า ตะไคร้จากตลาดมาทำกับข้าวกันแล้ว เป็นไปได้ยังไง...
  • ขอบคุณ คุณหมอนุ้ย อีกท่านครับ ที่ให้เกีรติมาอ่านและแสดงความคิดเห็นให้มีการปรับปรุง ตอนนี้ผมได้ปรับและนำรูปภาพมาใส่ให้ตรงกับเรื่องที่เขียนไว้แล้วครับ...อย่าลืมมาตามเก็บสารานุกรมส่วนตัวนะครับ 
  • ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ

ได้ผักในท้องถิ่นครบเลย

น่าสนใจมาก

ขอบคุณมากครับอาจารย์ดร.ขจิต ผมขอนำผักอีนูนของอาจารย์มาเสริมด้วยนะครับ

อ่านแล้วเรียกยากจังค่ะ

บางอย่างที่บ้านมีค่ะ

แต่บางอย่างไม่เคยเห็นค่ะ

-สวัสดีครับ

-บ้านผมฮ้องว่า

-"ผักหละหนอง"(ผักกระเฉด)

-"ผักตำใต้"(ยอดกระถิน)

-"ผักก๊อแก้"(ผักพ่อค้าตี๋เมีย)

-"บะเขือมื่น"(กระเจี๊ยบเขียว)

-อื่น ๆ เหมือนกั๋นครับ...

-ขอบคุณครับ..

 

  • ขอบคุณคุณ Bonnie ที่เข้ามาฝึกอ่านและให้กำลังใจมากครับ อาจจะยากสักนิดเพราะเป็นภาษาถิ่น หากจะพูดกันจริง ๆ ต้องคอยกำกับการออกเสียงด้วยนั่นแหละถึงจะถูกต้องที่สุด

 

  • ขอบคุณ คุณเพชรน้ำหนึ่ง ตี่มาเสริมความหู้หื้อหลาย ๆ โตยครับ พร่อมกั๋นนี่เกาะเอาหมะ...อะหยังมาฝากโตยเนี่ย...หันแล่วน้ำลายปอไหลเหลาะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท