"ชีวิตคือการสะสมหลักไมล์ ไม่มีหลักชัยที่แท้จริง" ... (ไม่หวั่นแม้วันโลกเหวี่ยง : สกุลณา สาวารส)
ชีวิตคือการสะสมหลักไมล์ ไม่มีหลักชัยที่แท้จริง
...
ท่ามกลางกระแสอะไร ๆ ก็สำเร็จรูป
ุทุกสิ่งถูกตัดสินจากสิ่งที่เห็น ไม่ใช่สิ่งที่เป็นอย่างแท้จริง
การ "วิ่งแข่ง" เป็นโมเดลยุคใหม่ ที่ใครก็ไม่รู้เป็นคนคิด
แต่เราก็รับและแบกไว้ โมเดลที่บีบให้เราต้องวิ่งแข่ง
เพื่อให้ได้ผู้ชนะระยะสั้น ระบบระเบียบตามธรรมชาติจึงเสียหายหมด
แต่ตัวตนของชีวิต คือ การวิ่งมาราธอน
ไม่ต้องเป็นอัจฉริยะ ไม่ต้องเก่งรอบด้าน
แต่เป็นการวิ่งไปตามสภาพของเรา เงียบ ๆ เรื่อย ๆ
เร็วบ้าง ช้าบ้าง อย่างเข้าใจสภาพปัจจุบันของตัวเอง
ใครจะวิ่งนำหน้าไป ใครจะไล่จี้ตามหลังมา ก็ช่างเขา
ระยะทางของคนอื่น ไม่มีความหมายกับชีวิตเรา
และไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ
เรื่องราวของชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป
"ทุกช่วงเวลาของชีวิต มีความน่ารักอยู่ในตัวเอง
ไม่ว่าจะพอใจ หรือไม่พอใจ อย่าเสียเวลาไปตัดพ้อ
เปรียบเทียบ แต่จงมีความสุขไปกับมัน"
...
...............................................................................................................................................
ผมไม่ได้ยกมาทั้งตอน แต่เลือกมาเฉพาะที่โดนใจ
"... แต่เป็นการวิ่งไปตามสภาพของเรา เงียบ ๆ เรื่อย ๆ
เร็วบ้าง ช้าบ้าง อย่างเข้าใจสภาพปัจจุบันของตัวเอง ..."
ชีวิตผมก็เป็นแบบนี้ เงียบ ๆ เรื่อย ๆ ไม่เคยแข่งกับใคร
และเข้าใจในสภาพของตัวเองมากที่สุด
ชีวิตไม่มีอะไรที่ต้องเร่งร้อน
นอกจากการสร้างสิ่งดี ๆ ไว้ให้กับโลกในเวลาที่เหลืออยู่เท่านั้น
อันนี้ผมคิด
เลือกเอามาฝากนะครับ
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
...............................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
สกุลณา สาวารส. ไม่หวั่นแม้วันโลกเหวี่ยง. กรุงเทพฯ : ใยไหม, ๒๕๕๖.
ความเห็น (8)
สิ่งที่อาจารย์ปฏิบัติอยู่ ทางธรรมะท่านว่า "การพิจารณาตัวเอง" ให้ดูที่ตัวเองอย่าไปพินิจดูที่คนอื่น ดูตัวเองออกไงค่ะ และสิ่งนี้แหละค่ะที่อาจารย์กำลังเป็นผู้ปฏิบัติธรรมอยู่ ตอนแรกพี่ก็ไม่ทราบ ตัวพี่เองก็เป็น มาค้นพบคำตอบจากที่ได้ฟังธรรมของพระนักปฏิบัติ จึงทำให้ทราบ...ยินดีด้วยค่ะ...ปฏิบัติต่อนะคะ...
จริงด้วยชีวิตเรียบง่ายไม่จำเป้นต้องแข่งกับใครครับ
ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆครับอาจารย์
ขอบคุณมากครับ พี่ บุษยมาศ ;)...
ขอบคุณเช่นกันครับ ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
จริงด้วยค่ะ....เร็วบ้าง ช้าบ้าง....แต่เข้าใจสภาพของตนเอง
"เข้าใจในสภาพของตัวเองให้มากที่สุด" โดน ค่ะ โดนแบบจังจัง
ขอบคุณ จากใจจริง
ขอบคุณมากครับ ;)...