บ่นปนกลอน : รำพึงข้างป่าช้า
ฝนพรำมาสองวันแล้ว หนักบ้าง เบาบ้าง ปีนี้เมืองสับปะรดหวานของเรา
ไม่แล้งเหมือนปีก่อน ๆ อยากจะคิดเข้าข้างคนเมืองประจวบฯ ว่า เพราะ
เวลานี้ " พ่อหลวง " และ "แม่หลวง" อันเป็นดวงใจของคนไทยทั้งชาติ
ได้เสด็จมาประทับ ณ พระราชวังไกลกังวลอีกครั้ง จึงเป็นนิมิตรหมายอัน
ดียิ่งและเป็นมหามงคลอย่างใหญ่หลวง ทำให้ความแห้งแล้งไม่อาจอยู่
ได้ หยาดฝนจึงโปรยปรายลงมาให้ชุ่มฉ่ำ เกิดความอุดมสมบูรณ์ไปทั่ว...
สายฝนฝนฟ้ามาเป็นสาย
ไล่ความแล้งหายไปกับฝน
นำพาความสุขทุกตำบล
ผู้คนหน้าใสไปตามกัน
ฝนไม่แล้ง จึงเท่ากับความอุดมสมบูรณ์ของพืชพรรณต่าง ๆ ทั้งไร่ นา
ก็ไม่ขาดน้ำ ชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน พอใจที่มีน้ำมาช่วยหล่อเลี้่ยงพืช
พรรณธัญญาหาร ที่ได้ลงทุน ลงแรงไว้ให้เติบโต งอกงามสมบูรณ์ดี อีก
ทั้งยังลดต้นทุนค่าเชื้อเพลิงที่ต้องซื้อไปเติมเครื่องจักรเครื่องยนต์สำหรับ
สูบน้ำเข้าเรือกสวน ไร่ นา
มีน้ำทำนาข้าวกล้ารอด
พืชไร่ทอดยอดชูดูไสว
สีเขียวขจีมีทั่วไป
ผลิตผลคงได้กำไรงาม
ตั้งชื่อบันทึกนี้ว่า "รำพึงข้างป่าช้า " แต่เกริ่นนำมาตั้งครึ่งค่อนแล้ว
ยังไม่ได้เจอตรงไหน มี " ป่าช้า " เลย....นิ !
เรื่องมันก็เกี่ยวเนื่องกับฝนฟ้านี่แหละ....เพราะฝนที่กระหน่ำลงมา
อย่างหนักเมื่อช่วงบ่ายนี่แหละ ทำให้บริเวณทุ่งโล่งริมกำแพง
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบลกุยบุรี ซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับบ้าน
ของคุณมะเดื่อนี้มีน้ำขังเจิ่งนอง ตกค่ำ ก็กลายเป็น " สวนสวรรค์" ของ
บรรดา กบ เขียด อึ่งอ่าง ที่พากันมาขับลำนำเพลงรำพึงรำพันถึงความ
ฝันของตน กันอย่างไม่ต้องเกรงอกเกรงใจใคร
ต่างขับลำนำก้องทั่วท้องทุ่ง
ต่างก็มุ่งครวญเพลงบรรเลงหวาน
ภาษาใจเสริมทางสร้างวิมาน
ต่างประสานเสียงเพรียกเรียกคู่ตน
บริเวณพื้นที่ที่สร้างโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบลกุยบุรี แห่งนี้
เดิมคือ " ป่าช้าสาธารณะ" ของหมู่บ้านท่าเฝือก ซึ่ีงเดิมทีเป็นป่าไผ่และ
ต้นไม้เบญจพรรณขึ้นรกทึบ จนดูวังเวงน่ากลัว โดยเฉพาะยามค่ำคืน
จะดูมืดครึ้ม ไม่มีใครอยากจะผ่านแถว ๆ นี้เลย แต่ก็จำเป็นต้องผ่าน
เพราะเป็นเส้นทางเดียวที่บ้านหลายหลังที่อยู่ริมคลองกุยบุรี จะต้องใช้
เดินเข้าเดินออกเพื่อไปยังตลาดกุยบุรีนั่นเอง
เสียงรำพึงของกบเขียดเบียดอึ่งอ่าง
ที่ครวญครางข้างป่าช้าพาสยอง
นึกย้อนไปครั้งเป็นป่าไม่น่ามอง
ยามน้ำนองเสียงอึ่งอ่างให้วังเวง
สมัยเรียนมัธยม คุณมะเดื่อชอบบทอาขยานที่เป็นกลอนดอกสร้อย ชื่อ
"รำพึงในป่าช้า" มาก ๆ ชอบความไพเราะในการใช้คำและชอบการเขียน
ที่เป็นพรรณนาโวหารทำให้เห็นภาพ
วังเอ๋ยวังเวง...
หง่างเหง่ง ! ย่ำค่ำระฆังขาน
ฝูงวัวควายผ้ายลาทิวากาล
ค่อยค่อยผ่านท้องทุ่งมุ่งถิ่นตน
ชาวนาเหนื่อยอ่อนต่างจรกลับ
ตะวันลับอับแสงทุกแห่งหน
ทิ้งทุ่งให้มืดมัวทั่วมณฑล
และทิ้งตนตูเปลี่ยวอยู่เดียวเอย
ที่มา : บทดอกสร้ิอยรำพึงในป่าช้า ของพระยาอุปกิตศิลปะสาร (นิ่ม กาญจนชีวะ)
เสน่ห์ของวรรณศิลป์ไทยมีมากกว่าความไพเราะ หากเราจะอ่านด้วยใจ
ด้วยความรู้สึก จะได้รับรสแห่งความหวาน ความซาบซึ้ง และความ
ประทับใจ ที่จะทำให้เราไม่ลืมทีเดียว
ดึกแล้ว...ผู้ที่คร่ำครวญเพลงรำพึงรำพันข้างป่าช้าเริ่มเบาบางลง ยังคง
เหลือแต่เสียงดังแผ่ว ๆ แว่วมา...เสียงรำพึงข้างป่าช้าในค่ำคืนนี้ไม่อาจ
จะเดาได้ว่า เจ้าของเสียงที่เงียบเสียงลงไปจะถูก ..ทิ้งตนตูเปลี่ยวอยู่
เดียวดาย..หรือว่าจะสุขสมหวังดังคำอ้อนวอนที่รำพึงรำพันนั้น
แต่...อย่างไรก็ดี...คืนนี้..ความเย็นของสายฝน และเสียงรำพึงข้างป่าช้า
เหล่านี้...ก็ช่วยให้คุณมะเดื่อหลับสบาย..และหลับสบายยิ่ง..เพราะวันนี้
คือ...วันศุกร์แห่งชาติ...พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ตื่นสายได้...ถึงแม้จะนัดเด็ก
ฝึกซ้อมเตรียมประกวดไว้...ก็ไม่เครียดจ้าาา
ฝันดี...ราตรีสวัสดิ์จ้ะมิตรรักแฟนเพลงทุก ๆ คน
..............................................................
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
20/09/56
ความเห็น (18)
ศุกร์นี้ 20 ไม่ใช่ศุกร์ 13 จึงแคล้วคลาด อิอิ
สวัสดียามดึกจ้ะพี่ครูต้อยติ่ง 
จริงด้วยจ้ะ ศุกร์ 20 แคล้วคลาด อิ อิ ขอบคุณที่มาทักทายและให้กำลังใจยามดึกดื่นจ้ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณมะเดื่อ
เห็นร่องรอยฝนตกที่บ้าน (กลางวันไปทำงาน) แต่คืนนี้ำไม่ได้ยินเสียงรำพึงรำพันจากสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ มีแต่เสียงแมลง
...นอนหลับฝันดีนะคะคุณมะเดื่อ...
อ่านแล้วมีความสุขจัง...เอื่อยๆเรื่อยๆ เย็นๆ เหมือนสายน้ำครับ
ชอบจัง..วันศุกร์แห่งชาติ อิ อิ
หวัดดีจ้ะคุณหมอธิรัมภา 
ที่บ้านคุณมะเดื่อวันนี้ฝนพรำทั้งวันตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วจ้ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจและทักทายจ้ะ
ขอบคุณจ้ะท่าน ดร.พจนา 
ขอบคุณสำหรับการทักทายและกำลังใจ
สวัสดีจ้ะคุณทิมดาบ 
มาถึงตอนนี้ชักจะไม่เย็นแล้วจ้ะ หนาววว เพราะฝนพรำทั้งวันทั้งคืนจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะอาจารย์ภู 
คุณมะเดื่อก็ชอบวันศุกร์แห่งชาติมาก ๆ แต่ไม่ชอบวันอาิทิตย์อ่ะนะ ขอบคุณที่มาทักทายและให้กำลังใจจ้ะ
ป่าช้า ไม่กลัว กลัวเร็วเกิน ตามไม่ทัน
ตามมาเชียร์ ไปมาสองโรงเรียนคิดถึงคุณมะเดื่อทันที
สบายดีนะครับ
หวัดดีท่าน ผอ.คนเก่ง 
ถึงจะเร็วเพียงใด...รับรองได้ตามกันทันหมดแหละจ้าาา
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการทักทายจ้ะ
ขอบคุณสำหรับการนึกถึงกันจ้ะน้องอาจารย์ขจิต 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
นับวันยิ่งมีความเชี่ยวชาญ การเป็นนักลูกบิดขึ้นทุก ๆวัน
คิดถึงจังอยากโทรหา..เพียงถามว่าสบายดีไหมค่ะครูหยินคิดถึงค่ะ
สวัสดีจ้ะคุณครูหยิน 
คุณมะิเดื่อสบายดีจ้ะ ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน ที่บ้่านครูหยินก็คงเช่นกัน...ขอบคุณมากมายสำหรับความคิดถึงและกำลังใจจ้ะ
คุณครูมะเดื่อ..ลูกศิษย์ของครูทำสำเร็จแล้วเห็นฝีมือแล้วยัง
ต่อไปอยากเรียนเรื่องการวางภาพหน้าโปรไฟด์ ที่สวย ๆ อะค่ะ
ว่าเขาทำกันอย่างไร
หวัดดีจ้ะคุณครูหยิน เรื่องการทำภาพที่หัวเว็บนั้น ขอติดไว้ก่อนนะจ๊ะ เพราะพรุ่งนี้คุณมะเดื่อต้องไปทำหน้าที่กรรมการตัดสินงานประกวดวิชาการก่อน กลับมาแล้วจะมาตอบให้นะขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ