การอบรมเกี่ยวกับโรคเรื้อรังวันนี้ เน้นไปทีโรคสุดฮิตซึ่งหนีไม่พ้นเพื่อนเบาหวาน
อีกทั้งยังเป็นกลุ่มที่มีความรู้เกี่ยวกับโรคทั้ง 2 เป็นอย่างดีที่นอกจากจะเป็นผู้ป่วยเองแล้ว
ยังมีความสามารถให้การช่วยเหลือเพื่อนผู้ป่วยเบาหวานและความดันในชุมชนที่รับผิดชอบ
ช่วงเช้าแรกพบระหว่างผู้เข้ารับการอบรมกับทีมงานเป็นไปด้วยความอบอุ่นด้วยต่างคุ้นเคยกันดี
โดยเฉพาะบรรยากาศการกล่าวต้อนรับผู้เข้ารับการอบรมโดยประธานพิธีเปิดของงานในวันนี้คือ
นายแพทย์เอกพร พรรณเชษฐ์ รองผู้อำนวยการด้านบริการปฐมภูมิ ทุติยภูมิ โรงพยาบาลสมุทรสาคร
ที่มารออยู่หน้าห้องประชุมล่วงหน้าแล้วก่อนก้าวเข้าไปยืนหน้าผู้เข้ารับการอบรม เมื่อพิธีกรประกาศเชิญ
เรียบง่าย สุขุม หากใบหน้ายิ้มแย้มและอ่อนโยน
ท่านเพียงเดินไปที่โต๊ะบรรยาย ..เอื้อมมือหยิบไมค์ แล้วเหลิบตามองคำกล่าวต้อนรับที่ทางฝ่ายเจ้าภาพเป็นผู้จัดทำให้
ตามประเพณีนิยม ซึ่งหลายๆหน่วยงานมักเตรียมไว้ให้ประธาน เพื่อจะได้ทราบที่มาที่ไปของโครงการและแนวทางการดำเนินงาน
ตลอดจนเป้าหมายของการจัดงานนั้นๆ แล้วหันกลับมาทักทายอย่างเป็นกันเอง ด้วยสาระที่ตรงประเด็นตั้งแต่ัตถุประสงค์
แนวทางดาเนินชีวิต และเกร็ดความรู้ ซึ่งเป็นประโยชน์ให้สะกิดใจทุกคนให้หันมาดูแลตนเอง ให้รู้จักฟังเสียงกาย และสังเกตตนเอง
ทั้งด้านร่างกาย และจิตใจ จิตวิญญาณ ตลอดจนคนในครอบครัว ในเรื่อง 3 อ. ก่อนอาการของโรคจะกำเริบ
ดังนั้นทุกคำพูด จึงเต็มไปด้วยความสวยงามของการดูแลรักษาสุขภาพแนวธรรมชาติ
ซึ่งตรงและถูกใจฉันมาก ไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้นผู้เข้ารับการอบรมทุกคนต่างนั่งนิ่ง ตั้งใจฟัง
แสดงว่าเรื่องที่ท่านกล่าวถึงที่เป็นปัญหาสุขภาพตามแนววิถีพุทธ วิถีธรรมชาตินั้นโดนใจผู้เข้ารับการอบรม
อีกทั้งยังแนะนำสูตรน้ำผักผลไม้อีกหลายสูตรให้ที่ประชุมทราบ และหายสงสัยทันทีว่าทำไมท่านจึงดูสดชื่นและเบิกบานดีจังเลย
รวมถึงการใช้เวลาของท่านช่างตรงเป๊ะตามกำหนดการ ..น่าทึ่งมาก
ฉันรู้สึกดีใจที่ต่อนี้ไปเรามีแพทย์ต้นแบบเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ท่าน ที่นอกจากจะการรักษาโรคแล้ว
ยังทำหน้าทีให้คำปรึกษาเรื่องการดูแลสุขภาพวิถีพุทธ วิถีธรรมชาติที่ท่านปฏิบัติได้ด้วตัวท่านเอง
ตลอดทั้งวันกิจกรรมดำเนินไปด้วยดี และมีการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมในหัวข้อที่ฉันรับผิดชอบในเรื่องการสร้างความตระหนักรู้ในตัวเอง
โดยตัดกิจกรรมขั้นการสร้างความตระหนักผ่านกิจกรรม มาเป็นการระลึกรรู้ลมหายใจก่อน ด้วยวิธีการหลากหลาย 3 วิธี
มาร้อยเรียงลำดับการเกิดขึ้นเพื่อให้สามารถฟังเสียงกายของตนเองจากแผ่วเบาจนชัดเจนด้วยการระลึกรู้ลมหายใจทุกขณะจิต
โดยเริ่มจากการฝึกตาม เรียกว่าอยู่ในความควบคุม และค่อยๆคืบเข้าหาอิสระที่เกิดขึ้นในจิต
จนถึงการปล่อยให้ดำเนินไปเองตามธรรมของลมหายใจของใครของคนนั้น ด้วยวิธีสังเกตกายในของตนเอง
ในช่วงเวลานี้จึงเกิดความสงบเงียบดั่งนกกระจอกฝูงนั้นได้บินจากไปแล้ว
ให้ได้ใคร่ครวญตนเอง ตั้งแต่นิสัยการกิน ความตระหนักถึงความสำคัญของการออกกำลังกายไปสู่การปฏิบัติ
เป็นกิจนิสัยที่ถูกต้องที่ดีกับพฤติกรรมการกิน การออกกำลังกาย ไม่ใช่แค่รู้ แต่ต้องรู้และนำความรู้มาใช้ในการปฏิบัติตนเอง
ที่สำคัญต้องให้จิตได้เรียนรู้ และเปิดประตูใจให้เห็นจิตวิญญาณที่แท้จริงของตนเอง
ตั้งแต่การคัดเลือก การปรุง อุปกรณ์เครื่องมือ ที่มีผลต่อสุขภาพ
กระบวนการย่อยและเผาผลาญอาหาร ที่มีประสิทธิภาพ และความเสื่อมที่เกิดขึ้นพร้อมๆกับการขาดวินัยในการดูแลสุขภาพ
ที่ค่อยๆแซมเบียดเข้ามาสู่จิตสู่ใจและกลายเป็นเรื้อรังทางจิตใจ เป็นเพื่อนแก้วเพื่อนขวัญที่ชักชวนให้หลุดออกจากการดูแลสุขภาพที่ดี
ผลของการปรับกิจกรรมให้เหมาะสมกับสภาพของผู้เข้ารับการอบมรม จึงนำไปสู่การเรียนรู้อย่างมีสติ มากยิ่งขึ้น
จนเสร็จสิ้นภารกิจในวันนี้
สิ่งที่ต้องปรับด้านการวางโต๊ะ เก้าอี้ ต้องวางแผนเพราะผู้เข้ารับความรู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเองนั้นสูงวัย และเป็นผู้ป่วยเอง
ทั้งอ้วนมาก ผอมมาก ก็ส่งผลให้การเคลื่อนไหวได้ไม่รวดเร็ว เหมือนวัยอื่นๆ และต้องระมัดระวัง
การออกกำลังกาย ปรับเล็กน้อยให้เหมาะกับผู้เข้ารับการอบรมที่สูงวัย หรือมีปัญหาสุขภาพอยู่แล้ว
พรุ่งนี้อีก 1 รุ่น ปัญหาทุกอย่างจะหมดไปเมื่อเราทุกคนพร้อมใจร่วมมือกันเป็นสังฆะแห่งการถนอมร่างกายในช่วงบั้นปลายชีวิตที่ดี
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณบันทึกและเรื่องราวที่ดีมีประโยชน์นะคะ
เรียนพี่ต้อย ได้เรียนรู้บันทึกนี้ นำไปปรับใช้ในการอบรมประชุม นักสร้างสุข
We truely need "role models" -- someone to respect and follow -- even that someone is merely a character in a soap opera on TV ;-)
Perhaps some TV show producers/script writers may read this and accept the challenge!
ชื่นใจไปกับพี่krutoiting ที่มี"ต้นแบบ"ดีๆตัวจริงแบบนี้นะคะเชื่อว่าท่านทำการบ้านมาดีและเห็นความสำคัญจริงๆ แบบนี้เป็นความหวังได้แน่นอนนะคะ
..... เน้นการส่งเสริมสุขภาพ .... มากกว่าการรักษาพยาบาล นะคะ .... ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ
ขอบคุณ บันทึกคุณภาพ นะคะ ครูต้อยติ่ง
ขอบพระคุณค่ะท่านอ.JJ JJ งานหลักของชีวิตในช่วงนี้คือการดูแลสุขภาพตนเอง เรียนรู้การเปลี่ยนแปลงภายในของตัวเอง ติดตามและเฝ้ามองความคิด อารมณ์ จิตใจ และจิตวิญญาณของตัวเอง เพื่อเติมเต็มความเป็นมนุษย์ให้สมบรูณ์ยิ่งขึ้น จึงเป็นช่วงชีวิตที่เหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างเพื่อเกี่ยวพาดเป็นสะพานตรงไม่อ้อมและพลัดตก เป็นสะพานที่จะนำพาและเตรียมพร้อมการจากๆที่หนึ่งไปสู่อีกที่หนึ่งซึ่งยอมรับว่ายากแต่ทุกระยะที่ก้าวไปกลับมีความสุข และเบิกบาน ค่ะ |
โอ๋-อโณ ขอบคุณค่ะ พี่ยินดีทุกครั้งที่เจอคนคุณภาพ มากกว่าเจอนักแสดง เพราะชีวิตคือการสร้างคุณธรรมความดีไปพร้อมๆกับการทำงาน ยิ่งเป็นความดีที่จะมีผลต่อสังคมด้วยก็นับว่าเรายังมีบุญได้เจอ ได้มีโอกาสเรียนรู้ความดีจากคนดี ก็อดที่จะแบ่งปันความสุขและสรรเสริฐคนดีไม่ได้ ซึ่งบางครั้งก็ไม่เป็นผลดีในทางโลกกับพี่แต่พี่ก็ยังให้คำตอบเหมือนเดิมว่าคนดีต้องได้รับการเชิดชู ขอบคุณมากนะคะ |
ขอบคุณ ท่าน sr โลกมนุษย์เป็นเวทีละครที่ยิ่งใหญ่ บางครั้งเราพบเจอของจริงเราก็ว่าของปลอม และบางครั้งเราเจอของปลอมเราก็ว่าของดี แม้ชีวิตเราเองก็ไม่ต่างจากละคร เป็นละครที่วิเศษสุดเพราะเพราะเราเป็นผู้กำกับตัวเราเองค่ะ |
ขอบคุณค่ะ
จัตุเศรษฐธรรม วันนี้อยู่ดึกหน่อยได้เพราะพรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงานจิตอาสาแต่จะไปหาครูอาจารย์เพื่อเติม ต่อความรู้เรื่องสมุนไพรยาโบราณค่ะ |
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ขอบคุณค่ะน้องบาว วอญ่า พี่ก็เรียนรู้จากเจ้าหน้าที่ของสาเหมือนกัน แต่ว่าเอามาปฏิบัติจนเกิดทักษะแบบตัวเองเรียนรู้จากบ้านหลังนี้ก็มาก เรียนแล้วทดลอง ทดลองแล้วก็เรียนเอเฉพาะที่ใช้ได้ไปใช้ที่ยังใช้ไม่ได้ก็เก็บไว้ก่อนเหมือนเก็บยาและคุณภาพยาเป็นตัวๆยาไป รอเจอยาตัวใหม่ที่สามารถเอามาใช้ร่วมกันไม่ตีกัน และเหมาะกับอาการก็จะหยิบมาใช้ แล้วก็ใช้อีก อิอิ ที่สำคัญก็เรียนรู้ภายในของตัวเองไปด้วย เจอก็ก็แบ่งปันให้ลองดู เพื่อนผู้ป่วย เขาก็ยินดีที่จะหันมาเอาใจใส่กายาและจิตใจของเขา ก็อยู่ที่วิธี และกระบวนการที่จะเข้าไปจัดการหรือเอามาใช้ร่วมกัน ใจเปิด กายเปิด จิตวิญญาณก็เปิด มันก็ไม่ยาก แต่ทั้งนี้ต้องมีสัจจะที่จะดูแลตนเองจริงๆ ซึ่งพี่พบว่าเพื่อนๆของเราตรงนี้อ่อนแอไม่จริงจังสุดท้ายก็อดไม่ได้ต่อยอดไม่ได้ก็เลยกลายเป็นเคยชิน อยู่ตัวกับการอดไม่ได้ ขาดความซื้อสัตย์ต่อตนเองอย่างแรงก็หมดความหมายแล้ว ก็ต้องยาอย่างเดียว โน่นแหละจะร้องโอยๆก็ตอนที่ต้องฟอกไตเร็วไปนั่นแหละ พี่ก็เห็นว่าความรู้ก็มี แต่ทำไมทำไม่ได้ นี่มันปัญหาด้านจิตใจแล้ว ก็ถ้าไม่ลองแก้ที่ใจก่อนดูบ้าง หรือจะแก้ใจไปพร้อมๆกับแก้อื่นๆไปด้วยก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร กลับดีเสียอีกจะได้สบายใจมีความสุขกัน แต่นั่นแหละกว่าจะเปิดใจคนมาเชิญให้ร่วมกิจกรรมทำความดีได้ก็นะ บางครั้งต้องใช้ความพยายาม และอดทนเกินจำเป็นแต่ก็ต้องทำเพื่อให้เพื่อนผู้ป่วยได้มีโอกาสทำได้ด้วยตัวเอง และจะได้เป็นพลังบอกบุญให้คนหันมาดูแลกายในกายกันบ้าง ก็เอวัง อิอิ |
ชยพร แอคะรัจน์ ขอบคุณค่ะอ งานมันติดๆๆๆกันก็ดีค่ะ เพียงแต่บันึกไม่ทันที่สำคัญยังอดเรียนรู้จากบันทึกดีๆของกัลยาณมิตรอีกตรงนี้เสียดาย แต่ก็ต้องพยายามค่ะ โลกที่ต้องเรียนรู้เพื่อคุณภาพของการดำรงชีวิต อิอิ
|
ขอบคุณค่ะอ Joy |
ขอบคุณค่ะ Dr. Ple ส่งเสริมสุขภาพ ที่ดีอยู่แล้วก็เสริมแรงให้ดีต่อไป และก็น่าจะมีศูนย์คนสุขภาพดีเพื่อจะได้แนะนำคนสุขภาพที่ต้องส่งเสริม หรือคนที่กำลังต้องการทั้งการเสริมแรง กระตุ้น แรงจูงใจ แรงบันดาลใจ ให้เกิดการดูแลสุขภาพตนเอง อย่างเข้าใจที่แท้จริงและยอมรับว่าร่างกายนี้เป็นของที่เจ้าของต้องดูแลเอาใจใส่ จึงจะเกิดบุญ พี่เองเคยทอดทิ้งและไม่สนในไม่เอาใจใส่จนเขาน้อยใจประท้วงบ่อยเมื่อประท้วงแล้วยังไม่ฟังไม่หันมาดูแลสุขภาพก็ต้องลงโทษให้ป่วยไปเป็นธรรมดา เผื่อจะได้สติ คนเราป่วยสักครั้ง ร่างกายก็มีสัญญา จดจำได้ ก็จะป่วยเรื่อยๆ ก็เป็นธรรมดา เพราะการแก้ปัญหาการเจ็บป่วยเราแก้ไม่ถูกทีถูกกิเลสของตัวเอง ให้คนอื่นมาแก้ก็ไม่ใช่ แต่ที่ต้องไปก็เพราะหมดปัญญาแก้ด้วยตัวเอง ก็เห็ฯว่าวิธีเดียวสำหรับการไม่มีความรู้เรื่องสุขภาพ ความไม่ปฏิบัติตนให้เป็นผู้มีีคุณภาพสุขภาพที่ดีได้ด้วยตนเอง จึงต้องไปหาที่พึ่งภายนอก ไปโรงพยาบาลให้ช่วยแก้ แล้วพอดีขึ้นก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก นี่ก็ปัญหา ที่อยากช่วย และเชื่อมั่นว่าผปู้ป่วยทุกคนจะช่วยดูแลสุขภาพตนเองได้ ........แม่ขอร้องงงง อิอิ |
tuknarak ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน |
ขอบคุณค่ะ ดร. พจนา แย้มนัยนา |
ขอบคุณค่ะ ดร.จูล
|
ขอบคุณค่ะ
สร้างต้นแบบดีๆ สร้างผู้นำ ชื่นชมค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องถาวร
สบายดีนะคะ
พี่ต้อย
ขอบคุณครับที่แจ้งข่าว
จำไม่ได้ว่าได้พบท่านนายแพทย์เอกพร พรรณเชษฐ์ รองผู้อำนวยการด้านบริการปฐมภูมิ ทุติยภูมิ โรงพยาบาลสมุทรสาครหรือเปล่า
เรียนน้องอ.ดร.ขจิต
|
ครั้งก่อนที่น้องดร.มาช่วยปูพื้นฐานให้พี่นั้น นพ.เอกพรยังไม่ได้ลงมาดูงานของเรา
ช่วงนั้นเราบุกเบิกกัน พี่ต้อยก็ขอขอบคุณน้องดร.ขจิตด้วยที่ให้โอกาสพี่ได้เรียนรู้และนำความรู้มาฝึกฝน
ครั้งต่อมาได้รับความอนุเคราะห์จากน้องดร.ป๊อบ เรื่องสมาธิลดความดันเพิ่มขึ้นมาอีก
นี่พี่ยังหวังว่าจะมีผู้รู้ในบ้านg2kอีกหลายๆท่านได้มาพาให้ได้ฝึกปฏิบัติในเรื่อง r2r
พี่สอบถามน้องๆพยาบาลและงานอื่นๆมีความต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมก็รอจังหวะและหาเจ้าภาพช่วยส่งเสริมกันไป
ขอบคุณค่ะ