บทกวี : รอฝนจาง
รอฝนจาง
อยู่ห่างห่างกันสักพักนะวันนี้
เผื่อบางทีรักเราอาจดีขึ้น
คงดีกว่าอยู่กันอย่างกล้ำกลืน
นั่งก็ฝืนนอนก็หันมันคลุมเคลือ
หากคิดถึงวันก่อนย้อนวันเก่า
ทั้งสองเรามือเปล่าใครจะเชื่อ
ช่วยกันลด อดเก็บออมยอมกินเกลือ
รถก็เชื่อบ้านก็เช่าเรารักกัน
พอวันนี้มีบ้านเป็นทาวน์เฮ้าส์
ใหญ่กว่าเช่าเขาอยูดูคงมั่น
รัดเข็มขัดแน่นกว่าแรกรักกัน
กลับแปรผันให้รักหายกลายเป็นจุญ
จะหาเหตุผลใดให้ขบคิด
ดูมืดมิดไมตรีที่เกื้อหนุน
ยอมเธอจากห่างเหินเกินการุญ
หรือเงินทุนทำอุ่นรักให้เราจาง
อยู่ห่างห่างอย่าหนีหายนะวันนี้
รออยู่ที่บ้านเก่าที่เราสร้าง
ฝนโปรยปรายหม่นหมองมองเห็นทาง
รอฝนจางรักที่จรย้อนคืนรัง...
..........
ขอบคุณที่ติดตาม ขอให้มีความสุขสงบ
ในคืนที่ฝนโปรยปราย
17 กันยายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (19)
เขียนกลอนเศร้าแต่ซึ้งมากค่ะ
มาอ่านกลอนซึ้ง ๆ จบแล้ว...ไปนอนละนะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้าาา
...ฝนจาง...อากาศเย็นสบายนะคะ
ได้อารมณ์เศร้าๆ ซึ้งๆ อยู่นะคะ
...ไพเราะ...จับใจ เหลือเกิน....
ขอบคุณครับคุณjoy
 |
Joy |
มันเป็นชีวิตจริงของคนจำนวนมากที่เคยเห็น ยามจนรักกันดี ยามรวยเปลี่ยนไป
กลอนเพราะ ได้อารมณ์เศร้าค่ะ
พอวันนี้มีบ้านเป็นทาวน์เฮ้าส์
ใหญ่กว่าเช่าเขาอยูดูคงมั่น
รัดเข็มขัดแน่นกว่าแรกรักกัน
กลับแปรผันให้รักหายกลายเป็นจุญ
....
ประทับใจวรรค นี้มากเลยทีเดียวคับ
เรื่องราวของความรักบางครั้งก็ไม่มีเหตุผล..
บางครั้งมืดมนตร์สับสนไม่รู้ว่าต้องการอะไรดี
จึงต้องตั้งหลักตรวสอบใจตัวเองสักพักว่าต้องการอย่างไร..
จึงหันหลังกลับมาเริ่มต้นใหม่โดยทิ้งระยะ
มีช่องว่างให้เป้นเส้นขนานคงที่ตลอดไป ความรักก็จะยั่งยืน
บ้านเฮาเอิ้น........ดอกแคป่า.......ลวกจิ้มแจ่ว แซบหลาย
ขม ๆ ผู้เฒ่ามักแฮง ............
กินซุปมื่อ สิบ่เป็นหวัด เป็นไอเลย...........
คั่นย่าน "ขม" แกะไส้ (ดอก) มันออก
ผู้ได๋กิน ดอกแคป่า ได๋ แสดงว่า................
แม่นแล่ว............เฒ่าคัก ๆๆๆๆ
........5555555 หัดเขียน ๆ ไม่สู้ท่าน พ.แจ่มจำรัส ดอก วิทยายุทธ์ ยังห่างไกล ข้าผู้น้อย ขอฝากตัวเป็นศิษย์ท่านพี่.........
|
ขอบคุณครับอาจารย์แผ่นดิน
|
แผ่นดิน |
|
ขอบคุณครับครูหยิน
|
ครูหยิน |
ชวิตจริงของการดิ้นรน วิ่งตามวัตถุ ทุนนิยม
มักจะเป็นเช่นนี้ และ เช่นนั้น แล...
|
ขอบคุณครับพี่สาว
|
นิภารัตน์ |
555...ผมเคยนำมาลวกจิ้ม ขมมาก มารู้ทีหลังว่า ต้องเอา เกสรดอกมันออกด้วย...
แต่งกลอนเสริมแรงแห่งรักให้ พ.แจ่มจรัสไว้บทหนึ่ง เมื่อคราวก่อน แต่เกิดขัดข้องทางเทคนิคไม่อาจเข้ามาแสดงความคิดเห็นท้ายเรื่องที่อ่านได้ก็เลยเอาไปไว้ไหนไม่รู้ จะหาดูใหม่อีกที แล้วจะลง ณ ตรงนี้
กราบนมัสการพระคุณเจ้า ครับ
ขอบคุณและจะรออ่านครับ นำลงน้าบันทึกก็ได้ครับ