คารวะ“ครู”
กันยายนเดือนสุดท้ายของปีงบประมาณ เป็นเดือนที่ครูบางคนต้องเลิกลาจากงานสอนเด็ก ๆ ที่ทำต่อเนื่องมาตลอดชีวิตราชการ อารมณ์ความรู้สึกคงจะหวิว ๆ บ้าง ด้วยความผูกพัน ซึ่งพอกพูนขึ้นตามกาลเวลา
บางคนว่าอาชีพครูต้องไปโรงเรียนตลอด จวบจนอายุ ๖๐ ปีหรือกว่าจะถึงวันเกษียณ เมื่อครั้งเป็นเด็กทุกคนต้องไปโรงเรียนอยู่แล้ว แต่คนเป็นครูแม้จะเรียนจบก็ยังต้องไปโรงเรียน ฉะนั้นกับโรงเรียนหมายถึงที่ทำงานที่ตนคลุกคลี ครูทุกคนคงหวั่นไหวบ้าง บางคนอาจถึงกับใจคอไม่ดี โดยเฉพาะใกล้ถึงวันต้องยุติบทบาทหน้าที่ ผมนึกถึงภาพถ่ายของตัวเองที่น่าจะบอกความรู้สึกดังกล่าว
ภาพแรกเป็นภาพหน้าโรงเรียนยามโพล้เพล้ ดวงอาทิตย์กำลังจะลาลับเหนือศาลาที่พักอยู่ไกล ๆ ซึ่งโรงเรียนสร้างไว้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนหรือเป็นที่ให้นักเรียนนั่งพักรอผู้ปกครอง รวมถึงรอรถโดยสารก่อนจะกลับบ้านหลังโรงเรียนเลิก
ความมืดคลี่ขยายเข้าปกคลุม ภาพอาคาร ทางเข้า สนาม เริ่มลางเลือน นึกแล้วเป็นดั่งโรงละคอนหรือเวทีแสดงอะไรสักอย่าง หลังการแสดงเลิก ม่านถูกรูดออกมาปิดเรื่องราวและสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมด คนดูพากันทะยอยเดินออก เหตุการณ์ซึ่งผ่านสายตาเมื่อครู่ ไม่ว่าจะทุกข์ สุข เฮฮาหรือเศร้าโศกเสียใจ กำลังจะเลือนลับ เพื่อไปสู่เหตุการณ์ใหม่ ความซาบซึ้ง ความประทับใจ อาจทำให้อาลัยอาวรณ์ โดยเฉพาะกับนักแสดงบนเวที
อีกภาพเป็นภาพกล้วยไม้เกาะประดู่กิ่งอ่อนขนาดใหญ่อยู่ข้างถนน อาจเป็นแค่กล้วยไม้ริมทาง แต่ด้วยความที่อยู่ในโรงเรียน กล้วยไม้นี้จึงถูกฟูมฟัก ทะนุถนอม จากบุคลากรและครูเป็นอย่างดี ผมเองคิดเปรียบเทียบกับเด็ก ๆ หรือลูกศิษย์ ซึ่งส่วนใหญ่ขาดความพร้อมในเรื่องต่าง ๆ
ผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียนผม ส่วนมากเป็นเกษตรกรหรือแรงงาน ครูที่นี่หรืออาจจะเป็นโรงเรียนอื่น ๆ ที่มีสภาพคล้ายกันนี้ ต้องทำงานหนักกว่า ผมเชื่ออย่างนั้น เพราะต้นทุนของนักเรียน โดยเฉพาะความพร้อมในการเรียนรู้มักมีต้นทุนที่ต่ำ อันเนื่องมาจากความขาดแคลนไปแทบทุกเรื่องของครอบครัวเขา
ม.ล.ปิ่น มาลากุล นักการศึกษาผู้ยิ่งยง เปรียบเปรยไว้ การศึกษาเสมือนกล้วยไม้ กว่าจะออกดอกสวยงามต้องใช้เวลา ครูต้องไม่ย่อท้อ ต้องอดทนและพยายาม จะให้รวดเร็วดังใจคงไม่ได้ กล้วยไม้จึงใช้เป็นสัญลักษณ์ของคนเป็นครูด้วย
สำหรับกล้วยไม้นี้ แม้จะเจริญงอกงามอยู่ข้างถนน แต่ด้วยวิริยะอุตสาหะของครู ซึ่งคอยประคบประหงม สุดท้ายก็ผลิดอกเปล่งประกายความงดงามออกมาจนได้ วันนี้กล้วยไม้ช่อนี้เริ่มโรยรา หลังตรากตรำงานหนักมาอย่างยาวนาน
หากมีโอกาสผมจึงอยากคารวะครู ผู้กำลังจะเกษียณอายุราชการ ด้วยภาพถ่ายทั้งสองภาพนี้ครับ
ความเห็น (10)
สวัสดีค่ะ
ชื่นชมนะคะทั้งภาพและข้อเขียนสื่อได้ตรงใจครูที่เกษียณมากค่ะโดยเฉพาะรูปอาคารเรียนยามโพล้เพล้
ครูที่จะเกษียณปีนี้สุดเศร้าและใจหายจริงๆค่ะ
เรียนท่านอาจารย์ ธนิตย์ สุดขอบฟ้าอาทิตย์จะลาลับ เหมือนเป็นบอกกับบางคนว่าถึงเวลา วางมือลาลับกับอาชีพ
- เห็นหน้า "คุณครูธนิตย์" เลยแวะเข้ามาเยี่ยม หลังจากไม่ได้พบหน้ากันนานมากแล้ว นะคะ
- บันทึกของคุณครูยังมีเนื้อหาและภาษากินใจไม่เปลี่ยนแปลง และภาพถ่ายฝีมือของคุณครูก็สวยงามน่าประทับใจเช่นเคย
- "ไอดิน-กลิ่นไม้" เกษียณฯ มากำลังจะครบปี การเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยมากว่า ๓๕ ปีการศึกษาทำให้รู้สึกเพียงพอแล้ว เลยไม่ทำงานต่อเหมือนอาจารย์ส่วนใหญ่ แต่ออกไปทำสวนอยู่ในชนบทตามที่ใจต้องการ และตอบแทนประเทศชาติด้วยการจัดการศึกษาตามอัธยาศัยด้วยการเขียนบันทึกใน GotoKnow และไปจัดกิจกรรมพัฒนาทักษะการฟัง-พูดภาษาอังกฤษให้กับเด็กที่ต้นทุนต่ำอย่างที่อาจารย์ว่า แจ้งโรงเรียนว่าจะจัดให้เด็ก ป.๔-๖ แต่โรงเรียนให้เด็ก ป.๑-๓ เข้าร่วมด้วย เลยจัดกิจกรรมลำบากหน่อยค่ะ (เพิ่งจัดได้ ๒ ครั้ง FLSEC เป็นอักษรย่อของคำว่า Flipped Listening-Speaking English Classroom นะคะ เน้นให้ผู้เรียนเรียนรู้จากการปฏิบัติกิจกรรมทั้งเป็นรายบุคคล เป็นคู่ และเป็นกลุ่มตามสโลแกน "English is Fun" ค่ะ)
โอโหพี่ครูหายไปนาน มาแล้วคมเหมือนเดิม พี่ครูสบายดีนะครับ
- ปีนี้ที่บ้านกร่างวิทยาคม มีพี่ 2 ท่าน จะเกษียณอายุราชการครับอาจารย์
- ขอบคุณอ.Preedaครับ
- ชอบมองและถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก อาจเพราะวัยเราครับ ฮาๆๆ
- ขอบคุณท่านวอญ่าครับ
- ดีจังเลยครับ เคยคุยกับพี่ๆที่จะเกษียณ แล้วพี่จะไปทำอะไรต่อหลังจากนี้ FLSEC เป็นแนวทางและตัวอย่างที่เยี่ยมยอดเลยครับ
- ขอบคุณท่านอาจารย์ไอดิน-กลิ่นไม้มากครับ
- สบายดีครับ..อาจารย์ก็คงเช่นกันนะครับ
- เพราะนึกไม่ค่อยออกว่าจะเขียนเล่าอะไรครับ ฮาๆๆ
- ขอบคุณอ.ขจิตมากครับ
ยินดีที่ได้อ่านบันทึกของอ.อีกครั้ง พี่คิดถึงอาจารย์มากนะคะ
ไม่กล้าต่อว่าที่หายไป เพราะพี่ก็ลุ่มๆ ดอนๆ ไปๆ มาๆ
เดือนแห่งงานเกษียณพี่เองคิดๆ ก็เสียดาย คนดี มีคุณค่าหลายๆ ท่านต้องไปอยู่บ้าน ทั้งที่ทำประโยชน์ให้แผ่นดินได้อีกเยอะ
เห็นข่าวว่า กพ.จะขอขยายอายุราชการเป็น ๖๕ ปี ก็เป็นแค่ข่าว
พี่คิดว่าเราสามารถทำงานรับใช้ชาติได้ถึง ๖๕ ปีสบายๆ นะคะ
- เหตุผลตัวเอง 1.ไม่รู้จะเล่าอะไรดี เริ่มนึกไม่ค่อยออก(ฮา) 2.พยายามลดการใช้อินเทอร์เน็ตด้วยครับ ระยะหลังรู้สึกว่าตัวเองใช้เวลาเหล่านี้มากเกินไปแล้วหรือเปล่า(ฮา)
- ถ้าอายุราชการจะเพิ่มขึ้น เปลี่ยนเป็น 65 ปี ตัวเองคงอยู่ไม่ถึงแน่ครับพี่ งานที่โรงเรียนในปัจจุบัน มีอีกเรื่องเดียวที่ยังมีความสุขมากๆ การที่ได้พูดคุย หยอกล้อ เล่น กับเด็กๆครับ
- ขอบคุณพี่Nuiมากๆครับ ระลึกถึงพี่เสมอเช่นกันครับ