ให้พรริมถนนไม่งาม ... พรไม่ศักดิ์สิทธิ์ ?
ตื่นแต่ดึก อยู่ยันเช้าได้ใส่่บาตร ...
พระมาโปรดบาตรทุกวัน แต่น้อยครั้งที่ผมจะได้ใส่บาตร ...
สบโอกาสดี ได้ทำทานบ้าง
(จริงๆ งานที่ทำทุกวันก็เป็นทานแล้วนะ ทำแต่เรื่อง ของ คนอื่น)
เตรียมอาหารสด ข้าวสวย แกง ต้ม น้ำปล่าว มังคุดกับเงาะ
(เพื่อนกลับมาจากชุมพร เป็นโชคดีของพระ)
ใส่ร่วมกับขาประจำ ๓ - ๔ ราย ใส่เสร็จก็กำลังจะเดินกลับ
เหลือบเห็นอีก ๓ คนลงนั่งยองๆ แล้วพระก็ให้พร ...
อ้าวววว ภาษิตไทย เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ต้องหลิ่วตาตาม ... จนได้พร สั้น แบบ รีบๆ
ทำให้นึกถึงคำเทศน์ ของพระมหากิตติศักดิ์ (วัดโพธิืท่าเตียน) ตอนยกทีมไปเทศน์มหาชาติที่คณะแพทยศาสตร์รพ.รามาธิบดี เมื่อหลายปีก่อน ... มหาเทศน์สนุก ได้สาระ ล้นปรี่ ...
ตอนหนึ่งมหาพูดถึงตอนไปเดินบาตรปกติทุกเช้า ได้อาหารแล้วก็จะเดินจากไป โยม ร้องเรียกขอ "พร" มหาบอก
"อ้าว !!! พร จะมารับอะไรกันข้างถนน พรต้องไปรับที่วัด ไม่งั้นมันไม่ศักดิ์สิทธิ์"
แต่มหาก็ยอมรับว่า เดี๋ยวนี้มีค่านิยมใหม่ ให้พรกันข้างถนน หน ทาง ...
ลามมาถึงนครชัยศรีแล้วครับ
ความเห็น (3)
555 จริงด้วย พระบ้านผมที่เมืองกาญจน์ ยังใส่บาตรเฉยๆๆไม่ต้องให้พรครับอาจารย์
วันนี้เพิ่งไปวัดเกิ้ง พระอาจารย์เทศน์อย่างนี้ว่า ......... พระมาจากโยม โยมมาเป็นพระ......
ผมนึกต่อ.........ดูที่ ใจ เราครับ อยู่ที่ใจเราครับ..........:):)
เห็นด้วยกับคุณวิชญธรรมนะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ จ้ะ