อึ่งกับคุณป้าที่เรียนรู้กับการใช้การจัดการกับการเปลี่ยนแปลงแบบไม่รู้ตัว
ไปรับประทานอาหารเย็นที่ศูนย์อาหารกลางคืน (สถานที่จำหน่ายอาหารช่วงเย็นให้สำหรับพนักงาน นักศึกษาในมหาวิทยาลัยวลัยลักณ์) และเดินตรงรี่ไปร้านประจำ ร้านป้าละม่อมที่จำหน่ายอาหารตามสั่งเพื่อไปสั่งเมนูประจำคือยำปลากระป๋อง ซึ่งเป็นรายการที่ร้านทำเป็นประจำไว้ล่วงหน้าทุกวัน แต่วันนี้ไม่มียำปลากระป๋อง...ประหลาดใจเลยถามว่า ทำไมวันนี้ป้าละม่อมไม่ทำยำปลากระป๋องหรือคะ...ถึงกับอึ้ง เมื่อป้าละม่อมตอบว่าวันนี้หยุดบ้าง เนื่องจากเมื่อวานยำปลากระป๋องมีลูกค้าซื้อความถี่น้อยกว่าปกติ กว่าจะหมดนาน...วันนี้เลยหยุดทำ 1 วัน รู้สึกชื่นชมต่อการสังเกต ใส่ใจ ปรับตัวและจัดการกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง...ที่มีอยู่กับคน...และเชื่อว่ามีอยู่กับทุกคน แต่เราปลดปล่อยออกมาไม่เท่ากัน
วันนี้เลยไม่ได้ทานยำปลากระป๋อง ของโปรด...การงดขายของป้าละม่อมวันนี้นอกจากจะเป็นการจัดการการเปลี่ยนแปลงแล้วยังทำให้ตนเองรู้สึกอยากทานขึ้น...และนึกในใจว่าพรุ่งนี้จะมาทานอีกแน่นอน...เหมือนเพิ่มความอยากรับประทานเป็น 2 เท่า...ป้าละม่อมนี้แหลมคมจริงๆ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น