106: ความลับชีวิตเป็นสุข : ทั้งชีวิตของ Dr.Godfrey Minot Camille
ได้มีโอกาสอ่านบทความ ...^_^
What are the Secrets to a Happy Life?
http://greatergood.berkeley.edu/article/item/what_are_secrets_to_happy_life
เลยขอสรุปและแสดงความเห็นบางส่วนไว้ตามนี้ครับ....
Harvard กำลังติดตาม 268 คนตลอดชีวิต เพื่อค้นหาว่า ด้วยเหตุใดบางคนถึงมีความสุขมากกว่า คนอื่น ๆ...^_^
บทความนี้นำเสนอชีวิตของ Dr.Godfrey Minot Camille ถูกติดตามตั้งแต่ ปี 1938 เริ่มในวัย 19 ปี .....
ช่วง 10 ปีแรก ของการศึกษา พบว่า Camille ถูกวัดระดับความสุขได้อยู่ในระดับที่ต่ำมาก ซึ่งเป็นเหตุจาก ความไม่อบอุ่นในวัยเด็ก...
ในวัย 35 ปี เป็นจุดเปลี่ยน คือมีเหตุให้ต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาล นอนบนเตียงกว่า 14 เดือน... ซึ่งการล้มป่วยครั้งนั้้น ได้ปลดปล่อยเค้าจากความกลัวในอดีต และมี "ความมั่นคงทางอารมณ์ (Emotional Security)"
หลังจากการป่วยครั้งนั้น...เค้าได้แต่งงาน เลือกเป็นหมออิสระ เป็นพ่อที่ดี และเป็นผู้นำของคลินิก... โดยรูปแบบ การเรียนรู้ชีวิตผ่านผู้คนที่เกี่ยวข้องอย่างเห็นอกเห็นใจ (Empathic Involuntary) ในช่วงชีวิตทำงานของเค้า (30-50 ปี) ...
ในวัย 70 Dr.Camille บอกว่า เค้าได้ เรียนรู้ความรัก (I learned Love) จากลูกหลานของเค้า...
ในวัย 85 ปี เขาเสียชีวิตด้วย หัวใจวาย ขณะที่กำลังปีนเขาอยู่...
สองปัจจัยในการศึกษาชีวิตที่มีความสุขของ Dr.Godfrey Minot Camille เขียนไว้ดังนี้
"...The two pillars of happiness revealed by the 75-year-old Grant Study—and exemplified by Dr. Godfrey Minot Camille—are love and a mature coping style that does not push love away..."
สองสิ่งนั้นคือ ความรัก และ รูปแบบการเรียนรู้การให้กันและกันแบบไม่เอาความรักออกไป....^_^...
.........
เห็นอย่างนี้แล้ว... ทำให้ผมข้อน้อมระลึกถึง
...พระอาจารย์หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน ที่ผมได้บวชด้วย ...ซึ่งท่านมักพร่ำสอนว่า
"ขอให้เรามีความสุขกัน ... " ...และ ดำเนินเรื่องราวทางโลกด้วย "พรหมวิหาร" ซึ่งเป็นธรรมะแห่งความเมตตา
โดยถ้าเรารวมทั้งสองสิ่ง
...ความรัก และ รูปแบบการเรียนรู้การให้กันและกันแบบไม่เอาความรักออกไป เข้าด้วยกันก็มองความหมายเชิงพุทธได้ในคำว่า "เมตตา"
..."เมตตา" น่าจะพิจารณาได้ว่าเป็นปัจจัยแห่งการมีชีวิตที่เป็นสุข....^_^
และนี่ก็เป็นเพียง "ผลไม้ของใจ" ที่บันทึกไว้เพื่อพิจารณากันต่อไป...^_^
----
พรหมวิหาร 4 เป็นหลักธรรมประจำใจเพื่อให้ตนดำรงชีวิตได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์เฉกเช่นพรหม ประกอบด้วยหลักปฏิบัติ 4 ประการ คือ
- เมตตา (ความปรารถนาอยากให้ผู้อื่นมีความสุข)
- กรุณา (ความปรารถนาอยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์)
- มุทิตา (ความยินดีที่ผู้อื่นมีความสุขในทางที่เป็นกุศล)
- อุเบกขา (การวางจิตเป็นกลาง การมีเมตตา กรุณา มุทิตา เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าตนไม่สามารถช่วยเหลือผู้นั้นได้ จิตตนจะเป็นทุกข์ ดังนั้น ตนจึงควรวางอุเบกขาทำวางใจให้เป็นกลาง และพิจารณาว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมที่ได้เคยกระทำไว้ จะดีหรือชั่วก็ตาม กรรมนั้นย่อมส่งผลอย่างยุติธรรมตามที่เขาผู้นั้นได้เคยกระทำไว้อย่างแน่นอน)
ความเห็น (3)
ขอชื่นชมบทความของอาจารย์นะครับ
ขอบคุณความรักวิถีแห่งธรรมค่ะ
ขอบคุณบันทึกที่ดีมีประโยชน์มากนะคะ...