คร่ำครวญ

ตะวันตกลาลับแล้วขอบฟ้า

มองหลังหน้ามีเราอยู่เปล่าดาย

เพื่อนคือแสงสุรีย์ส่องขยับสาย

ขาดเพื่อนร่วมเป็นตายจึงอยู่เดียว

ใต้ความมืดสงัดเงียบยะเยียบเย็น

น้ำค้างพรมกระเซ็นป่าเขาเขียว

บทสวดมนต์ธิเธตวังเวงเหวียว

ใจสั่นเสียวซึมซับสงัดงัน