ภารกิจคลุมช่องหลังคา
ครูบอกให้เป็นโดยการเอาผ้าใบสีเขียวมาปิดช่องที่ระเบียงกุฏิ
ได้ยินครั้งแรกใจก็นึกถึงกุฏิกลาง พอมาถามซ้ำ คือ ช่องหลังคากุฏิแฝด
น่าเจ็บใจกับตนเอง
พอมาลงมือทำครูเมตตาให้คุณยายและน้องเกลว น้องตาลมาช่วย
พอลงมือทำก็ใช้เวลาไม่นานนักค่ะ
แต่ข้างในรู้สึกว่า “ยังไม่ค่อยโอเคนัก”
ด้วยยังไปติดล๊อค เอาหญ้าคามุง แต่ก็ทำ พอเสร็จแล้วก็เห็นว่า “ใช้งานได้ แบบพอได้”
พอครูเข้ามา แล้วสุดท้ายครูมาเก็บของเอง ใจก็รู้สึกว่า
“เอาแล้ว มีอะไรผิดแน่ ๆ”
ซึ่งเป็นการผิดที่ “ใจ” ข้างในนี้ที่เต็มไปด้วย อกุศลและกิเลสครอบงำ
เป็นหนัก ๆ ป่วง ๆ ตั้งแต่อยากกลับบ้าน
สำหรับจิตชั่ว ๆ แบบนี้ แค่เห็นเฉย ๆ มันไม่พอ
ต้องเหยียบไว้ข่มไว้ไม่งั้นแย่แน่ ซึ่งอาทิตย์นี้ก็ชัดว่า “ไม่รอด”
ร่อแร่ตั้งแต่ขามา แต่ครูก็ยังเมตตาชี้ว่า
“จิตมันเสแสร้งมีความสุข พอท่านบอก จิตมันก็โกรธอีก กว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว”
ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมต่อไป
ไม่มีความเห็น