ลำนำชีวิต (117) : อารมณ์ของอารมณ์
หลงรักเรื่องราวการเดินทางในอดีต
เพราะการเดินทางที่ว่านั้น
มีตัวละครที่ชวนอิจฉายู่สองคน
นั่นก็คือ...ฉัน
และ เธอ
มีคนจำนวนไม่น้อย
ปรารถนาไปเยือนในสถานที่เดิมๆ
คิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ
เพื่อซ้ำเติมบาดแผลของหัวใจ
ใช่ไหม -
ที่หัวใจยังทานทนกับ “วันนี้”ได้
ก็ด้วยการรำลึกถึง “อดีต”
รำลึกถึง “เรื่องราวระหว่างทาง”
มากกว่าผลลัพธ์ของความเป็น “ปัจจุบัน”
หากแต่คราใดหัวใจของคนสองคน
ชัดเจนว่า “วันนี้..ไม่ต้องมีกันและกันอีกแล้ว”
ย่อมไม่มีความจำเป็นใด
ต้องหวนรำลึกถึง “อดีต”อีกต่อไป
การคิดถึงอดีต
เป็นวิธีการสร้างพลังใจให้ตัวเอง
เพื่อให้รู้ว่า...ความเจ็บปวดของวันนี้
–ไม่นานย่อมจากหาย
ยิ่งหากเราสามารถอดทนกับมันได้มากเท่าใดอดีต
อันสุกใส
ย่อมกลายเป็นอนาคตได้สักวัน
ยิ่งปลีกตัว
หลบเร้น
ยิ่งเห็นหัวใจ
ถูกจองจำ
จะมีใครกี่คน
กล้าหาญ เดินทางไปในที่เดิมๆ
หลับฝันอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน
โดยที่รู้ว่า เมื่อตื่นมา
คนสองคน จะเป็นอื่นไปจากกัน
การพูดความจริง
คือกระบวนการหนึ่งของการแสดงความจริงใจ
แต่การพูดความจริง
เพียงเพราะถูกอีกฝ่าย “จับได้”
มันเป็นคนละเรื่องกัน
เมื่อพูดความจริง
และกล่าวคำว่า “ขอโทษ”
ย่อมสมควรได้รับการยกโทษ
ถึงจะไม่ทั้งหมด
อย่างน้อยก็น่าจะครึ่งหนึ่งของบทลงโทษทั้งปวง
หากแต่ในความเป็นจริง
มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป
ยังผลให้ใครต่อใคร
เลือกที่จะเก็บงำ หรือแม้แต่โกหก
ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก
ความเห็น (9)
"จริงๆ"เจ้าค่ะ..."เลือกที่จะเก็บงำ..หรือแม้แต่..โกหก..(ตัวเอง..แฮ่ๆๆ)..ซ้ำแล้ว..ซ้ำอีก..อิอิ..(.สวัสดีค่ะ..สบายดี..นะเจ้าคะ..ยายธี)
ขอบคุณครับอาจารย์ กับบทกวีที่ให้ย้อนคิดคำนึง...
ชอบวรรคนี้มากมายครับ
...คิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ
เพื่อซ้ำเติมบาดแผลของหัวใจ...
ตามมาอ่านลำนำ ... ตามมาอ่านลำน้ำ
ตามมาอ่านน้ำคำ ... ตามมาอ่านคำคม
;)...
อดีตเป็นประสบการณ์ที่ควรค่าแก่การจดจำค่ะ
ช่วยให้เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด ไม่พลาดพลั้งอีก
สวัสดีครับ ยายธี
ผมหายไปนานเลยทีเดียว
เป็นยังไงบ้างครับ...
ขอให้สุขภาพกายและใจแข็งแรงๆ
และเต็มไปด้วยพลังชีวิต นะครับ
สวัสดีครับ พ.แจ่มจำรัส
หลายต่อหลายคน ยังคงหวนรำลึกถึงอดีตอยู่เป็นระยะๆ
ไม่ว่าจะในแง่งาม และในมุมอันหม่นเศร้า
หากแต่สำคัญขึ้นอยู่กับว่า
เราจะหนุนเสริมพลังให้กับชีวิต ผ่านอดีตกาลอย่าไร..เท่านั้นเอง
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ อ.วัสWasawat Deemarn
อ่านมุมมองการใช้ชีวิตของผู้เขียน 5555
สวัสดีครับ kunrapee
ผมเป็นคนเชื่อและตระหนักว่า
ชีวิตคนเรา ล้วนเติบโตมาจากอดีต
และอดีตที่เป็นความยากลำบากนั้น
ย่อมเป็นครูที่ดีสำหรับตัวเรา...
ขอบพระคุณครับ
มีใครบางคน เคยกล่าวไว้...
... "ความเจ็บปวด" มักทำให้เรา "จำ"
แต่..."ความทรงจำ" ไม่จำเป็นต้อง "เจ็บปวด"
........
ขอบคุณมากค่ะ
