ทำลายสวน - ขับไล่ - ก่อกวน ?

รุ่งเช้าถึงทราบว่าที่สวนยางของพี่สาว น้องสาวและสวนใกล้เคียงที่ปลูกยางไปได้อายุประมาณ ๒ ปี ถูกคนร้ายใช้เลื่อยตัดโค่นทำลายไปทั้งหมด เกือบ ๙๐ ต้น

          เมื่อปลายเดือนกันยายน ๒๕๔๙  ขณะกำลังออกเวรยามหมู่บ้าน  เพื่อเฝ้าระวังการก่อความไม่สงบในละแวกบ้านที่อยู่ในจังหวัดปัตตานี  ประมาณสามทุ่ม  มีรถโดนตะปูเรือใบ  ยางรั่ว  เสียงดังผ่านจุดอยู่เวรยาม  รถหยุดเลยจุดเวรยามไปประมาณ ๑๐๐ เมตร  เสียงพูดบอกว่าโดนเรือใบ  แล้วเขาก็บดยางขับต่อหายไปในความมืด  เป็นที่ทราบกันว่าหากอยู่ก็อาจไม่ปลอดภัย

         รุ่งเช้าถึงทราบว่าที่สวนยางของพี่สาว น้องสาวและสวนใกล้เคียงที่ปลูกยางอายุประมาณ ๒ ปี  ถูกคนร้ายใช้เลื่อยตัดโค่นทำลายไปทั้งหมด เกือบ ๙๐ ต้น   สัณนิษฐานว่าเป็นการก่อความไม่สงบของขบวนการก่อการร้ายใน ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้  เช่นเดียวกับที่เคยก่อเหตุมาแล้วหลายครั้งเพื่อไล่ที่ให้พวกเราออกจากแผ่นดินเกิด   แต่จนถึงบัดนี้พวกเราจะไปไหน  รัฐจะปล่อยให้พวกนี้ก่อการจะแบ่งแยกดินแดนหรือ ?

          สายๆของวันที่ทราบไปแจ้งความ  เจ้าหน้าที่ตำรวจมาดูที่เกิดเหตุวันรุ่งขึ้นโน่น  จนบัดนี้การสืบ-สอบสวนก็ยังไม่ทราบว่าใครก่อเหตุ

          เมื่อต้นเดือนธันวาคม ๔๙ โดนอีกเจ้าครับ ใกล้เคียงกับหนก่อน แต่ต้นยางอายุ ๓ ปีเศษแลวครับ ยางรุ่นนี้หากถูกทำลาย จะปลูกซ่อมให้โตไม่ทันพวกแล้ว   เป็นของคนในหมู่บ้านเดียวกัน คราวนี้ชัดเจนว่ามันเดินข้ามภูเขาเตี้ยๆ มา ระยะทางประมาณ ๑ ก.ม.เศษ อยู่ฝั่งตรงกันข้ามของภูเขา(ภาษาใต้เรียก "ควน")  เป็นพวกที่คิดจะแบ่งแยกดินแดนปนอยู่ด้วยครับ ก็วันดีคืนดีพวกมันขับมอ-ไซค์ แล้วตะโกน "เอารัฐปัตตานีคืนมา" วัยรุ่นเป็นส่วนใหญ่ครับ ที่สังเกตได้อย่างหนึ่ง คือ มันจะก่อการร้าย (ไม่ใช่ก่อความไม่สงบ) ในคืนวันพฤหัสฯ

   บันทึกวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2550  วันก่อนก็โดนอีกรายแล้ว  เป็นคนในหมู่บ้าน  ห่างจากบ้านผมประมาณ 1 ก.ม.  เป็นหัวหน้าครอบครัวของสองครอบครัว  เป็นพี่กับน้อง  ผู้พี่อายุประมาณ 60 ปี  ข้องก็ไล่เลี่ยกัน  อาชีพที่เลี้ยงครอบครัวคือประมง  วางอวน ดักไซได้กุ้งได้ปลามาเลี้ยงครอบครัวไปวันๆ   31 มกราคม 2550 เวลาบ่ายสาม  ทั้งสองพี่น้องก็ปั่นจักรยานไปที่คลองซึ่งเรียกว่าอยู่ในดงโจรก่อการร้าย  จะลงเรือออกหาปลา  แต่โดนยิงด้วยอาวุธไม่ทราบชนิด (ตำรวจทราบแต่ชาวบ้านไม่ทราบ)  ผู้พี่ตายคาที่ ผู้น้องบาดเจ็บ  กรณีนี้ชัดเจนว่าไม่เคยบาดหมางกับใครมาก่อน  แต่เป็นเป้านิ่งและไร้อาวุธต่อสู้  โจรก่อการร้ายจึงทำได้อย่างง่ายดาย กลางวันแสกๆ ห่างจากร้านน้ำชาเพียง 50 เมตร  ซึ่งเมื่อไปสอบสวน เชื่อเหอะว่าไม่มีใครรู้เห็น  ความจริงมีรูปที่ถ่ายไว้ด้วยครับแต่อย่าลงเลย  เห็นแล้วหดหู่

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ผมขอให้กำลังใจ ในสถานการณ์แบบนี้นะครับ

[เจษฎา ศุนาลัย]

ขอส่งแรงใจไปช่วยพี่น้องชาวใต้ด้วยคนครับ  เรื่องตะปูเรือใบนี่ ผมเคยนั่งนึกเล่นๆ ว่าน่าจะมีวิธีป้องกันได้บ้างนะครับ เช่นเอายางบังโคลนที่แข็งๆ หน่อยมาติดหน้าล้ออาจจะเป็นช่วงใต้กันชน ติดให้เหนือพื้นเล็กน้อย หรือติดเสมอกับพื้น อาจจะพอช่วยดีดมันออกก่อนที่จะโดนยางได้นะครับ

[ชนันท์ สุวรรณรัตน์]

ขอบคุณคุณจตุพร / เรื่องเรือใบ เจ้าหน้าที่ทดลองทุกวิธีแล้วครับ  ตั้งแต่ติดตั้งแม่เหล็ก - ใช้เครื่องปัดออกคล้ายเครื่องกวาดฝุ่นของกรมทางหลวงครับ  แต่มันรุงรังพอดูทีเดียวแหละ  แต่มันไม่โดนทุกวันครับ  เห็นมีแต่ จนท. ที่ต้องต่อต้านกับการก่อการร้ายเท่านั้นที่ติดแล้วคุ้ม  ขนาดรถตราโล่ ยังไม่ติดตั้งเลยครับ

 

ผมว่าแก้ที่ต้นเหตุ ดูจะสมเหตุผลมากกว่า

[ชนันท์ สุวรรณรัตน์]

เมื่อต้นเดือนธันวาคม ๔๙ โดนอีกเจ้าครับ ใกล้เคียงกับหนก่อน แต่ต้นยางอายุ ๓ ปีเศษแลวครับ ยางรุ่นนี้หากถูกทำลาย จะซ่อมไม่ทันแล้ว เป็นของคนในหมู่บ้านเดียวกัน คราวนี้ชัดเจนว่ามันเดินข้ามภูเขาเตี้ยๆ มา ระยะทางประมาณ ๑ ก.ม.เศษ ฝั่งโน้นภูเขาเป็นพวกที่คิดจะแบ่งแยกดินแดนปนอยู่ด้วยครับ ก็วันดีคืนดีพวกมันขับมอ-ไซค์ แล้วตะโกน "เอารัฐปัตตานีคืนมา" วัยรุ่นเป็นส่วนใหญ่ครับ ที่สังเกตได้อย่างหนึ่ง คือ มันจะทำงาน(ก่อการร้าย-ไม่ใช่ก่อความไม่สงบ) ในคืนวันพฤหัสฯ