บันทึก...... พยาบาลชุมชนปากพะยูน
" ความรับผิดชอบอีกอย่างหนึ่งของพยาบาลค่ะ......" การนำวิจัยสู่งานประจำและทำงานประจำเป็นงานวิจัย
อีกความรับผิดชอบอีกอย่างหนึ่งของพยาบาลนอกเหนือจากการปฏิบัติการพยาบาลตามที่ได้ฝึกฝนมาคือการทำวิจัย พยาบาลทุกคนอาจจะมีโอกาสได้ทำวิจัยไม่เท่าเทียมกัน เมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสก็ควรจะทราบว่า ปัญหาชนิดใดที่จะนำมาวิจัยไม่เท่าเทียมกัน เมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสก็ควรจะทราบว่าปัญหาชนิดใดที่จะนำมาวิจัย
ช่วงเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าพยาบาลมีการทำวิจัยมากขึ้นแต่ก็ยังมีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับจำนวนบุคลากร งานวิจัยที่ยังกระจัดกระจาย ทำให้องค์ความรู้ต่าง ๆ ยังไม่ชัดเจน การเผยแพร่และการนำผลการวิจัยไปใช้ยังมีน้อย
จากการศึกษาของปาริชาติและคณะ (2545) พบว่า ข้อมูลประสบการณ์การทำวิจัย มีพยาบาลไม่เคยทำวิจัยมากถึง ร้อยละ 91.3 บางส่วนให้เหตุผลว่า ไม่มีเวลา ไม่มีความรู้ในระเบียบวิธีวิจัย เป็นงานที่ยากใช้เวลานาน งานประจำที่ทำหนักมาก และส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี แสดงว่าความรู้ในระดับปริญญาตรียังไม่เพียงพอที่จะทำวิจัยได้อย่างมั่นใจ อย่างไรก็ตามพยาบาลร้อยละ 78.8 ไม่เคยเข้ารับการอบรมเพิ่มพูนความรู้ในการทำวิจัย แต่มีความสนใจที่จะเข้าอบรมดังกล่าวมากถึงร้อยละ 86.2 นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างให้ข้อมูลว่าการวิจัยเป็นสิ่งที่พยาบาลทุกคนควรมีความรู้ การทำวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นและพยาบาลทุกคนควรทำได้ จำนวนร้อยละ 86.3 , 58.4 และ 51.3 ตามลำดับ ระดับความรู้ของพยาบาลที่จะทำวิจัยได้พยาบาลให้ความเห็นว่าควรเป็นระดับปริญญาโท ร้อยละ 62.4
นั่นหมายถึงพยาบาลส่วนใหญ่ตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องมีความรู้ในเรื่องดังกล่าว และควรเป็นความรู้ที่มากกว่าระดับปริญญาตรี เมื่อพูดถึงการวิจัย คนทั่วไปมักคิดว่าเป็นเรื่องยาก เป็นเรื่องของนักวิชาการ แท้จริงแล้วการวิจัยและการทำงานเป็นเรื่องคู่กัน
การพัฒนาปรับปรุงคุณภาพของงานต่าง ๆ ต้องการการวิจัย การวิจัยไม่ใช่เรื่องห่างตัว วิธีวิจัยก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่สามารถเรียนรู้และฝึกฝนให้เกิดทักษะได้ ดังนั้นถ้าพยาบาลส่วนใหญ่มีความสนใจที่จะเพิ่มพูนความรู้ นับได้ว่าเป็นแรงจูงใจที่ดีที่จะศึกษาต่อเพื่อเพิ่มพูนความรู้และทักษะ โดยเฉพาะความรู้ความสามารถในระดับปริญญาโท
