ที่ดินจ๋า นิตยาคิดถึงจัง


นิตยาไม่ชอบเลย กับการอวดร่ำอวดรวยใดๆ ไม่ชอบคุยโวโอ้อวด แต่ต้องเขียนบันทึกไว้ เพราะเคยสะเทือนใจกับคำพูดของคนบางคนมาแล้ว ตอนนี้นิตยาสุขสบายกว่าเมื่อก่อน ถึงแม้จะไม่มีเงินมากนัก เพราะเอาเงินไปซื้อที่ดิน ซื้อบ้าน ซื้อแฟลต และซื้อรถ ซึ่งมีความจำเป็นต่อการทำมาหากิน และต้องการสร้างเนื้อสร้างตัว

จำได้ไม่เคยลืม ครั้งหนึ่งในชีวิต เคยถูกดูถูกเหยี่ยดหยามจากญาติพี่น้อง ที่มีอาชีพทำนาอยู่ข้างบ้านที่ศรีสะเกษ ผ่านมา ๒๐ กว่าปี วันนั้นกลับบ้านไปหาแม่ พอมีเวลาก็เลยเดินไปเยี่ยมญาติ แทนที่ญาติพี่น้องจะดีใจ กลับบอกนิตยาว่า ยังไงนิตยาก็อยู่กรุงเทพไม่ได้นาน พอเบื่อหรือเงินหมด ก็ต้องซมซานกลับบ้านมาหาแม่ มาทำนาเหมือนเดิม ฟังแล้ว มันเจ็บปวดจริงๆ

เล่าให้แม่ฟัง แม่บอกอย่าคิดมาก ให้ตั้งใจทำงาน และประหยัด อย่าเที่ยวเตร่ ตั้งแต่วันนั้น นิตยาทุ่มเทให้กับการทำงาน เริ่มตั้งแต่งานบริษัท งานห้างสรรพสินค้า และจนถึงได้มาเปิดร้านค้าขายของตนเอง

ขณะที่ชีวิตกำลังจะดีขึ้น แม่ก็ต้องมาจากนิตยาไป ไม่ทันให้นิตยาได้ตอบแทนบุญคุณ แต่แม่ก็ทิ้งกำลังใจไว้ให้นิตยา เป็นที่นารวม ๑๕ ไร่ นิตยาไม่ได้กลับไปอยู่บ้าน ที่นาเลยให้เขาเช่าทำกินไป

ถึงแม้จะมีที่ดินที่แม่ยกให้แล้ว แต่นิตยาก็ยังมุมานะ หาซื้อที่ดินเป็นของตัวเองให้ได้ สักครั้งหนึ่งในชีวิต ค่อยๆเก็บเงินสะสมไว้ สามีก็ให้เงินใช้ทุกเดือน นิตยาก็จะเก็บอยู่เสมอ และทำบัญชีรับจ่าย รายวัน สามีเห็นการใช้เงินอย่างรอบคอบ เห็นสมุดบัญชี ถึงกับยอมเลย ไม่เชื่อว่านิตยาทำได้ สามีก็เลยไม่กล้าฟุ่มเฟือย แต่ก็คงสงสัยว่านิตยาจะเก็บเงินไปทำอะไรหนักหนา

วันนี้ ที่กรุงเทพ ฝนตกหนัก ขายของไม่ค่อยดี ใจลอยนึกไปถึงที่นาที่ลพบุรี คิดถึงมาก อยากไปเห็น อยากไปหา ซื้อไว้นานหลายปีแล้ว ได้ไปดูปีละครั้ง เป็นที่นาในเขตอำเภอเมืองลพบุรี ที่ดินติดคลองชลประทาน ไปมาสะดวก  ซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรง ต้องอดทนทำมาหากิน กว่าจะเก็บได้ห้าแสนบาท เพื่อซื้อที่ห้าไร่เศษ นิตยาเกือบหมดตัวเลย

คิดถึงคำดูถูกวันนั้น ทำให้มีแรงสู้ชีวิต คำดูถูกของญาติๆ ทำให้ขยัน จนมีบ้านมีที่ดิน วันนี้คิดุถึงที่ดินมากๆ งงเหมือนกันว่าซื้อได้ยังไง เหมือนฝันไป ขอบคุณคำพูดดูถูกวันนั้น ที่ให้ข้อคิดให้นิตยาใม่เคยท้อถอย

 

แฟลตที่นิตยาอาศัยอยู่ทุกวันนี้


ที่ดินห้าไร่กว่าๆ ที่นิตยาภูมิใจที่สุดในชีวิต

หมายเลขบันทึก: 539347เขียนเมื่อ 14 มิถุนายน 2013 20:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2013 20:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

สุดยอดหญิงเก่ง หัวใจแกร่งจ้ะน้องนิตยา  นี่แหละคือผลของความพยายาม  งดงามเช่นนี้แหละ

การรู้จักออมเป็นเรื่องที่ควรช่วยกันปลูกฝังให้เยาวชนของเราค่ะ ชื่นชมและขอบคุณเช่นเคยค่ะ :)


...เป็นความสุขนะคะ...ได้นั่งถึงที่ดิน...ที่นานะคะ...


หนูขอบคุณพี่มะเดื่อมากค่ะที่ไม่ลืมกันติดตามตลอดเลย

ขอบคุณผอชยันต์ที่ยกย่องหนูเป็นแแบบอย่างที่ดี

ขอบคุณแสงแห่งความดีที่ให้กำลังใจหนูค่ะ

หนูขอบคุณดร.จันทวรรณมากค่ะที่ยังคิดถึงและให้กำลังใจหนู

ขอบคุณดร.พจนานะค่ะที่ติดตามหนู

 

ลองทำท่าตามนี้นะครับ 1 กำหมัดขวาชูขึ้น 2 แทงศอกขวาลงแนบข้างตัว 3 เปล่งเสียง"เยสสส" สะใจสมใจกับความพยายาม เราทำได้ ยินดีด้วยครับ


ขอบคูณค่ะที่ชื่นชมและทักทาย

เป็นแบบอย่างที่ดี น่าชื่นชม 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ไปมอบให้ค่ะ


ยินดีด้วยครับ

อ้อ...ผมเคยอยู่ศรีสะเกษช่วง 2531-2532 เป็นเมืองที่ผู้คนใจดีมาก เป็นกันเอง คิดถึงขึ้นมาทีไร มีความสุขมากครับ


ขอบคุณค่ะจริงค่ะคนศรีสะเกษใจดีเละกันเองใครหลงไปแถวบ้านไม่ต้องกลัวอดข้าว

ขอบคุณมากๆค่ะทุกท่านที่ให้กำลังใจ

เนื้อหาอาจจะเป็นคุณค่าหลักของข้อเขียน เนื้อหาเป็นสิ่งที่มีตัวตนแต่แรงใจที่เขียนเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน  สิ่งที่แฝงไปในข้อเขียนคือแรงใจผ่านตัวอักษรที่ผู้เขียนเป็นผู้อ่านคนแรก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท