บทเรียน R2R รพ.สุราษฎร์ธานี ; บทเรียนแห่งการตื่นรู้

ทุกครั้งของการทำกระบวนการ ข้าพเจ้ามักจะนำบทเรียนเก่ามาใคร่ครวญเพื่อนำไปสู่การออกแบบสิ่งแวดล้อมแห่งการเรียนรู้ใหม่ และขณะเดียวกันก็ไม่ fix ซะทีเดียวหากแต่ให้เกิดการขยับปรับได้ตามธรรมชาติของผู้ที่นั่งอยู่เบื้องหน้าข้าพเจ้าในสถานการณ์ที่กำลังเรียนอยู่นั้นๆ

บทเรียนที่เกืดทั้งความงดงามที่ได้จาก workshop R2R เมื่อรุ่นก่อนของเครือข่าย R2R รพ.สุราษฎร์ธานีนั้นนำมาซึ่งความทรงจำที่ดีสำหรับข้าพเจ้า ระยะทางและกระบวนการแม้จะเป็นทางไกลและใช้พลังมากมาย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ข้าพเจ้าหมดแรงในการทำงาน

และการเดินทางครั้งนี้จาก "ปัญญาและหัวใจ"...

ได้มีการปรับกระบวนการให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

เนื้อหาที่นำไปสู่การเรียนรู้ดูเหมือนเป็นเรื่องที่ยาก หนัก...และแข็งทื่อ

หากแต่กระบวนการที่ดำเนินเราใช้ศิลปะแห่งวิถีชีวิตเข้ามา  อันเป็นความเกื้อกูล แบ่งปัน พูดคุย...ชวนคิดชวนมอง

และนำไปสู่การใคร่ครวญในตนเองเกิดขึ้น 

การสื่อสารอย่างสุนทรียะ ด้วยความรัก ความกรุณาผ่านกระบวนการเรียนสำหรับทัศนะของข้าพเจ้าแล้วมองว่านี่คือ ความงดงามบทโลกแห่งการเรียนรู้

วันแรกผ่านไปด้วยความงดงามทางปัญญา

คนหน้างานมีการพูดคุน...มองงาน วิเคราะห์งาน อย่างมีความคิดที่เป็นระบบเชื่อมโยงมากขึ้น

ข้าพเจ้าเชื่อในเรื่องของพลังปัญญา อันเป็นพลังแห่งภายในของผู้คนที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมตามธรรมชาติ และหน้าที่ของข้าพเจ้าพึงน้อมทำการเอื้ออำนวยให้ผู้ได้เกิดการใช้พลังนั้นอย่างตื่นรู้และเบิกบาน

เป้าหมายของวันแรกนี้ คือ การได้มาซึ่งประเด็นที่นำไปสู่การแสวงหาคำตอบ หรือคำถามการวิจัย (Research Question) แต่เป็นการค้นหาด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า KM มาใช้ในการเปิดประตูทางปัญญาและเคลื่อนผัสสะไปสู่การเรียนรู้

พลังในกลุ่มจะเป็นตัวเอื้ออำนวยกันและกัน...

พลังของพี่เลี้ยงจะทำให้เกิดความมั่นใจและอบอุ่นใจ

นี่คือ ความสุขเล็กๆ ที่พอมีแบ่งปันกันได้ในชีวิตการทำงาน...พื้นที่แห่งความสุขพื้นที่แห่งปัญญา

...

๑๒ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๖

[ลูกหมูเต้นระบำ]

เป็นบทเรียนที่งดงามขออนุญาตนำมาแชร์นะครับ...