พี่ใหญ่ หรือ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ที่ชาวบล็อเกอร์ให้ความเคารพนับถือ มีความสุขในการทำงาน แม้เลยวัยเกษียณแล้วก็ตาม ด้วยการไม่ยอมท้อต่อตัวเลขของอายุ พี่ใหญ่เขียนในบันทึก บทนิยามของคนแก่ http://www.gotoknow.org/posts/236896 ว่า
" ข้าพเจ้าจึงเริ่มค้นหาความหมายที่แท้จริงของ คนแก่ เพื่อให้เกิดการยอมรับที่รื่นรมย์อย่างผู้รู้ตามหลักคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ที่ว่า ตนเองคือผู้รู้ ผู้รู้คือผู้ปฏิบัติ ผู้รู้คือผู้ตื่น ผู้รู้คือผู้เบิกบาน "
นอกจากนั้นพี่ใหญ่ยังให้ความหมายของคนสูงวัยที่ควรนำมาฉุกคิด ในบันทึกที่ค่อนข้างยาวนี้ว่า
" การเป็นคนแก่ โดยเฉพาะ แก่สังขารนั้นน่าจะถือเป็นกายทรัพย์ภายนอกที่ไม่มีใครอยากแย่งชิงไปจากเรา แต่ตัวเราเองหลายคน กลับพยายามหากรรมวิธีต่างๆในการขจัดความ แก่ ออกไปแบบหนีความเป็นจริงตามธรรมชาติ ..."
พี่ใหญ่พยายามจะบอกให้ยอมรับความจริงของสังขาร แต่หากไม่ยอมท้อที่จะสรรค์สร้างในสิ่งดีงามแม้วัยจะโรยรา ดังท่อนหนึ่งในบันทึกนี้ว่า
"...ความแก่ไม่ใช่เป็นเรื่องน่ากังวลนัก แต่กลับเป็นทางเลือกสายใหม่ที่มีความเป็นอิสระมากขึ้นในการก้าวเดินต่อไปอย่างมีชีวิตชีวา มีความสง่าสมวัย ...
หากแต่ให้ความสำคัญกับเครื่องประดับเรือนใจตนเองที่เปล่งประกายระยับด้วยความดีอันเกิดจากการบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ที่เหมาะสม เติมรสชาดแห่งบุญกุศลที่หลายหลากแก่ชีวิต เพื่อความแข็งแกร่งทางจิต..."
พี่ใหญ่ยังให้ข้อคิดต่ออีกว่าการให้นั้นต้องอยู่ในครรลองแห่งความพอประมาณ ในการทำความดี ว่า
"ความสง่างามของการแก่เกื้อกูล และ แก่การุณย์ นั้น คนแก่ ต้องรักคนอื่นมากเท่ากับรักตนเอง ห่วงใยและหยิบยื่นน้ำใจไมตรีอย่างไม่มีเงื่อนไข ปลูกความสุขใจบนการให้มากกว่าคอยแบมือรับอย่างเดียวเท่านั้น แต่มีข้อควรระวังว่า อย่าให้แบบยัดเยียดเกินความพอดี ต้องฉลาดให้ด้วยสติปัญญา"
ปัจจุบันพี่ใหญ่บอกว่ามีความสุขในการได้ทำประโยชน์ให้กับ "มูลนิธิสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ และมูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด(มหาชน) ที่แวดล้อมไปด้วยคนหนุ่มคนสาวและเครื่องมือเครื่องใช้ไฮเทค"
พี่ใหญไม่รับค่าแรงใดๆ จากมูลนิธิใช้ชีวิตติดดิน เดินทางโดยใช้บริการสาธารณะ มีความสุขในชีวิตในวัยพักผ่อนด้วยความพอเพียง ด้วยดนตรี เปียโน ด้วยความสุขดั่งที่เขียนไว้ว่า
"ไม่กี่เดือนที่ได้เริ่มขลุกอยู่กับเปียโนแทบทุกวัน ข้าพเจ้ายอมรับว่า ได้บังเกิดความสุขใจ สบายหู ลืมความวุ่นวายรอบตัว ถือเป็นวิธีบำบัดจิตสู่สมาธิอันสงบที่เกิดจากสองมือเราที่มอบให้แก่ตนเองอย่างแท้จริง..."
.............
ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ให้ข้อคิด ให้ความเป็นตัวอย่างของการดำเนินชีวิต และให้ความสุขกับการได้อ่านบันทึกนี้ Happy Ba ครับ
10 มิถุนายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
พี่ใหญ่เป็นพี่ที่เมตตากรุณาน้องๆ มูลนิธิสยามกัมมาจลเสมอมาและตลอดไปค่ะ ( ^ _ ^ )
ชื่นชม นับถือ ภูมิใจ ฯ ที่ได้รู้จักคุณพี่ใหญ่มากค่ะ
* ขอบคุณ น้องพ.แจ่มจำรัส และน้องๆผู้อ่านทุกคน ที่เห็นประโยชน์จากบันทึกนี้ ที่เขียนจากใจและประสบการณ์ชีวิตของผู้สูงวัย ที่ต้องเดินหน้าต่อไปอย่าง "คนแก่" ที่มีความสุขในพื้นที่ gotoknow แห่งนี้ค่ะ
* น้องพ.แจ่มจรัส ได้เล่าแบ่งปันข้อคิดดีๆของผู้มีกำลังใจที่เข้มแข็ง และความเป็นหัวหน้าครอบครัวที่อบอุ่นด้วยสายใยของความรักผูกพันที่เป็นแบบอย่างน่าชื่นชมมากค่ะ...
พี่ใหญ่เป็นตัวแทนของคนทำงานที่คุณมะเดื่อเคารพและรัก ถือเอาเป็นแบบอย่างคนหนึ่ง แม้จะไม่เคยได้
รู้จักกันเป็นการส่วนตัวก็ตามจ้ะ
พี่ใหญ่เป็นผู้ใหญ่ใจดีของน้อง...เสมอ..
คุณครูเพื่อศิษย์..เศรษฐกิจพอเพียง
คุณครูพี่ใหญ่เป็นต้นแบบการดำเนินชีวิตที่ดีของผมครับ
ขอบคุณครับ...
บันทึกของพี่ใหญ่ช่วยให้น้องๆเดินตามรอยอย่างมีคุณค่าค่ะ เตรียมพร้อมในวัยที่มากขึ้น
คุณพ.แจ่มจำรัส สะท้อนได้ดีจริงๆค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจดอกไม้แด่ พี่ใหญ่ ครับ
เห็นด้วยค่ะท่าน
มาเมนต์ด้วยความเคารพจริงๆ ค่ะ พี่ใหญ่
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ นะคะ