สังคมในอุดมคติ.....Gotoknow.
เมื่อเอ่ยถึงสังคมในอุดมคติ ทำให้นึกถึงพื้นที่ความสุข ที่ดูร่มเย็นเจริญตาเจริญใจ เป็นพื้นที่ที่รวมพลังแห่งความรัก ความเข้าใจ อ่อนโยนต่อกัน ทั้งผู้คนในสังคมนั้น ช่างน่ารัก จิตใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตากรุณาต่อกัน ทั้งที่เคยรู้จักมักคุ้น และไม่เคยพบเจอกันมาก่อนก็ตาม การสื่อสารที่เต็มไปด้วยความสุนทรีย์ ทุกคำพูดและตัวอักษรราวกับมีชีวิตจรรโลงใจ สามารถส่งเรื่องราวข่าวสาร ความในใจ และความรู้ที่ต่างก็คิดแต่จะแบ่งปันกัน หลายคนเติมสาระสำคัญของสังคมในอุดมคติได้อีกหลายประการ สุดแต่ว่าสิ่งใดจะทำให้สังคมนั้นงดงามเพิ่มขึ้น แต่....หลายคนกลับเชื่อเพียงว่าสังคมในอุดมคตินั้น เป็นเพียงแค่ความฝัน ไม่มีอยู่ในโลกนี้จริง
สำหรับผู้เขียนนั้น คิดว่าได้พบเห็นสังคมในอุดมติที่กล่าวข้างต้นนี้ว่ามีอยู่จริง และที่สำคัญสามารถจับต้องได้ เพราะผู้เขียนอาศัยสังคมนี้มานานถึง 6 ปีเศษ สังคมนี้มียานวิเศษที่เป็นศูนย์กลาง คอยส่งผ่านความปรารถนาดีต่างๆ ที่ทุกคนใฝ่ฝันให้ไปถึงยังผู้คนที่ได้สัมผัสผ่านยานลำนี้ที่ชื่อ...GOTOKNOW
เมื่อวันที่ 26 มกราคม 2550 ผู้เขียนพลัดหลงเข้ามาใน Gotoknow เพราะค้นหาชื่อเพื่อนคนหนึ่ง จากGoogle แล้วพบว่า เขาเขียนบันทึกอยู่ที่www.Gotoknow.org แห่งนี้
ไม่ทราบว่าเป็นแรงดึงดูดประการใด ต่อมาผู้เขียนก็กลายเป็นสมาชิกถาวรของที่นี่อย่างสมบูรณ์ มีเหตุการณ์ ที่เข้าร่วมด้วยความรับผิดชอบ เช่น ช่วยกันตั้งกองกฐิน เพื่อให้Gotoknow ได้มีค่าใช้จ่าย ในช่วงที่ผู้สนับสนุนจะยุติงบประมาณ ผู้เขียนก็ใช้บันทึกเชิญชวนให้สมาชิกบริจาคเป็นกองทุนไว้ก่อน โดยเรียกว่าการทอดกฐินGotoknow มีคณะสมาชิกรวบรวมกันทอดกฐินโดยทำพิธีทางศาสนาก่อนในพื้นที่ของตน แล้วส่งมอบเงินมาให้ บางคนอยู่ต่างประเทศก็อุตส่าห์โอนเงินมาช่วย พวกเราช่วยกันคนละเล็กคนละน้อย แต่มันเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ของพวกเราทุกคน ด้วยอยากรักษาให้สังคมแห่งนี้ดำเนินต่อไป และต่อมาด้วยแรงอธิษฐาน จึงทำให้หน่วยงานผู้สนับสนุนGotoknow ได้กลับมาสนับสนุนเหมือนเดิม ตราบเท่าทุกวันนี้
สำหรับผู้เขียนแล้ว ยังมีเหตุการณ์ประวัติศาสตร์สำหรับตัวเองอีกอย่างหนึ่ง คือการได้ไปเป็นอาสาสมัครคลินิกรักษาคนจน ที่วัดไทยกุสินารา โดยท่านทูตพลเดช วรฉัตร เป็นผู้ริเริ่ม และยังได้ให้ทุนมาทำหนังสือ หนึ่งคนวาด(ท่านวาดภาพ) หนึ่งคนแต่ง(ผู้เขียนแต่งกลอนประกอบ) แล้วสมาชิกที่น่ารักแห่งนี้ ก็พากันช่วยซื้อหนังสือ 2,000 เล่ม จนทำให้ผู้เขียนมีทุนเดินทางไปปฏิบัติภารกิจอาสามัคร 43 วันที่อินเดีย
ยังมีคามทรงจำอีกมากมาย ที่ตราตรึงไว้ในหัวใจ จากการได้เป็นผู้รับและผู้ให้ ในสังคมแห่งนี้ ใครบางคนบอกว่า Gotoknow เป็นสังคมเสมือนจริง ก็อาจจะใช่นะ บางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็เหมือนฝันที่เหลือเชื่อ บางเหตุการณ์ก็เป็นรูปธรรมจริงจัง แต่ใครจะมองGotoknow อย่างไร สำหรับผู้เขียน Gotoknow เป็นสังคมในอุดมคติแท้จริง ไม่ว่าเวลาจะผ่านเลยไปนานเท่าใด จะกี่หมื่น กี่พันสมาชิกที่เข้ามาวนเวียนกันไป แต่ความรู้สึกของคนทุกรุ่นกลับคล้ายคลึงกัน ดูมีความคุ้นเคย เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง ลูก หลานกันโดยไม่ขัดเขิน และที่ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมที่นี่จึงทำให้พวกเรากล้า นำเรื่องดีๆมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตมาเล่าสู่กันฟัง โดยไม่ปิดบัง ไม่กลัวว่าใครๆจะหมั่นไส้ ริษยา บางคนเอาประสบการณ์ทั้งสำเร็จและผิดพลาดมาบอกกล่าวด้วยความเต็มใจ เหมือนทุกคนที่นี่ ล้วนเป็นกัลยาณมิตรที่ดีเสมอ
Gotoknow มีอายุ 8 ปีแล้ว เป็นคนก็เข้าโรงเรียนไปแล้ว ด้วยมีวุฒิภาวะสมควร ทำให้ผู้เขียนมองGotoknow อย่างชื่นใจ และไม่ช้า เขาก็จะกลายเป็นหนุ่มเป็นสาวที่สวยงามน่าชม การพัฒนาด้วยสามัญสำนึก และถึงใจกันและกันนี่เอง ที่จะทำให้Gotoknow ยืนหยัดอย่างแข็งแกร่ง ทำให้ทุกคนรู้สึกเป็นเจ้าของ มีส่วนร่วมในการดูแล ให้ความร่วมมือที่ดี ไม่ว่ารูปลักษณ์ของGotoknow จะเปลี่ยนแปลงไปอีกกี่ร้อยครั้ง แต่อุดมคติของสมาชิกที่นี่ยังเหมือนเดิมค่ะ
ขอมอบดอกไม้แทนใจให้กับGotoknow ทีมงาน และสมาชิกที่รักทุกท่าน และอยากจะบอกว่า รักนะและปรารถนาดีต่อกันเสมอค่ะ
30 พฤษภาคม 2556
ตันติราพันธ์
ความเห็น (15)
มาทักทายกัลยาณมิตรรุ่นพี่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณtuknarak
ยินดีค่ะคุณตุ๊กเป็นหนึ่งความเป็นสมาชิกที่น่ารักมากๆ
เมื่อก่อนหรือปัจจุบันสังคมนี้ยังเป็นต้นแบบที่งดงามเสมอ
ขอบคุณที่คุณตุ๊กติดตามบันทึกของพี่และอ่านอย่างลึกซึ้ง
จะกลับไปขอบคุณที่บันทึกอีกครั้งนะคะ
รับดอกไม้กำลังใจจากคุณwasawat คุณtuknarakและคุณอักขณิชด้วยความปลื้มใจค่ะ
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆและกำลังใจที่มีให้กันนะคะ..
ความหมายอยู่ในกลิบกุหลายที่โปรยมานี้ค่ะ
นานมาแล้วที่รู้จักคุณหมอรุ่งที่นี่ แต่ก็ไม่เคยเบื่อที่จะเข้ามาอ่าน ณ เมื่อมีเวลาค่ะ
ความรู้ ความสุข และมิตรภาพยังคงอบอวลที่นี่ สังคมที่ไร้มลพิษค่ะ
รักนะคะ
Bright lily
สวัสดีค่ะพี่นาง นงนาท
พี่นางน่ารักมาก
ดีใจที่พี่เข้ามาทักทายเสมอ
ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ
เช่นกันนะคะคุณBright Lilly
เป็นความรู้สึกผูกพันลึกซึ้งฉันเพื่อนสนิทเลยค่ะ
รู้สึกเป็นห่วงเมื่อยามเพื่อนเหงา เศร้า..
รู้สึกยินดีเมื่อเห็นเพื่อนฟังเพลงเพราะๆ มีภาพสวยๆ ซึ่งหมายถึงกำลังมีความสุข
ชื่นชมยินดี เมื่อเห็นความสำเร็จ ความมุ่งมั่นทุกสถานการณ์ค่ะ
ยิ่งกว่าไหนๆ คือรักเสมอมากๆด้วยค่ะคุณBright Lilly
ตลอดไปนะคะ....
ขอขอบพระคุณเจ้าของดอกไม้ทุกดอกที่ช่วยให้กำลังใจคนในสังคมนี้อีกคนหนึ่ง
ซึ่งเราให้กันได้มากกว่าใครจะคาดคิดนะคะ
อุดมคตินำทางชีวิตนะคะ
อ่านแล้วน้ำตาซึมเล็กๆ อยากกอดพี่บุญรุ่งอีกครั้งจริงๆค่ะ ยังจำเมื่อครั้งที่เราได้กอดกันจริงๆวันนั้นได้ดี อ่านบันทึกนี้แล้ว อยากบอกพี่ด้วยความชื่นชมสุดๆไปเลยว่า พี่เขียนถ่ายทอดความในใจแทนได้อย่างหมดจดงดงาม ประวัติศาสตร์ต่างๆที่พี่เล่ามานั้น ย้อนกลับมาแจ่มชัดอีกครั้ง พวกเราผ่านร้อนผ่านหนาวร่วมทุกข์ร่วมสุขกับ GotoKnow มานานจริงๆนะคะ มีสมาชิกหลายๆท่านที่ห่างหายไปแต่โอ๋ก็เชื่อว่า วันไหนที่กลับมาก็จะรู้สึกเหมือนเดิมกับความรัก ความหวังดีและความจริงใจที่เรามีให้แก่กันด้วยความเคารพในการเลือกทำสิ่งต่างๆของทุกคนเสมอ บอกได้ว่านี่คือสังคมอุดมคติที่ต้องสัมผัสด้วยตนเองถึงจะเข้าใจตรงกับที่เราบอกเล่ากันอยู่นะคะ รักพี่บุญรุ่งจังเลย
สวัสดีค่ะคุณทพญ.ธิรัมภา
คนมีอุดมคติก็เหมือนมีหลักในชีวิต
เราจึงมีเส้นทางที่พึงพอใจในอุดมคติที่ดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโอ๋-อโณ
พี่อ่านตั้งแต่เมื่อคืนวานนี้แล้ว
รู้สึกอยากเก็บความรู้สึกตื้นตันใจไว้เงียบๆอีกหนึ่งคืน
ผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารักๆในวันนั้นบอกว่าอยากเจอพี่บุญรุ่ง
พี่ก็ปลื้มใจและรักคุณโอ๋ไปตั้งนานแล้ว
คิดถึงกอดคิดถึงความทรงจำที่ผ่านมา
ดีใจที่เรายังอยู่ร่วมสมัยกับคนรุ่นใหม่
เราจะร่วมสืบสานสัมพันธภาพที่งดงามให้คงอยู่กับgotoknowตลอดไปนะคะ
รักและคิดถึงคุณโอ๋ตลอดไป
บุญรุ่ง
น้ำมังคุดมาฝากค่ะ ลองทำนะคะ
สวัสดีค่ะคุณกานดา
มังคุดปีนี้ถูกมากนะคะ
แต่เบื่อเม็ดใหญ่ๆชอบเม็ดเล็ก
น้ำมังคุดน่าจะเป็นทางเลือกที่ดี
จะลองทำดูค่ะ
ขอบคุณมาก
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่รุ่ง
การเข้ามาเรียนรู้ในนี้ เสมือนมีพี่รุ่งเป็นครูคนหนึ่ง ได้เรียนรู้จากบันทึกพี่รุ่งโดยเฉพาะมิติด้านจิตใจ จิตวิญญาณ จรรโลงใจ ผ่อนคลาย สงบเย็นค่ะ
ขอบคุณพี่รุ่งมากค่ะ