เปิดเทอมใหม่ได้ยินเสียงบ่นเบาๆ(คงไม่กล้าบ่นดัง) กับเนื้อหาชีววิทยาที่ต้องท่องจำถามมาว่าครูปุ้มมีวิธีการอย่างไรในการจำเนื้อหาต่างๆ
"ความจำคือตะกอนของความคิด คือสิ่งที่ยังคงเหลืออยู่ในหน่วยความจำของเรา เกิดจากการที่
เราคิดสิ่งนั้นในระหว่างที่เรากำลังทำสิ่งนั้นอยู่ในอดีตหรือเป็นประสบการณ์การคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้นนั่นเอง"
เวลาที่จะจำเรื่องยากๆครูปุ้มจึงมักคิดให้กลายเป็นเรื่องตลก เช่น
การจำชื่อวิทยาศาสตร์ของเชื้อราเพนนิซิลิน
Alexander
Fleming นักชีววิทยาชาวอังกฤษ ทำงานเป็นหมอและผู้เชี่ยวชาญด้านแบคทีเรีย
เฟลมิ่งพบว่าสารในน้ำมูกสามารถฆ่าแบคทีเรียได้ (แต่ใครจะช่วยกันสั่งน้ำมูก
เพื่อเอาสารดังกล่าวมาช่วยทหารที่ติดเชื้อแบคทีเรีย
จากสงครามโลกครั้งที่ 1) วันหนึ่งเฟลมิงลืมปิดฝาจานทดลอง
ทำให้เกิดเชื้อราขึ้นปะปนกับแบคทีเรียหลายสิบจาน
ทำให้ต้องทิ้งไป
แต่แล้วเค้าก็ยกจานทดลองจานหนึ่งขึ้นมามองสูงๆ
พบว่าราแผ่นหนึ่งมีวงแหวนเกิดขึ้นและไม่มีแบคทีเรียเจริญอยู่เลย นั่นคือการค้นพบ
Penicillin หรือ Penicillium notatum ที่ต้องอาศัยการมองสูง
เพราะ notatum = ไม่มองต่ำนั่นเอง (no=ไม่ ta=ตา tum= ต่ำ) ฮาไหมล่ะ….
หรือการจำชื่อวิทยาศาสตร์เฟิร์นข้าหลวงหลังลาย
Asplenium nidus (เอสเปิ้ลเนียม ไนดัส)
วิธีการจำคือ ท่องว่า ขโมยแอปเปิ้ลป้าเนียม โดนตีหลังลาย จำได้จนถึงทุกวันนี้….
การจำกล้ามเนื้อ
extensor = อารมณ์ X หด อย่าเข้ามา หมายความว่า X หมายถึง Extensor หดหมายถึง
extensor หด อย่าเข้ามา (ทำท่ายื่นมือตรงออกไปห้าม) ดังนั้น Extensor หด
แขนจะเหยียดออก จำแบบตลกๆ
แต่จำได้นานเท่านานเลยล่ะ
อาจจะไม่ถูกต้องตามหลักวิชาการที่เน้นให้เข้าใจมากกว่าจำ แต่การมีหลักการจำที่ดีจะช่วยลดพื้นที่ดิสก์ในสมองของเรา ให้มีเวลาทำความเข้าใจและรับเนื้อหาใหม่ๆเข้ามามากขึ้น โดยที่เรายังมีความจำพื้นฐานทำให้สามารถเชื่อมต่อกับเรื่องใหม่ๆที่เรียนได้ ยังไงลองนำไปปรับใช้ดูนะค่ะ
เทคนิคเฉพาะตัวที่ควรเผยแพร่ครับ ;)...
อยากให้เด็กๆมองการเรียนเป็นเรื่องสนุกค่ะ