นินทาครูที่สอนตอนยังเด็ก
คุณครูเริงฤดีเลยดุเอาอีก วันนี้ก็มีอีกเรื่อง ผู้เขียนนำลูกฝรั่งสุกมากินที่โรงเรียน ตอนเช้ากัดไปหนึ่งคำ กระดิ่งพอดีก็เลยเอาใส่ไว้ในโต๊ะ ถึงเวลาเรียนวิชาภาษาอังกฤษที่คุณครูเริงฤดีสอน ผู้เขียนสังเกตเห็นว่า คุณครูหาวบ่อยมาก อาจจะนอนดึก สักครู่หนึ่งคุณครูก็ถามนักเรียนทั้งห้องว่า “ นี่นักเรียนใครเอาฝรั่งสุกมากินที่โรงเรียน ” ผู้เขียนก็ยกมือ คุณครูเริงฤดีเดินตรงมาหาผู้เขียนและพูด “ ไหนอยู่ไหน เหม็นจะตายอยู่แล้ว ” แล้วคุณครูก็เอาไปวางไว้บนโต๊ะครู พอกระดิ่งหมดเวลา เป็นเวลาพักกลางวันพอดี นักเรียนทุกคนออกไปจากห้องเรียน รวมทั้งผู้เขียนด้วย แต่ลืมไป ยังไม่ได้เอาฝรั่งคืนมาเลย ก็เลยกลับเข้าไปในห้องเรียนอีก ผู้เขียนก็เห็นคุณครูเริงฤดี นั่งหันหลังให้อยู่กำลังกัดแทะฝรั่งสุกนั้นอย่างอร่อย ผู้เขียนเลยถอยหลังกลับไป กลับไปบ้านตอนเย็นเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง พ่อกับแม่หัวเราะกันใหญ่ ผู้เขียนไม่รู้เหตุผลว่า ท่านทั้งสองหัวเราะอะไรกัน จนมาถึงทุกวันนี้จึงเข้าใจว่า คุณครูเริงฤดี กำลังตั้งท้องจึงอยากกินฝรั่งสุกนั้นเอง
อิอิ
ไม่มีความคิดเห็นใดใด ครูอ้อยรักคุณครูทุกคนเสมอ ถึงแม้ว่าจะตีเจ็บก็ตาม และในปัจจุบันนี้ ครูอ้อยจึงไม่ตีนักเรียน เพราะกลัวว่านักเรียนจะเอามานินทาในอินเทอร์เนตเหมือนกัน
ความเห็น (17)
- ฉงนตอน "ครูเริงฤดี" กินฝรั่ง (แหว่ง) เพราะกำลังตั้งครรภ์
- ขำตอน "ครูสิริพร" ไม่ตีนักเรียน เพราะกลัวลูกศิษย์นินทาในอินเตอร์เน็ท..
สวัสดีค่ะ คุณ beeman
- และมารู้ดีมาก ตอนที่ครูสิริพรเองหิวฝรั่งสุกเพราะอะไร
- เวลาผ่านไป ความรุ่งเรืองทางไอทีมากล้ำ นักเรียนต้องนินทาครูได้แยบยลกว่าครูสิริพรทำอยู่นะคะ
- ขอบคุณค่ะ ขอบคุณเพลงกุ้ง กิตติคุณนะคะ
- แล้วก็จะแอบถ่ายรูปนักเรียนตอนสอบเหมือนกันค่ะ อิอิ
สวัสดีครับ คุณครูอ้อย
- ผมก็รักคุณครูอ้อยเหมือนกันนะครับ ถึงครูอ้อยจะไม่ได้สอนวิชาอังกฤษให้ผม แต่ครูอ้อยก็ได้สอนวิชาการต่อสู้ชีวิตให้กับผมอย่างมากมาย
- ผมเข้าใจความรู้สึกของอาจารย์ที่โดนนินทาดีครับ เพราะเมื่อกี้ผมก็เพิ่งนินทา อาจารย์ beeman ทางอินเตอร์เน็ทไปแหม็บๆ (จะบาปไหมเนี่ย 555+)
สวัสดีค่ะคุณชายสายเสมอ
- ครูอ้อยเพียงแต่บอกว่าให้สู้ต่อไปอย่าไปกังวลกับการสอบที่ผ่านมา การเรียนนั้นคือการมีชีวิตอยู่ สอบได้ไม่ได้เราก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป รีบเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นใจและมั่นคง
- ขอบคุณสำหรับความรักความอบอุ่นที่มอบให้ อ่านบันทึกแล้วจะเข้าใจชีวิตเข้าใจครูอ้อย
- อาจารย์ beeman น่ารักเนอะ พูดน้อยแต่ต่อยมาก ต่อยแม่น และต่อยหนัก ที่สำคัญเธอเลือกต่อยด้วยซี
- ที่บ้านครูอ้อยเรียกว่านินทาหรือครับ
- ที่บ้านผมเรียกว่าพูดถึงด้วยความเคารพ
- ผมพูดถึงคนที่บ้านด้วยความเคารพอย่างนี้บ่อยๆ แม้จะบนเน็ตก็ตาม แล้วก็บอกคุณเธอให้มาตามอ่าน
- เมื่อเป็นการพูดถึงก็เลยไม่มีคะแนนให้ก็ไม่ได้ทำข้อสอบนี่ครับ
- เอ แล้วครูอ้อยจะพูดถึงใครด้วยความเคารพ บนเน็ตอีกนะ อยากรู้จัง
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณไมโต
- ที่ครูอ้อยเขียนว่านินทาเพราะว่าเป็นเรื่องที่ค่อนข้างติดลบสำหรับครู
- แต่ให้ข้อคิดกับผู้อ่านค่ะ เช่นครูสัญญาตีเด็กหญิงสิริพร ต้นเรื่องคือหาเงิน 0.75 บาทไม่เจอที่จริงยังไม่ได้หา ตีเสียก่อนใช้อำนาจของความเป็นครูตีก่อนเลย สุดท้ายมาเจอเงิน 0.75 บาท ขอโทษสักคำก็ไม่มี ดีนะเด็กหญิงสิริพรมีคุณธรรมไม่นำไปฟ้องพ่อแม่ ไม่งั้นเกิดเรื่อง
- ส่วนครูเริงฤดี อยากกินก็ไม่บอกฝรั่งสุกที่บ้านตั้งเยอะ ดุด่าก่อนแล้วทีหลังก็มาแอบกินฝรั่งที่แทะแล้วของเรา
เรื่องทั้ง 2 นี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับครู
ครูอ้อยเรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่นซึ่งจะเป็นบทเรียนราคาแพงทีเดียวค่ะ
ขอบคุณคุณไมโตนะคะ
- ที่บ้านผมก็ยังเรียกว่าพูดถึงด้วยความเคารพ แม้จะพูดในทางลบก็ตาม
- เรื่องในอดีตที่เราจำได้ เพราะเรามีความผูกพันอยู่กับมัน ถ้าเราไม่ผูกมันไว้ในใจเรา เราก็จะลืมมันหมด นี่เป็นวิธีการที่คุณครูทั้งสองท่านทำให้ครูอ้อยจำเธอไปจนวันตาย
- แต่สิ่งใดก็ตามที่จำแล้วเป็นบทเรียนไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจ สอนคนอื่นด้วยก็จะเป็นอานิสงน์
- ด้วยเหตุที่ครูอ้อยเป็นครู จึงไม่พอใจในการกระทำหรือพฤติกรรมของครูที่ลุแก่อำนาจของความเป็นครู เท่านั้นเอง
- ครูอ้อยมีเรื่องดีที่จะจำมากกว่า เช่น ค่าไคสแควร์เป็นต้น
- แล้วครูอ้อยก็ทำผมยิ้มอีกจนได้
- ขอบคุณครับสำหรับสิ่งดีๆที่ครูอ้อยทำอย่างสม่ำเสมอ
- ขออนุญาตเปลี่ยนโลโก้ใหม่ แต่ไม่สวยเท่าช้างไชโยเนอะคุณไมโต
- ครูอ้อยเขียนบันทึกใหม่ สะใจมาก เรียนเชิญอ่านด้วยค่ะ สะใจด้วยกันค่ะ ขอบคุณค่ะ
mitochondria
- ครูอ้อยโดดร่ม วันนี้มีโปรแกรมไปไหนเหรอครับถึงได้โดดร่ม เดี๋ยวมีคนไปฟ้องอาจารย์นะที่มหาวิทยาลัยนะ
- เป็นบันทึกใหม่ที่สะใจ และอันตรายมากครับ
ชอบช้างไชโยมากกว่าค่ะ
สะใจจริงหรือเปล่า เดี๋ยวปิดก็ได้ ขอบคุณมากที่เป็นสัญญาณเตือนภัยให้ สะใจ คนอะร้ายลืมคำพูดตัวเอง อิอิ ยังไม่แก่สักหน่อย เนอะคุณไมโต
ช้างครูอ้อยโตเร็วจัง ให้กินอะไรครับเนี่ย
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย
วันนี้ไม่ไปเรียนหรือคะ คิดถึงจัง พรุ่งนี้เจอกันค่ะ
- ยินดีต้อนรับค่ะ คุณสองช่า มือใหม่ ค่ะพรุ่งนี้ร่วมฝ่าและฟันร่วมกันค่ะ
คุณไมโตคะ
- วันนี้ช้างไชโย สดชื่น กวัดแกว่งงวงได้สง่างามมากเลยค่ะ
- ฝนไม่ตก ครูอ้อยจะไปท่องร้านหนังสือ C-ED ศูนย์หนังสือจุฬา หรือไม่ก็แค่เกษตร แล้วแต่ลมเพลมพัดค่ะ
- หากลมแรงก็อยู่แค่รามคำแหงค่ะ
- วันนี้คุณไมโตไปแล็บหรือเปล่าคะ
- บ๊ายบาย.....
mitochondria
- ผมไปทำแล็บทุกวันครับ ไม่เว้นวันหยุดราชการ ที่พักห่างจากห้องแล็บไม่มากนัก เดินประมาณ 5 นาที ก็เลยทำงานดึกๆได้โดยไม่มีปัญหา