สวัสดียามเย็นค่ะ คุณ Bright Lily
คุณ Bright Lily คะ
ท้องฟ้าใน กทม.เริ่มมืดครึ้มอีกแล้วค่ะ...เป็นเช่นนี้ทุกวันในยามเย็น ทำให้คิดถึงใครคนหนึ่ง...ที่แสนดี
ทุก ๆ ตอนเช้าที่ตื่นขึ้นมา...จะได้ยินเสียงที่คุ้นหูส่งคลื่นความห่วงใยมาให้กำลังใจเสมอ ๆ ยามสุขเขาจะร่วมยินดีในสุขนั้นของเรา ยามทุกข์เขาไม่เคยแม้จะทอดทิ้งให้เศร้าเพียงลำพัง จะอยู่ดูแลจนหายทุกข์ จนหายเศร้า และมักถามเสมอว่า "น้อง OK ใหม..." นี่แหละคุณค่าแห่งรัก ที่คอยดูแลเติมใจให้กันตลอดมา
ลมหนาวนี้ไม่ได้หนาวเหน็บจนทำให้หัวใจสั่น แต่ลมหนาวนี้ได้หอบเอารักที่แสนอบอุ่นมาฝากทุกดวงใจที่มีรักเสมอ "ลมหนาว...ความอบอุ่นแห่งรัก" มักคู่กันเสมอ
อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้คิดถึง..."คนที่แสนดี" คนนั้นจังเลย...นิ
แสงจันทร์นวลทาบทาชายคาบ้าน
สายลมหนาวพริ้วผ่านม่านหมอกเหมย
ไอเย็นแผ่พร่างพรมลมลำเพย
หอมชื่นเชยดอกไม้ป่าพฤกษาไพร...
ดูรูปใบชีครามได้ในบันทึกของผมครับ
ประโยคสุดท้ายของบทความเป็นคำถามที่ชวนคิด ...และขอตอบว่า...เคยคะ และ...ตอนนี้เราอยู่ห่างไกลกันคะ คนละซีกโลกแต่เพราะเทคโนโลยี ทำให้เราเหมือนอยู่ใกล้กัน...ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาวแล้วด้วย....ยังไงก็ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
คุณจ๊ะจ๋า : ขอบคุณมากค่ะ