จากการที่ภาควิชาได้จัดกิจกรรมหลายๆ กิจกรรม เช่น Patho- OTOP Sportday และอื่นๆ อีกหลายกิจกรรม ทำให้ตอนนี้ชาวพยาธิมีความสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น
โดยมีตัวดัชนีชี้วัด คือ จำนวนบุคคลากรที่ไปร่วมงานต่างๆ เช่น งานแต่งงาน งานบุญต่างๆ ของพี่น้องพยาธิเมื่อก่อนตอนผมมาทำงานใหม่ๆ ปี 40 การไปร่วมงานต่างๆ มีชาวพยาธิไปร่วมงานค่อนข้างน้อย รถบัส 1 คันคนนั่งยังไม่เต็มคันเลย แต่ปัจจุบันคันเดียวไม่พอต้องไป 2 คันหรือบางงานต้องขอรถถึง 3 คัน
ตรงนี้สามารถบอกได้ว่าภาคพยาธิของเรามีความเป็นพี่เป็นน้องกันมากขึ้น เป็นครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่งที่ทำให้คนทำงานที่มาจากหลายๆที่ทั่วทุกภาคของประเทศ มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คือ ความเป็นพยาธิร่วมกัน ทุกคนทำงานแบบมีส่วนร่วม ทำให้งานหลาย ๆ งานที่มีปัญหาสามารถแก้ไข้ได้โดยง่ายขึ้น กิจกรรมต่างๆ ที่ภาควิชาส่งเสริมนั้นส่วนใหญ่เน้นการมีส่วนร่วมของบุคคลากรทุกกลุ่มงานทุกระดับเป็นสำคัญ จุดนี้คือ ตัวขับเคลื่อนตัวสำคัญขององค์กรของเรา
ทำให้ทุกคนที่ไม่มีโอกาสแสดงความคิดเห็น แต่ตอนนี้มีโอกาสในการแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ผ่านกิจกรรม ที่ได้กล่าวมาแล้วนั้น ทำให้งานที่พวกเขาทำอยู่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะนำไปสู่ความเข้มแข็งและยั่งยืนของภาควิชา เพราะการมีส่วนร่วมของทุกคน ภาควิชาของเราตอนนี้เดินมาถูกทางแล้วครับ
ผมในฐานะเป็นกระบอกเสียงเล็กๆ เสียงหนึ่งมีรู้สึกภูมิใจลึกๆของการได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ ของภาควิชา และคนอื่นคงจะมีความคิดคล้ายกับผมใช่มัยครับ
เห็นด้วย 1000 % เลยค่ะ และภาคภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ การที่เราทุกคน ทุกระดับได้รับการชื่นชม เห็นคุณค่าของงานที่ทำ ทำให้งานทุกงานได้รับการพัฒนาเกี่ยวเนื่องกัน ขับเคลื่อนไปพร้อมๆกัน
ทำงานอย่างมีความสุข คือ สิ่งสำคัญที่สุดจริงๆค่ะ งานหนักแค่ไหนเราก็ไม่ยั่น
ผมเป็นแค่กระบอกเสียงเล็ก ๆ ที่แสดงความคิดเห็นผ่านการเขียนบล๊อก ผมขอชื่นชมอาจารย์ปารมี ที่เห็นบุคลากรทุกคนมีความสำคัญ และเปิดโอกาสให้พวกเขาแสดงความคิดเห็นอย่างเสรี ขอขอบคุณอาจารย์มากๆเลยครับ
ตอบพี่โอ๋นะครับ
บางทีวันที่งานเยอะๆก็เหนื่อยเหมือนกันครับ แต่มีความสุข ตรงนี้สำคัญที่สุดเหมือนกันครับ เพราะพวกเราคือ ครอบครัว(พยาธิ)เดียวกัน ครับ