ลานบินวิชาการ .... สะดุดใจเมื่อสนามบินสุวรรณภูมิเปิดขึ้น เพราะเสียงเครื่องบินหนาหูขึ้นทุกวันในเวลาที่ทำงาน .....เกิดแว๊บความคิดขึ้นเพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่กำลังทำผลงานวิชาการเพิ่งเสร็จสิ้นลงและเข้าสู่ช่วงของการรอเวลาพิจารณาผลงาน เลยได้ไอเดียดีอยากแลกเปลี่ยนให้ฟังค่ะ
บริบท....ผลงานวิชาการหรือการขอตำแหน่งทางวิชาการในสายอาจารย์ตอนนี้ค่อนข้างมีการพัฒนาเกณฑ์มาตรฐานที่มากขึ้นเลยๆตั้งแต่ การนำผลการประเมินการสอนจากนักศึกษา การประเมินเอกสารการสอนจากคณะกรรมการระดับคณะ การประเมินผลการสอนจากคณะกรรมการระดับคณะ ผลงานวิจัยที่ต้องเป็นหัวหน้าโครงการพร้อมการตีพิมพ์ บทความวิชาการประมาณ 4 เรื่อง ที่ต้องตีพิมพ์ในวารสารที่ได้รับการยอมรับหรือผลงานวิชาการอื่นๆ นอกจากนั้นวิชาที่สอนต้องมีเอกสารประกอบการสอนอย่างน้อย 30 ชั่วโมงใน 1 ปีการศึกษาและได้ใช้สอนมาแล้ว 1 ภาคการศึกษา นี่คือกฎเกณฑ์ต่างๆที่แตกต่างกันไปตามสถาบันการศึกษา มองดูกว้างและไกลสุดลูกหูลูกตาไหมค่ะ เหมือนลานบินสนามบินนานาชาติประตูสู่เอเซียจริงๆ เพราะอะไรหรือค่ะ ก็การเรียนการสอนวิชาพยาบาลส่วนใหญ่เน้นการปฏิบัติวิชาทฤษฎีมีจำนวนชั่วโมงที่อาจารย์ทุกท่านต้องแบ่งกันสอน ถ้าใครจะขอผลงานวิชาการต้องตกลงกันก่อน หรือไม่อย่างนั้นต้องเขียนเอกสารประกอบการสอนวิชาปฏิบัติค่ะ
ที่นี่ก็ต้องเข้าสู่ขั้นตอนการวางแผนสิ่งต่างๆให้พร้อมกับตนเอง "วางแผนดีมีชัยไปกว่าครึ่ง" ตั้งแต่เขียนเอกสารประกอบการสอน ทยอยเขียนบทความวิชาการ เริ่มเขียนงานวิจัย วางแผนว่าจะส่งตีพิมพ์ที่ไหน เดี๋ยวนี้การตีพิมพ์ใช้เวลานานมากๆๆๆๆๆๆ คิวยาวค่ะ เล่นเอาท้อพอสมควร กว่าจะได้ตำแหน่งทางวิชาการต้องคิดดีๆจริงๆ คิดอย่างไรต่อตามในบทความครั้งหน้านะค่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่ค่ะ
