กัลยาณมิตร จิตศรัทธา พาไปไหว้พระใหญ่ที่ฮ่องกง


เก็บตกจากการเดินทางไปดูงานที่ฮ่องกงเมื่อต้นเดือนเมษายน ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา ข้าพเจ้ายังจดจำความประทับใจอย่างไม่รู้ลืมจากการเดินทางไกลกับผู้หลักผู้ใหญ่และเพื่อนร่วมงานที่เดินทางไปด้วยกันประมาณ ๑๒ ท่าน


สิ่งที่ดูเหมือนธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาที่บางท่านอาจมองข้ามไป นั่นก็คือความเป็นกัลยาณมิตรของผู้ที่เดินทางไปด้วยกัน  ฮ่องกงเป็นการเดินทางไปครั้งแรกของข้าพเจ้า  แม้ว่าข้าพเจ้าจะผ่านการเดินทางไปยุโรปเพียงลำพังคนเดียวเพื่อไปหาญาติผู้ที่อาศัยอยู่ต่างแดน และ แม้ว่าจะมีประสบการณ์การเดินทางในสถานที่ที่เราเป็นแขก เป็นคนแปลกหน้ามาแล้ว  แต่ขอให้เชื่อเถอะว่าความรู้สึกที่เราอยากให้ดูแลเอาใจใส่กันและกันก็ยังคงมีอยู่ในที่ที่เราไม่คุ้นเคย 


บอกได้เลยว่าความเป็นกัลยาณมิตรในการเดินทางร่วมกันของคณะนี้เต็มร้อยเปอร์เซนต์ ยืนรอเป็นเพื่อนกัน ให้เกียรติความเป็นส่วนตัวซึ่งกันและกัน นัดพบกันตามกำหนดเวลาเป๊ะ ไม่ทำให้ใครต้องมารอกันนานเกินไป ห่วงหาอาทรกัน เดินไปเป็นเพื่อนทำกิจธุระซื้อของฝากด้วยกัน  เดินตามกันอย่างห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง...เป็นเช่นนี้จริง ๆ นี่คือมารยาทในการร่วมเดินทางไกลที่น่าประทับใจค่ะ 


บันทึกนี้ขอนำเสนอการเดินทางบางช่วงบางตอน ขึ้นกระเช้าลอยฟ้าไปไหว้พระใหญ่ที่ฮ่องกง


เราเดินทางขึ้นรถกระเช้าลอยฟ้าที่สถานี NGNOG PING ช่วงเวลาใกล้เที่ยง ตามโปรแกรมการเดินทางวันนี้คือวันสุดท้าย ช่วงค่ำวันนี้ เราจะต้องเดินทางขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯ แล้ว  


คณะการเดินทางของเราเป็นคณะ VIP สำหรับไกด์ ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง หน่วยงานต้นสังกัดรับผิดชอบหมดทั้งสิ้น จึงทราบภายหลังว่าไม่ต้องเข้าคิวซื้อตั๋วขึ้นกระเช้าลอยฟ้า  ไกด์จัดการซื้อไว้ให้แล้วและร้านอาหารในบริเวณใกล้วัดพระใหญ่ก็จองให้แล้ว อาหารพิเศษสำหรับคนพิเศษ น้ำหนักก็ขึ้นเป็นพิเศษ 


                                  ทุกอย่างที่นี่แพงใช้ได้ค่ะ 


ระหว่างที่กระเช้าลอยฟ้าพาเราไปยังจุุดหมาย ข้าพเจ้าได้เก็บภาพสวยงามเบื้องล่างไว้










มองเห็นการถมทะเลเพื่อสร้างสนามบินฮ่องกง ที่ดินของฮ่องกงมีจำกัดมาก ดังนั้น การถมทะเลเพื่อสร้างสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ จึงเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่งและแสดงถึงศักยภาพของฮ่องกงในด้านวิศวกรรมและสถาปัตยกรรม



ยืนถ่ายรูป และถ่ายวิดีโอตลอดเวลา เรียกว่ายืนกระเช้าลอยฟ้าดีกว่าค่ะ ไม่ได้นั่งกระเช้าเลย



มองลงไปลิบ ๆ เบื้องล่าง มีผู้มีจิตศรัทธาเอาชนะความยากลำบากและคงไม่เร่งรีบในการเดินทางนัก กำลังเดินเท้าขึ้นไปไหว้พระใหญ่ค่ะ



มองเห็นพระใหญ่ ที่เราจะเดินทางไปไหว้อยู่ไกล ๆ  รู้สึกศรัทธาในบารมีองค์พระค่ะ



ขอถ่ายรูปก่อนขึ้นเขาค่ะ ก่อนที่จะโทรมดูไม่ได้เมื่อลงมาข้างล่างอีกครั้ง





เก็บภาพบรรยากาศรอบ ๆ และชั่งใจว่าจะเดินขึ้นไปไหวหรือเปล่า




เมื่อมาถึงและแหงนหน้ามองพระองค์ใหญ่อยู่เบื้องหน้า ก็คิดในใจว่าจะเดินไปถึงหรือไม่ บันได ๒๘๐ คั่น ซึ่งสองสามวันที่ผ่านมา ขาก็ไม่เคยหยุดพักเลยค่ะ 


ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เคยเดินทางมาฮ่องกงหลายครั้ง ให้กำลังใจว่าเรายังอายุไม่มาก ยังเดินไหว ท่านเองเคยขึ้นไปแล้ว ก็ขอขึ้นไปครั้งนี้อีก รอบหน้าคงจะไม่ไหวแล้ว  ทราบว่าท่านอายุห้าสิบกว่า ๆ แล้วค่ะ ฟังเช่นนี้แล้ว ท่านไหว เราก็ต้องไหว จริงไหมคะ สู้ ๆ (ในใจก็ "เฮ้อ")


ในที่สุด  จิตศรัทธาก็พาเราไปจนถึงค่ะ




                    มาถึงแล้ว อธิษฐานจิตเลยค่ะ

หมายเลขบันทึก: 535624เขียนเมื่อ 11 พฤษภาคม 2013 13:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม 2013 14:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)



คุณป้าท่านนี้ ... เป็นใครเหรอครับ อาจารย์ ;)...


ฮั่นแน่  ... มาแซว

ป้ากะทิค่ะ เจอเมื่อไหร่อย่าลืมทำความเคารพนะคะ ของสูง ห้ามลบหลู่ค่ะ อิอิ

เขาเป็นผู้ประพฤติในธรรม ... ต้องเคารพครับ ;)...

555

ได้ชมความงามของทัศนียภาพ ผ่านบันทึกของคุณsila

สวยมากเลยนะครับ

ขอบคุณที่พาเที่ยวค่ะอาจารย์ Sila แถมได้บุญด้วย ขออนุโมทนาบุญนะคะ

สวยงามเต็มอิ่มกับความสุขมากมายนะคะ

วิวสวยมากเลยครับ  ได้อารมณ์บวกความรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยเลยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท