กัลยาณมิตร จิตศรัทธา พาไปไหว้พระใหญ่ที่ฮ่องกง
เก็บตกจากการเดินทางไปดูงานที่ฮ่องกงเมื่อต้นเดือนเมษายน ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา ข้าพเจ้ายังจดจำความประทับใจอย่างไม่รู้ลืมจากการเดินทางไกลกับผู้หลักผู้ใหญ่และเพื่อนร่วมงานที่เดินทางไปด้วยกันประมาณ ๑๒ ท่าน
สิ่งที่ดูเหมือนธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาที่บางท่านอาจมองข้ามไป นั่นก็คือความเป็นกัลยาณมิตรของผู้ที่เดินทางไปด้วยกัน ฮ่องกงเป็นการเดินทางไปครั้งแรกของข้าพเจ้า แม้ว่าข้าพเจ้าจะผ่านการเดินทางไปยุโรปเพียงลำพังคนเดียวเพื่อไปหาญาติผู้ที่อาศัยอยู่ต่างแดน และ แม้ว่าจะมีประสบการณ์การเดินทางในสถานที่ที่เราเป็นแขก เป็นคนแปลกหน้ามาแล้ว แต่ขอให้เชื่อเถอะว่าความรู้สึกที่เราอยากให้ดูแลเอาใจใส่กันและกันก็ยังคงมีอยู่ในที่ที่เราไม่คุ้นเคย
บอกได้เลยว่าความเป็นกัลยาณมิตรในการเดินทางร่วมกันของคณะนี้เต็มร้อยเปอร์เซนต์ ยืนรอเป็นเพื่อนกัน ให้เกียรติความเป็นส่วนตัวซึ่งกันและกัน นัดพบกันตามกำหนดเวลาเป๊ะ ไม่ทำให้ใครต้องมารอกันนานเกินไป ห่วงหาอาทรกัน เดินไปเป็นเพื่อนทำกิจธุระซื้อของฝากด้วยกัน เดินตามกันอย่างห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง...เป็นเช่นนี้จริง ๆ นี่คือมารยาทในการร่วมเดินทางไกลที่น่าประทับใจค่ะ
บันทึกนี้ขอนำเสนอการเดินทางบางช่วงบางตอน ขึ้นกระเช้าลอยฟ้าไปไหว้พระใหญ่ที่ฮ่องกง
เราเดินทางขึ้นรถกระเช้าลอยฟ้าที่สถานี NGNOG PING ช่วงเวลาใกล้เที่ยง ตามโปรแกรมการเดินทางวันนี้คือวันสุดท้าย ช่วงค่ำวันนี้ เราจะต้องเดินทางขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯ แล้ว
คณะการเดินทางของเราเป็นคณะ VIP สำหรับไกด์ ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง หน่วยงานต้นสังกัดรับผิดชอบหมดทั้งสิ้น จึงทราบภายหลังว่าไม่ต้องเข้าคิวซื้อตั๋วขึ้นกระเช้าลอยฟ้า ไกด์จัดการซื้อไว้ให้แล้วและร้านอาหารในบริเวณใกล้วัดพระใหญ่ก็จองให้แล้ว อาหารพิเศษสำหรับคนพิเศษ น้ำหนักก็ขึ้นเป็นพิเศษ
ทุกอย่างที่นี่แพงใช้ได้ค่ะ
ระหว่างที่กระเช้าลอยฟ้าพาเราไปยังจุุดหมาย ข้าพเจ้าได้เก็บภาพสวยงามเบื้องล่างไว้
มองเห็นการถมทะเลเพื่อสร้างสนามบินฮ่องกง ที่ดินของฮ่องกงมีจำกัดมาก ดังนั้น การถมทะเลเพื่อสร้างสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ จึงเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่งและแสดงถึงศักยภาพของฮ่องกงในด้านวิศวกรรมและสถาปัตยกรรม
ยืนถ่ายรูป และถ่ายวิดีโอตลอดเวลา เรียกว่ายืนกระเช้าลอยฟ้าดีกว่าค่ะ ไม่ได้นั่งกระเช้าเลย
มองลงไปลิบ ๆ เบื้องล่าง มีผู้มีจิตศรัทธาเอาชนะความยากลำบากและคงไม่เร่งรีบในการเดินทางนัก กำลังเดินเท้าขึ้นไปไหว้พระใหญ่ค่ะ
มองเห็นพระใหญ่ ที่เราจะเดินทางไปไหว้อยู่ไกล ๆ รู้สึกศรัทธาในบารมีองค์พระค่ะ
ขอถ่ายรูปก่อนขึ้นเขาค่ะ ก่อนที่จะโทรมดูไม่ได้เมื่อลงมาข้างล่างอีกครั้ง
เก็บภาพบรรยากาศรอบ ๆ และชั่งใจว่าจะเดินขึ้นไปไหวหรือเปล่า
เมื่อมาถึงและแหงนหน้ามองพระองค์ใหญ่อยู่เบื้องหน้า ก็คิดในใจว่าจะเดินไปถึงหรือไม่ บันได ๒๘๐ คั่น ซึ่งสองสามวันที่ผ่านมา ขาก็ไม่เคยหยุดพักเลยค่ะ
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เคยเดินทางมาฮ่องกงหลายครั้ง ให้กำลังใจว่าเรายังอายุไม่มาก ยังเดินไหว ท่านเองเคยขึ้นไปแล้ว ก็ขอขึ้นไปครั้งนี้อีก รอบหน้าคงจะไม่ไหวแล้ว ทราบว่าท่านอายุห้าสิบกว่า ๆ แล้วค่ะ ฟังเช่นนี้แล้ว ท่านไหว เราก็ต้องไหว จริงไหมคะ สู้ ๆ (ในใจก็ "เฮ้อ")
ในที่สุด จิตศรัทธาก็พาเราไปจนถึงค่ะ
มาถึงแล้ว อธิษฐานจิตเลยค่ะ
ความเห็น
คุณป้าท่านนี้ ... เป็นใครเหรอครับ อาจารย์ ;)...
ฮั่นแน่ ... มาแซว
ป้ากะทิค่ะ เจอเมื่อไหร่อย่าลืมทำความเคารพนะคะ ของสูง ห้ามลบหลู่ค่ะ อิอิ
เขาเป็นผู้ประพฤติในธรรม ... ต้องเคารพครับ ;)...
555
ได้ชมความงามของทัศนียภาพ ผ่านบันทึกของคุณsila
สวยมากเลยนะครับ
ขอบคุณที่พาเที่ยวค่ะอาจารย์ Sila แถมได้บุญด้วย ขออนุโมทนาบุญนะคะ
วิวสวยมากเลยครับ ได้อารมณ์บวกความรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยเลยครับ