บทความของ ศ. ดร. เขียน ธีระวิทย์ กรณี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ฟ้องชัย ราชวัตร

บทความของ ศ. ดร. เขียน ธีระวิทย์ กรณี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ฟ้องชัย ราชวัตร

กรณี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ฟ้องชัย ราชวัตร

  ผมอยากหยุดพูดเรื่องการเมืองไทยไปจนวันตาย แต่เรื่องนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร สั่งให้ทีมกฎหมายของตัวเอาเรื่องกับชัย ราชวัตร นักเขียนการ์ตูนของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ โดยการฟ้องศาล และแจ้งความให้ดำเนินคดีอีกทางหนึ่ง โทษฐานหมิ่นประมาทนายกรัฐมนตรีตามประมวลกฎหมายอาญาและ พ.ร.บ. การกระทำความผิดว่าด้วยคอมพิวเตอร์ ตามที่เป็นข่าวอื้อฉาวในสื่อมวลชนแล้วนั้น ทำให้ผมนิ่งเฉยดูดายต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ด้วยเหตุผลดังนี้

1.  ผมอ่านคำปาฐกถา (ฉบับภาษาอังกฤษ) ของยิ่งลักษณ์ที่แสดง ณ “The 7^th Ministerial Conference of the Community of Democracies” ที่ อูลันบาร์ตอร์ เมื่อวันที่ 29 เมษายน จากหนังสือพิมพ์รายวันและอินเตอร์เน็ตแล้ว ทำให้รู้สึกหงุดหงิดตั้งแต่ก่อนทราบข่าวเรื่องชัย ราชวัตรถูกฟ้องแล้ว ผมคิดว่าในโลกนี้คงไม่มีชาติใดที่ได้ผู้นำเหมือนของไทย กล้านำเอาเรื่องการเมืองภายในที่น่าอัปยศที่สร้างขึ้นโดยพวกเขาเอาไปบิดเบือนสร้างภาพดำเป็นขาว ยกย่องพวกตัว แต่ทำลายชื่อเสียงของประเทศได้เลวร้ายขนาดนั้น ผมอ่านแล้วหาศัพท์ที่เหมาะสมมาบรรยายพฤติกรรมของนายกรัฐมนตรีของไทยไม่ได้ นอกจาก “ขายชาติ!” แต่ก็เกิดความสงสัยว่าคนอย่างยิ่งลักษณ์-ทักษิณ ชินวัตร คงจะไม่เข้าใจดอกว่าคนชายชาติกับขายของนั้นต่างกันอย่างไร

2.  ถ้าการประชุมนั้นเป็นการประชุมทางวิชาการ หรือการประชุมทั่วๆ ไป ที่เจ้าภาพเชิญองค์ปาฐกไปพูดในฐานะส่วนตัว คำปาฐกถาเช่นนั้น ถือว่าทำได้ เป็นคำกล่าวหรือจุดยืนของผู้พูดเป็นการส่วนตัว แต่ยิ่งลักษณ์ได้รับเชิญจากประธานาธิบดีมองโกเลียให้ไปแสดงปาฐกถาพิเศษในเวทีนั้นอย่างเป็นทางการในฐานะนายกรัฐมนตรีของไทย และเธอใช้เงินภาษีอากรของคนไทยด้วย คำปราศรัยของเธอน่าจะต้องเน้นถึงผลประโยชน์ของประเทศไทย มิใช่พูดแต่ผลประโยชน์ของตัวและพรรคพวกดังที่ปรากฏ นี่เป็นหลักการทางรัฐศาสตร์ที่ประเทศประชาธิปไตยต้องยึดถือ มิใช่เป็นความเดือดร้อนของพวกต่อต้านยิ่งลักษณ์-ทักษิณ ดังที่สื่อมวลชนไทยส่วนมากวิจารณ์กัน

3.  ตัวอย่างข้อความที่พูดเพื่อประโยชน์ของตนและพรรคพวก (ยิ่งลักษณ์-ทักษิณ-พรรคการเมืองของทักษิณ-ขบวนการคนเสื้อแดง) โดยบิดเบือนความจริง คือการกล่าวโทษการทำรัฐประหาร และยกย่องทักษิณว่าได้รับการเลือกตั้งโดยชอบธรรม (rightfully elected) นั้น ไม่ควรพูดเลย แต่ถ้าจะพูดก็ต้องพูดให้หมด คือความจริงการชนะการเลือกตั้งของพรรคไทยรักไทยก็ดี พรรคพลังประชาชนก็ดี รู้กันทั่วเมืองว่า ขาดความชอบธรรม เพราะมีการโกงการเลือกตั้ง จนศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุบพรรคไปแล้ว เรื่องรัฐประหารนั้นก็ต้องพูดให้ที่ประชุมทราบความจริงด้วยว่าสาเหตุเพราะรัฐบาลทักษิณละเมิดกฎหมายและรัฐธรรมนูญ และใช้เล่ห์กลต่างๆ ทำลายองค์กรอิสระของรัฐที่ขัดขวางระบอบเผด็จการทางรัฐสภาของพวกเขา คนประณามรัฐประหารจะต้องประณามรัฐบาลที่ละเมิดกฎหมายและรัฐธรรมนูญก่อน เพราะเป็นตัวการทำให้เกิดรัฐประหาร ในขณะที่คณะรัฐประหารทำเพื่อโค่นล้มอำนาจที่ไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย แล้วจัดตั้งรัฐบาลที่ปฏิบัติตามกฎหมายเท่านั้น ที่กล่าวเช่นนี้ ไม่ใช่ผมชอบรัฐประหาร แต่ต้องการบอกคนที่ไม่รู้สัจจะทางการเมืองหรือทฤษฎีรัฐศาสตร์ว่ารัฐบาลที่ละเมิดรัฐธรรมนูญและกฎหมายเป็นการละเมิดสัญญาประชาคม เปิดทางให้คนอื่นก็ไม่ต้องทำตามกฎหมายได้ เข้ายุคการใช้กฎป่า (law of the jungle) คนทำรัฐประหารใช้กฎป่าต้องเสี่ยงชีวิตเอาเอง

4.  คำปาฐกถากล่าวถึงหลักการปกครองโดยกฎหมาย (rule of law) ถูกทำลาย (ภายใต้รัฐบาล
สุรยุทธ์และรัฐบาลอภิสิทธิ์) ทำให้โครงการ-นโยบายของทักษิณถูกยกเลิก สิทธิและเสรีภาพของคนถูกทำลาย ฯลฯ และแนะว่าการชุมนุมต่อต้านรัฐบาลครั้งใหญ่ในใจกลางกรุงเทพฯ เมื่อเดือนพฤษภาคม 2553 นั้น พวกเขาต่อสู้เพื่อ freedom (เสรีภาพ) แต่ถูกรัฐบาลปราบ จนทำให้คนตาย 91 คน นั่นก็พูดความจริงเพียงครึ่งเดียว ส่วนที่ไม่ได้พูดอาจจะเป็นเพราะคิดว่าคนต่างชาติก็โง่เหมือนคนไทยที่เชื่อว่า พวกเขาไม่มีเสรีภาพ แม้จะปักหลักยึดครองใจกลางกรุงเทพมหานคร ติดอาวุธต่อสู้กับฝ่ายรัฐบาลก็ยังทำได้ คำปาฐกถาไม่พูดให้หมดว่า การชุมนุมนั้นเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายหรือไม่ กองกำลังติดอาวุธเป็นของใคร รัฐบาลใช้กำลังรักษาความสงบเรียบร้อยนั้นเป็นไปตามขั้นตอนของกฎหมายหรือไม่ คนตายเป็นฝ่ายรัฐและฝ่ายทักษิณเท่าไร ส่วนที่บิดเบือนความจริงก็คือม็อบแดงที่จัดตั้งขึ้นนั้นต้องการโค่นล้มรัฐบาล และยึดอำนาจรัฐ (ไม่ใช่ต้องการเสรีภาพซึ่งมีอยู่เต็มที่แล้ว)  โดยวิธีการรุนแรง ติดอาวุธ สร้างความหายนะครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของไทยตามที่ทราบกันดีอยู่แล้ว

5.  ยิ่งลักษณ์พูดถึง “หลักการปกครองโดยกฎหมาย” (rule of law) และ “เสียงข้างมาก”  (majority) หลายครั้ง แต่น่าสงสัยว่าเธอรู้ความหมายที่แท้จริงของคำเหล่านี้หรือไม่ หรือเธอต้องการเผยกลเม็ดให้เห็นว่า คำเหล่านี้ใช้ประโยชน์ในทางการเมืองได้ เพราะ “เสียงส่วนมาก” นั้นคนเห็นจริงเห็นจังได้ชัดเจน ฉะนั้นต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมทุกวิถีทางให้ได้มาซึ่ง “เสียงส่วนมาก” ไม่ว่าจะถูกหรือผิดกฎหมายก็ตาม เมื่อได้ “เสียงส่วนมาก” แล้ว จะใช้อ้างว่ารัฐบาลประชาธิปไตยเสียงส่วนมากจะทำอะไรก็ได้ สิ่งที่เธอควรพูดแต่ไม่ได้พูดในการอธิบายปัญหาของไทยก็คือ รัฐบาลประชาธิปไตยที่ได้เสียงข้างมากก็ต้องมีกรอบในการใช้อำนาจ ผู้ที่เลื่อมใสในระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงนั้นจะต้องรู้ว่า ระบอบประชาธิปไตยนั้นคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ยึดหลักกฎหมาย ในขณะที่ “เสียงส่วนมาก” นั้นเปลี่ยนมือ/เปลี่ยนขั้วได้ ฝ่ายที่ใช้วิธีหลอกล่อหรือซื้อเสียงมา (ละเมิด “หลักการปกครองโดยกฎหมาย”) จะรักษาฐานะไว้ได้ต่อเมื่อคนส่วนใหญ่ยังไม่รู้เท่าทันเท่านั้น และรัฐบาลนั้นจะพยายามทำให้คนโง่อยู่ตลอดกาล ซึ่งไม่สอดคล้องกับหลักการประชาธิปไตย ความจริงรัฐบาลหรือนักการเมืองจะต้องยึด “หลักการปกครองโดยกฎหมาย” ด้วยจิตวิญญาณที่บริสุทธ์ ประชาธิปไตยจึงจะไปรอด (ตัวอย่างที่ไม่ดีคือ พรรคเพื่อไทยปัจจุบันภายหลังถูกยุบมาแล้ว  2 ครั้ง เตรียมตัวรองรับการทำผิดจนถูกยุบอีกโดยการแต่งตั้งบุคคลไม่สำคัญของพรรคไปดำรงตำแหน่งกรรมการบริหารพรรคเพื่อไทย คือเตรียมแพะรับบาปไว้ล่วงหน้า เหมือนโจรที่คิดกลเม็ดในการเลี่ยงกฎหมายกรณีต้องโทษไว้ทุกกระบวนการ ความจริงข้อนี้เอาไปสอนชาวโลก 1,215 คน จาก 105 ประเทศที่อูลัน บาร์ตอร์ได้ไหมว่านี่เป็นประชาธิปไตยแบบไทยๆ ที่น่าหรือไม่น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

6.  ยิ่งลักษณ์กล่าวในที่ประชุมว่า พลังต่อต้านระบบประชาธิปไตยในไทยยังคงอยู่ แล้วพูดถึงรัฐธรรมนูญ วุฒิสภา และองค์กรอิสระว่าไม่เป็นประชาธิปไตย ถ้อยคำที่ใช้แสดงให้เห็นว่าผู้นำของไทยไม่เข้าใจการปกครองในระบอบประชาธิปไตย การกล่าวโทษรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดของชาติว่าแอนตี้ประชาธิปไตยนั้น ต้องการจะละเมิดโดยไม่ยอมให้มีการทำรัฐประหารอีกใช่หรือไม่? การกล่าวบิดเบือนว่าครึ่งหนึ่งของสมาชิกวุฒิสภาได้รับการแต่งตั้งโดยกลุ่มคนไม่กี่คน  (a small group of people) นั้น  เป็นการทำลายชื่อเสียงของผู้ทรงคุณวุฒิที่สรรหากันมาตามกฎเกณฑ์ที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญใช่หรือไม่? และข้อความที่ประณามองค์กรอิสระอย่างรุนแรงที่ว่า “บิดเบือนการใช้อำนาจที่ควรเป็นของประชาชน เพื่อประโยชน์ของคนไม่กี่คน แทนที่จะเป็นประโยชน์ของสังคมส่วนรวม” นั้น ต้องการที่จะล้มล้างองค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ โดยใช้ม็อบเสื้อแดงและโดยการสนับสนุนของผู้แทนต่างประเทศที่มาประชุมกัน 1,215 คน เพื่อป้องกันการทำรัฐประหารใช่หรือไม่? คนที่สนับสนุนรัฐธรรมนูญและองค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญก็เป็นพวกแอนตี้ระบอบประชาธิปไตยด้วยใช่หรือไม่?  ในประเทศประชาธิปไตยนักการเมืองและพรรคการเมืองที่ไม่เลื่อมใสรัฐธรรมนูญ ควรไปทำมาหากินนอกระบบ รัฐบาลที่ไม่ปกป้องรัฐธรรมนูญและไม่ปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญนั้นเท่ากับเปิดทางให้มีการทำรัฐประหารหรือใช้กฎป่าฆ่าฟันกันเองใช่ไหม? ใครเป็นพวกต่อต้านประชาธิปไตยกันแน่?

7.  พฤติกรรมเช่นนี้ของนายกรัฐมนตรี รวมทั้งการเอา Robert Amsterdam ชาวต่างชาติที่เป็นที่ปรึกษาของทักษิณมาช่วยแพร่ข่าวทำลายความน่าเชื่อถือของประเทศที่คนไทยหวงแหน ยกย่องคนทำผิด ประณามคนทำตามกฎหมายและรัฐธรรมนูญที่ใช้อยู่ ถ้าจะใช้คำสั้นๆ กะทัดรัดสรุป โดยไม่ใช้คำว่า “ขายชาติ” แล้วจะใช้คำอะไรดี?

8.  ชัย ราชวัตร เป็นคนไทย มีสิทธิและหน้าที่ที่จะปกป้องชื่อเสียงและผลประโยชน์ของประเทศไทย คนไทยที่รักชาติควรมีสปิริตทำนองเดียวกัน

9.  ถ้าเรื่องไปถึงศาล ศาลก็คงจะพิจารณาบรรยากาศความขัดแย้งทางการเมืองของไทยในขณะนี้ประกอบในการตัดสินคดีด้วย ส.ส.พรรครัฐบาลที่อยู่ในอำนาจ ม็อบเสื้อแดงประสานเสียงกันข่มขู่ศาลรัฐธรรมนูญด้วยวิธีการอันรุนแรง นายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์ไม่เพียงแต่ไม่ห้ามปราม แต่กลับให้ท้ายพวกเขาด้วยคำพูดดังกล่าวที่ อูลัน บาร์ตอร์ เทียบกันกับชัย ราชวัตร คนเดียวโดดเดี่ยว โต้ตอบผู้เหลิงอำนาจ โดยการเขียนการ์ตูนการเมืองพร้อมด้วยคำพูดประกอบว่า “โปรดเข้าใจ กระหรี่ไม่ใช่หญิงคนชั่ว กระหรี่แค่เร่ขายตัว แต่หญิงชั่วเที่ยวเร่ขายชาติ” เป็นพฤติกรรมที่สงบและสุภาพมาก.. เมื่อเทียบกับม็อบเสื้อแดง

10.  ในระบอบประชาธิปไตย คนมีอาชีพและความถนัดหลากหลาย และมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็นออกมาในรูปแบบแตกต่างกัน ศิลปินมีศิลปะในการแสดงความคิดเห็นตามความชำนาญของพวกเขา ชัย ราชวัตร เป็นนักเขียนการ์ตูนอาวุโสที่เป็นเจ้าของ “รางวัล ศรีบูรพา พ.ศ. 2543” มาแล้ว ความสำเร็จอยู่ที่รู้จักใช้คำพูดแหลมคม กะทัดรัด จะล้อเลียนใคร เสียดสีใคร ตำหนิติเตียนหรือทำให้คนหัวเราะ เขามีวิธีการของเขา นักการเมืองต้องมีอารมณ์อดทน เป็นหน้าที่ที่ติดมากับตำแหน่งบุคคลสาธารณะอยู่แล้ว ถ้าเอานักอ่านการ์ตูนหรือผู้เชี่ยวชาญในวงการการ์ตูนล้อการเมืองมาให้ความเห็น คงจะได้ข้อสรุปคล้ายกันว่า งานของชัย ราชวัตรชิ้นนี้ใช้คำพูดคล้องจองกะทัดรัดและสื่อความหมายได้ดี แม้จะเผ็ดร้อนไปบ้างก็ตาม คนที่เป็นเป้าหรือถูกพาดพิงถ้าไม่ขาดความเป็นผู้ใหญ่  ควรมีใจกว้างรับฟังด้วยเหตุผล

11.  ส่วนที่กล่าวพาดพิงถึงเพศหญิง กระหรี่ขายตัวนั้น น่าจะเป็นเรื่องของกลอนพาให้สอดคล้องกับคำว่า “ขายชาติ” มากกว่าจะหมายถึงการดูถูกเพศหญิง นักการเมืองที่ขึ้นมามีอำนาจและรักษาอำนาจโดยอาศัยความชำนาญในการปลุกม็อบ ทำเรื่องให้เป็นการเมืองเพื่อปลุกม็อบเหมือนเด็กนักเรียนเกเรปลุกปั่นเพื่อนนักเรียนให้ยกพวกไปตีกับเด็ดโรงเรียนอื่นนั่นแหละ

12.  คุณูปการของการ์ตูนล้อการเมืองชิ้นนี้ก็คือใช้คำพูดที่แหลมคอม จุดประกายให้คนไทยจัดตาดูนักการเมืองขายชาติ หลายปีมาแล้ว มีผู้มีอำนาจเหนือระบบสมคบกับคนต่างชาติเป็นที่ปรึกษาให้แก่กันและกัน เอาผลประโยชน์ของประเทศไปแลกกับคนต่างชาติเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวหรือผลประโยชน์ของพรรคพวก ทำลายชื่อเสียงของประเทศไทย ศาลคงจะมองเห็นว่าคนที่ใช้การ์ตูนเตือนสติคนให้หลีกเลี่ยงการทรยศต่อชาติ หรือขายชาตินั้น สมควรที่จะได้รับความชื่นชมแทนที่จะลงโทษ

13.  ข้อความในการ์ตูนนั้น ศาลคงจะวินิจฉัยได้ว่าไม่เข้าองค์ประกอบความผิดฐานหมิ่นประมาทตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 326-330 เพราะได้รับยกเว้นตามมาตรา 329 และมาตรา 330 คือเป็นการติชมด้วยความเป็นธรรม และสิ่งที่ยิ่งลักษณ์ไปพูดในเวทีการประชุมระหว่างประเทศนั้นเป็นความจริงที่ทำให้ชื่อเสียงของประเทศไทยเสียหาย ส่วนพ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์นั้นก็ไม่ถือว่าคนที่นำข้อมูลเข้าไปในสื่อโดยสุจริตนั้นมีความผิด ถ้าทีมทนายที่รู้กฎหมายขืนฟ้องชัย ราชวัตร ก็คงต้องการใช้อำนาจเงินและอำนาจการเมืองกลั่นแกล้งศัตรูให้เสียเวลาในการทำงาน หรือเพียงหวังแต่จะใช้เงิน “จ้างผีโม้แป้ง”

14.  อย่างไรก็ตาม ชัย ราชวัตร กำลังต่อสู้กับผู้มีอำนาจเงินและอำนาจการเมืองที่พร้อมที่จะใช้อำนาจนั้นทั้งในที่แจ้งและที่มืด ในขณะที่ชัย ราชวัตร (ที่ผมไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว) คงมีแต่ปากกา และอุดมการณ์ที่ยึดเหนี่ยวคุณธรรม ผมอยากให้ชัย ราชวัตรสู้คดีให้ถึงที่สุด หาทนายความที่เก่งและมีคุณธรรม พวกผมจะช่วยกันออกเงินค่าทนายความให้

  เขียน ธีระวิทย์

[Priyapachara]

เห็นด้วย และชอบทุกประเด็นค่ะ  ขอบคุณอาจารย์ค่ะ

[กระติก~natachoei ที่ ~natadee]

เห็นด้วยคะ อาจราย์