บ้านเราโชคดีมีผึ้งมาทำรัง
สองวันก่อนพ่อของลูกหน้าตายิ้มย่องผ่องใสบอกว่าบ้านเราโชคดีนะ มีผึ้งมาทำรังใหญ่มาก ที่ต้นมะม่วงหน้าบ้านพร้อมกับยืนรอให้ไปดูตรงถนนหน้าบ้านแล้วบอกให้หาดูว่าอยู่ที่ไหน แล้วปล่อยให้เรามองหาเอง
เราแหงนมองกิ่งมะม่วงสายตาเริ่มสำรวจกิ่งที่อยู่ต่ำสุดตั้งแต่ลำต้นไปจนถึงพุ่มใบปลายกิ่ง ก็ไม่เห็นวี่แววว่าจะมีรังอะไรเลย มองไล่ระดับสูงไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่เห็นแม้แต่รังมดแดง เดินถอยหลังออกไปอีกสองสามก้าว พลางก็นึกว่า อยู่ไหนหนอ...รังใหญ่ๆตั้งแค่นี้ที่คนบอกทำมือประกอบแสดงว่าต้องใหญ่ไม่น้อย แต่มันอยู่ไหนกันนะ
เปลี่ยนมุมไปยืนตรงประตูบ้าน มองเฉียงๆหาอีกรอบ แล้วเลื่อนสายตาขึ้นไปทีละกิ่งๆ แล้วต้องร้อง อู้ฮู้! อยู่ตรงนี้เอง รังใหญ่ขนาดนี้มองเห็นแม่ผึ้งจับอยู่เต็มรัง
ทำเลที่ผึ้งเลือกทำรังเป็นเช่นนี้เอง ปีก่อนต้นมะม่วงต้นนี้มีเถารางจืดเลื้อยคลุมเต็มต้น หลังจากรื้อเถารางจืดออก ทำให้มะม่วงแตกยอดใหม่ให้ร่มเงาได้ไม่ทึบเกินไป มีต้นไผ่อยู่ใกล้ๆเป็นที่กำบังแดดลมได้ดี ด้านล่างมีต้นหมากชูก้านใบขึ้นไปบังสายตาอีกด้วย
ต้นบรเพ็ดที่เหลือไว้บนต้นมะม่วง งอกรากยาวลงมาแกว่งไกวตามสายลมเพื่อจะชอนไชหาอาหารจากพื้นดินที่อยู่ด้านล่าง
ตอนนี้สมาชิกในบ้ านของเรานอกจาก เจ้าตัวเล็ก เจ้าลีซอ และไก่ แล้วยังมีผึ้งงรังนี้อีกด้วย
บ่ายวันนี้มีพายุ หลังลมพายุสงบแล้ว สิ่งแรกเป็นห่วงคือรังผึ้ง เมื่อเห็นว่ายังอยู่ก็โล่งใจ เห็นส่วนล่างของรังผึ้งเป็นสีขาวๆ ผึ้งที่ทำหน้าที่เฝ้ารังจะถูกพายุพัดไปบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ มีผึ้งส่วนหนึ่งบินเข้าออกอยู่ตลอดเวลา
คืนนี้ผึ้งงานบินมาตอมไฟแล้วก็ตกลงมาตาย ทิ้งปริศนาให้คิดว่า ทำไมผึ้งมาตอมไฟจึงตาย ใครตอบได้บ้างคะ
ความเห็น (18)
|
วงจรชีวิตและสังคมผึ้ง ไม่มีผึ้งตัวหนึ่งตัวใด สามารถดำรงชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวเป็นระยะเวลานาน โดยขาดความสัมพันธ์กับผึ้งวรรณะอื่นภายในสังคมเดียวกัน เพราะผึ้งเป็นแมลงสังคมที่มีวิวัฒนาการสูง มีระบบสังคมมาเป็นเวลาช้านานประมาณถึง ๓๐ ล้านปี ผึ้งแต่ละรังเปรียบเสมือนครอบครัวหนึ่ง ซึ่งประกอบด้วย ๓ วรรณะคือ ผึ้งนางพญาหนึ่งตัว ผึ้งตัวผู้หลายร้อยตัว และผึ้งงานอีกจำนวนเป็นหมื่นตัว โดยเฉพาะผึ้งเลี้ยง อาจจะมีผึ้งงานได้หลายหมื่นตัว รังผึ้งรังหนึ่งๆ หรือสังคมหนึ่งๆ จะดำเนินชีวิตไปได้อย่างมีระเบียบ ในระบบสังคมที่มีนางพญาเป็นศูนย์กลาง ทำหน้าที่ผสมพันธุ์ สร้างประชากร ปกตินางพญาผึ้งโพรงไทยจะวางไข่ได้วันละ ๑,๐๐๐ ฟอง นางพญาผึ้งโพรงฝรั่งสามารถวางไข่ได้ถึงวันละ ๓,๐๐๐ ฟอง โดยมีผึ้งงานคอยรับใช้ ทำความสะอาด ให้อาหาร และนำของเสียไปทิ้ง  แสดงจำนวนวันที่ผึ้งแต่ละวรรณะเจริญจากไข่จนเป็นตัวเต็มวัยของผึ้งโพรงไทยและผึ้งโพรงฝรั่ง ผึ้งนางพญา มีลักษณะตัวใหญ่กว่าผึ้งงาน และลำตัวยาวกว่าผึ้งตัวผู้ ปกติจะมีอายุ ๑-๒ ปี แต่บางตัวอาจมีอายุนานถึง ๓ ปี ผึ้งงาน เป็นผึ้งเพศเมีย มีขนาดเล็กที่สุด เนื่องจากในระยะที่เป็นตัวอ่อน ได้รับอาหารพิเศษคือ นมผึ้ง หรือรอยัลเยลลี (royal jelly) เพียง ๓ วัน หลังจากนั้นตัวอ่อนผึ้งงานที่มีอายุมากขึ้น จะได้กินแต่เกสร และน้ำผึ้ง ทำให้ขบวนการพัฒนาแตกต่างไปจากผึ้งนางพญามาก ในขณะที่ผึ้งนางพญาได้กินนมผึ้งตั้งแต่เป็นตัวอ่อนอายุ ๑ วัน และได้กินต่อไปจนตลอดชีวิต ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เพศเมีย ๒ วรรณะนี้ ผิดแผกแตกต่างกัน ทั้งลักษณะภายนอก และภายใน ตลอดจนภารกิจต่างๆ ผึ้งงานมีหน้าที่หลักในการทำงาน เช่น ทำความสะอาดรัง เลี้ยงดูป้อนอาหารให้ผึ้งตัวอ่อน สร้างและซ่อมแซมรัง เป็นทหารเฝ้ารัง ป้องกันศัตรู และหาอาหาร ผึ้งงานต้องรับภาระดังกล่าวเท่ากันทุกตัว ไม่มีการเอาเปรียบแก่งแย่งกัน หรือหลบงานเลย ทุกตัวรับผิดชอบงานของตนเอง โดยไม่มีใครบังคับ และไม่ต้องสั่งสอนกัน นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า ผึ้งงานคือ หุ่นยนต์ที่มีชีวิตตัวน้อยๆ ทำงานเกือบตลอดเวลาตั้งแต่เกิดจนตาย ดังนั้นผึ้งงานจึงมีอายุสั้นเพียง ๖-๘ สัปดาห์ เท่านั้น ผึ้งตัวผู้ มีขนาดใหญ่ ลำตัวอ้วนและสั้นกว่าผึ้งนางพญา ผึ้งตัวผู้ไม่มีเหล็กใน มีลิ้นสั้น หาอาหารเองไม่ได้ แต่จะรับอาหารจากผึ้งงานเท่านั้น ผึ้งตัวผู้ไม่มีหน้าที่ทำงานภายในรัง ดังนั้นจึงมีหน้าที่ผสมพันธุ์อย่างเดียว เมื่อผสมพันธุ์ในอากาศเสร็จจะตกลงมาตาย เมื่อหมดฤดูผสมพันธุ์ ผึ้งตัวผู้ที่ยังไม่มีโอกาสผสมพันธุ์จะถูกผึ้งงานปล่อยให้อดตายด้วย เราจะพบผึ้งตัวผู้ปรากฎในรังเฉพาะช่วยฤดูผสมพันธุ์เท่านั้น หลังจากผสมพันธุ์กับนางพญาแล้ว ผึ้งตัวผู้จะตายทันที |
| หัวข้อก่อนหน้า |
รายละเอียดเรื่องผึ้ง จากสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เล่มที่ 15 เรื่องที่ 1
น่าตื่นเต้นนะคะ ที่มีผึ้งมาทำรังใกล้บ้าน เคยได้ยินมาเหมือนกันค่ะ ว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นถือว่าเจ้าของบ้านมีโชค
ที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ มีต้นมะม่วงเยอะมาก มีเถารางจืด เถาบอระเพ็ด แต่ไม่มีรังผึ้งค่ะ มีแต่รังแตน ที่ทำรังอยู่ทั่วไป สองวันก่อน มีอยู่รังหนึ่งที่บานเกล็ดติดขอบประตูหน้าบ้านเลย ต้องให้พ่อใหญ่สอกำจัดให้เพราะไม่เช่นนั้นจะเอามู่ลี่เก่าออกไม่ได้
และประมาณปี 2550 "ไอดิน-กลิ่นไม้" ก็เคยถูกแตนรังใหญ่ทั้งรังต่อยทั้งตัวตอนไปตัดกาบแห้งของกอกล้วยที่กอเตี้ยๆ พ่อใหญ่สอให้ทายาหม่องแค่นั้น ปรากฏว่า เวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง มีอาการบวมไปทั้งหน้าจนจำตัวเองไม่ได้ ปากเขียว รีบไปหาหมอที่รพ. หมอดุว่าทำเป็นเล่นไป ถ้ามาช้ากว่านี้ไม่กีนาทีก็จะช็อคตายแล้ว เพราะพิษเข้าสู่หัวใจ ค่ะ
ไร่ใหญ่มาก ที่บ้านเรียกว่าผึ้งหลวงครับ
ดูในภาพดูเหมือนจะไม่มีน้ำผึ้ง อาจมาอาศัยชั่วคราวครับ
รังผึ้งใหญ่จังค่ะ คุณครูสบายดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณไอดิน-กลิ่นไม้
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาดูรังผึ้งในบ้านครูดาหลา ความตื่นเต้นทำให้นำTablet ไปเก็บภาพแต่นำภาพขึ้น Internetไม่เป็น ผ่านไป 2 วันกลัวว่าผึ้งจะย้ายไปอยู่ที่อื่น จึงเอากล้องมาลองกดเก็บภาพได้ 2-3 ภาพปรากฎว่า memory card full เอามาลงcom ก็ทุลักทุเลเพราะภาพในกล้องมากและบันทึกซ้ำๆ จะลบภาพก็ทำไม่เป็นหาโปรแกรมไม่พบ ทั้งๆที่เคยทำได้ ก็ทิ้งไว้ออกไปปลูกต้นไม้ผ่อนคลายก่อน ตกบ่ายกลับมาทำอีกคราวนี้สำเร็จ เอาภาพลงcomได้ จึงเขียนบันทึกเลยเพราะที่บ้านเข้า net ช้ามาก ไม่ได้มีเวลาคิดชื่อเรื่องและร่างต้นฉบับไว้ก่อนค่ะ ถ้ามีลูกหลานอยู่ด้วยคงเป็นเรื่องง่าย แต่สำหรับวัยอย่างครูดาหลามันไม่ง่ายเลยค่ะ
ที่บ้านคุณไอดิน - กลิ่นไม้มีรังแตนมาก แสดงว่าบ้านร่มรื่นแตนชอบมาทำรัง ถ้าต่างคนต่างอยู่ก็ดีนะคะ อันตรายตรงที่เราไม่รู้ว่าเขาอยู่ตรงไหน ทำให้กระทบกระทั่งกันแล้วเราก็ถูกเขาต่อยเอา ผู้ใหญ่สอเอายาหม่องใส่ให้แสดงถึงความห่วงไยก็คิดว่าจะบรรเทาอาการปวดไม่คิดว่าพิษของแตนจะร้ายแรงถึงขั้นเข้าสู่หัวใจและทำให้ช็อคเป็นอันตรายถึงชีวิต
เมื่อก่อนที่บ้านครูดาหลาเป็นสวนลำไย พอถึงฤดูลำไยออกดอกหน้าร้อนเมื่อลมโชยมาจะหอมกลิ่นน้ำผึ้ง เมื่อเดินดูจะเห็นมารังผึ้งอยู่ตามกิ่งลำไย น้องชายชอบไปเอาผึ้งและได้น้ำผึ้งมากินบ่อยๆ แต่เป็นผึ้งรังเล็กที่เรียกว่าผึ้งมิ้น คนที่ถูกผึ้งมิ้นต่อยและแพ้พิษผึ้งทำให้ผมหงอกก่อนวัยค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาเติมเต็มให้บันทึกนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องอาจารย์ ดร.ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณที่เข้ามาให้ความกระจ่างนะคะ ผึ้งลักษณะนี้ตัวใหญ่ๆอย่างนี้เรียกว่าผึ้งหลวง เพิ่งเคนเห็นมาทำรังในบ้านเป็นครั้งแรกค่ะ ที่เห็นทุกครั้งตอนขับรถไปสวนคือผึ้งหลวงไปทำรังอยู่ที่รูปปั้นครูบาศรีวิชัยที่วัดดอยติ ทางเข้าสู่เมืองลำพูน จากถนนลำปาง-เชียงใหม่ค่ะ
น้องอาจารย์ ดร.ขจิต ถือว่าเป็นนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมชั้นยอดทีเดียวนะคะ เพียงดูภาพก็รู้ว่าไม่มีน้ำผึ้ง คงจะจริงค่ะเพราะไม่ได้กลิ่นหอมน้ำผึ้งเลยค่ะ ทั้งๆที่อยู่หน้าบ้านแท้ๆ อาจเป็นเพราะตอนนี้ดอกลำไยไม่มีแล้ว ติดผลเล็กๆไปหมดแล้ว ดอกไม้คงหายากคงต้องบินไปหาไกลๆ จะปลูกต้นไม้ให้ผึ้งหาน้ำหวานตอนนี้คงไม่ทันเสียแล้ว ถ้าบ้านครูดาหลาอยู่ใกล้ไร่ของน้องอาจารย์ก็จะดีนะคะ ผึ้งจะได้มีดอกไม้สำหรับเก็บน้ำหวานได้สบาย ^__^
สวัสดีค่ะ น้องกอหญ้า
ขอบคุณค่ะที่มาดูผึ้งที่บ้านครูดาหลา วันนี้ผึ้งยังอยู่สบายดีค่ะ กลายเป็นสมาชิกในบ้านที่ตื่นเช้ามาต้องไปทักทายด้วยความห่วงไย เป็นความสุขเล็กๆแบบพอเพียงในบ้านค่ะ แต่เมื่อคืนมีแมงมันบินมาตอมไฟเป็นเพื่อนผึ้งด้วยค่ะ ใต้ต้นไม้มีแมงมันบินขึ้นมา บนกิ่งไม้มีผึ้งนับพันทำหน้าที่ของตนไม่เคยหยุดสักนาที ขอบคุณบ้านและต้นไม้เป็นที่พักพิงของหลายชีวิต ขอบคุณสายลม แสงแดดที่ทำให้โลกเราดำรงอยู่ได้
ขอบคุณค่ะ
ที่บ้านคุณมะเดื่อก็มีผึ้งมาแวะเวียนทำรังอยู่ที่กอไผ่รวกจ้ะ ส่วนรังนกกระจายอยู่ตามต้นไม้ จับจองเป็นอาณาเขตส่วนตัวกันเลย
สวัสดีค่ะ คุณมะเดื่อ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ บ้านคุณมะเดื่อมีผึ้งมาแวะเวียนทำรังที่กอไผ่รวก แสดงว่าในบ้านคุณมะเดื่อร่มรื่น อากาศเย็นสดชื่นด้วยต้นไม้ จึงมีผึ้งและนกมาจับจองเป็นอาณาเขตส่วนตัว เพราะเจ้าของบ้านใจดีผึ้งและนกคงจะรู้ด้วยสัญชาตญาณว่ามาอยู่แล้วปลอดภัยค่ะ
ครูดาหลาได้รับเมล็ดพันธ์ลูกหว้าไทยจากคุณมะเดื่อแล้วค่ะ ด้วยความขอบคุณเป็นที่สุด ครูดาหลานำไปเพาะเมล็ดได้หลายถุงทีเดียวค่ะ และจะให้นักเรียนเพาะเมล็ดและนำไปปลูกในโรงเรียนด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.จันทวรรณ, ดร.โอ๋ อโณ, คุณ Tuknarak, ดร.พจนา, อ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ เพิ่งนึกได้ว่าเมื่อก่อนก็เคยมีผึ้งมาทำรังในบ้านเหมือนกันค่ะ ที่กิ่งไผ่สีสุกค่ะ ผึ้งตัวเล็ก รังเล็กที่เรียกว่าผึ้งมิ้นค่ะ
พี่ครูสบายดีหรือครับ
-สวัสดีครับ
-แวะมาผ่อผึ้ง
-ที่ไหนมีผึ้งมาทำรังเขาว่า"โชคดดี"ครับ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต ฝอยทอง, น้องเพชรน้ำหนึ่ง
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ
-
ครูดาหลาสบายๆตามสไตล์คนส.ว.ค่ะจะให้กระชุ่มกระชวยเหมือนวัยหนุ่มสาวคงไม่ได้แล้วค่ะ
- ก็ถ้าผ่ออยู่ว่าผึ้งจะให้โชคงวดไหน ผ่านมาสองสามงวดก็ดักแซบเจ้าน้องเพชรน้ำหนึ่ง
- หน้าฮ้อนอย่างอี้อยู่บ้านดินท่าจะเย็นสบายดีเนาะเจ้า
ขอคำแนะนำด้วยค่ะพอดีที่ห้องเช่าที่เราอยู่มีผึ้งมาทำรังในห้องน้ำเกาะที่ฝ้าเพดานมาอยู่ได้สิบกว่าวันแล้วแปลกตรงที่บ้านหลังนี้มีห้องเช่าหลายห้องแต่ผึ้งกลับเลือกห้องที่เราเช่าซะนี่ เวลาเข้าห้องน้ำทีต้องระวังเพราะกลัวมันต่อย พอออกจากห้องน้ำต้องรีบปิดประตูเพราะกลัวมันจะบินมาที่ห้องนอน พอดีว่าห้องที่เราเช่าเป็นห้องน้ำในตัว โชคดีที่มีระเบียงด้านข้างไว้สำหรับเป็นที่ซักล้างเราก็เลยมาอาบน้ำตรงนี้เพราะไม่อยากรบกวนผึ้งก็ให้เค้าอยู่ไป คิดว่าถ้าไม่ไปทำร้ายเค้าก็คงไม่น่าจะมีอะไร สรุปเราจะเข้าห้องน้ำก็ต่อเมื่อปวดเบาและหนักเท่านั้นช่วงที่เข้าไปทำภารกิจในห้องน้ำผึ้งก็ไม่ทำร้ายเรานะ เค้าจะอยู่ที่รังตลอด เราได้จุดธูปบอกกล่าวต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วว่าให้ผึ้งที่มาอาศัยทำรังอยู่ที่นี่ให้อยู่ร่วมกันด้วยดี อย่าได้ทำร้ายเราให้มาเพื่อให้โชคลาภเรา ให้เจอแต่สิ่งที่ดีอะไรประมาณนั้นทุกวันนี้เราพูดกับผึ้งทุกวันเปิดประตูเข้าไปก็จะบอกเค้าว่าพี่มาเข้าห้องน้ำนะอย่าทำร้ายพี่นะอะไรประมาณนี้คิดไปคิดมาเราบ้าหรือเปล่านี่ที่ยอมเสียสละให้ผึ้งได้อาศัยอยู่แต่ตัวเองต้องอาบน้ำที่บริเวณที่ซักล้าง(ที่ซักล้างก็อยู่ในตัวห้องเช่าและมีความเป็นส่วนตัว) จนป่านนี้เราก็ไม่ได้บอกเจ้าของห้องเช่านะว่ามีผึ้งมาอยู่ที่ห้องของเราเพราะเรากลัวว่าเจ้าของบ้านจะจุดไฟไล่หรือทำร้ายรังของมัน เราสงสารเจ้าผึ้ง ทุกวันนี้เราสวดมนต์ไหว้พระเสร็จก็แผ่เมตตาให้เจ้าผึ้งรังนี้ด้วยทุกครั้ง พี่ๆคิดว่าดิฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดีคะ
สวัสดีค่ะ คุณนิดหน่อย
อ่านดูแล้วรู้ได้ทันทีว่าคุณเป็นคนดีมีใจเมตตา ไม่บอกเจ้าของบ้านเช่าเพราะกลัวว่าเขาจะทำร้ายรังของมัน เข้าใจจิตใจของคุณได้ดีทีเดียวค่ะ ถึงแม้จะเชื่อกันว่าถ้ามีผึ้งมาทำรังที่บ้านจะทำให้มีโชคลาภ แต่ก็ต้องระวังเรื่องความปลอดภัยด้วยนะคะ ทางที่ดีควรบอกให้เจ้าของบ้านเช่าให้เขาหาวิธีป้องกันความปลอดภัยให้เรา เช่นอาจมีที่กั้นขอบเขตไม่ให้ผึ้งเข้ามาทำอันตรายเราได้ เช่นหาผ้าใบมาขึงกั้นเป็นสัดส่วน ฯลฯ ท่านใดมีความรู้เรื่องนี้กรุณามาแสดงความคิดเห็นช่วยน้องนิดหน่อยด้วยค่ะ
ขอขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำที่ดีีของคุณครูดารา ตอนนี้อยากจะบอกว่าตั้งแต่ผึ้งมาทำรังจนถึงวันนี้ก็รวมแล้วได้3 เดือนแล้ว จากวันที่โพสต์ตอนนั้นผึ้งมาทำรังได้เพียง10 วัน พอถึงวันนี้ความรู้สึกที่มีต่อผึ้งที่มาทำรังก็คือสงสารและเป็นห่วงผึ้งมากกว่าโดยไม่ได้คิดว่าจะต้องได้โชคลาภจากผึ้งตามความเชื่อใดๆ ที่บอกว่าเป็นห่วงผึ้งก็คือ ถ้าย้ายออกจากห้องเช่านี้เมื่อไหร่ก็ตาม ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเราไปเช่าอยู่ที่อื่นแล้วผึ้งที่อยู่ที่นี่จะเป็นอย่างไร ถ้าคนที่จะมาเช่าต่อจากเราเห็นว่ามีผึ้งทำรังอยู่ในห้องนี้แล้วเขาจะกล้าอยู่หรือ ถ้าเขาไม่เช่าที่นี่เจ้าของห้องเช่าก็ต้องขาดรายได้ และต้องหาคนมาทำลายผึี้งและรังของมันแน่นอน ทุกวันนี้เลยไม่ไปไหน ยังเช่าอยู่ที่นี่ต่อไป และเฝ้าบอกกับเจ้าผึ้งทุกวันว่าขอให้พวกเจ้าจงไปได้ที่อยู่ใหม่ที่ปลอดภัย เงียบ สงบกว่าที่น่่ีในเร็ววันนะ เพราะวันข้างหน้าพี่ก็ต้องกลับไปอยู่ที่บ้าน คงไม่ได้อยู่ปกป้องพวกเจ้าได้ตลอดไปนะ และช่วงเวลาที่ผ่านมาเกือบ3 เดือนที่อยู่ร่วมกับผึ้งที่นี่ ก็อยู่ร่วมกันได้ด้วยดี และต่างฝ่ายต่างอยู่โดยเจ้าผึ้งก็ไม่ได้ทำร้ายเราเลยนะ และเราก็พยายามไม่รบกวนผึ้งเท่าที่ทำได้ เวลาสวดมนต์เสร็จก็จะแผ่เมตตาให้เจ้าผึ้งพวกนี้ด้วยทุกครั้ง ทุกวันนี้ก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมเราถึงรู้สึกเป็นห่วงเจ้าผึ้งแบบนี้ รบกวนคุณครูดาราช่วยให้คำแนะนำด้วยค่ะ
สวัสดิีค่ะ
ขอเล่าประสบการณ์ที่บ้านหน่อยนะค่ะ เมื่อประมาณ ปี 2556 มีผึ้งมาทำรังที่บ้าน ต้องขออนุญาตบอกก่อนค่ะ ว่า ที่บ้านจะปลูกต้นมะม่วงไว้ข้างบ้าง 3 ต้นค่ะ แต่ต้นสุดท้ายจะตรงกับห้องพระ เป็นรังแรกของผึ้งที่มาทำรังค่ะ... แต่ตัวผึ้ง ณ ขณะนั้น ตัวเล็ก แม่บอกว่าน่าจะเป็นตัว "มิ้น" ไม่ใช่ผึ้ง แต่ตระกูลเดียวกันจริงไหมค่ะ ? เมื่อผึ้งรังแรกรารังไป ก็รีบตัดออกจากต้นมะม่วง แล้วนำผึ้งเข้าไปไว้ในห้องพระ หลังจากนั้นอีกไม่นาน มีปรากฎการณ์คือ ห้องคุณแม่ มีรู ที่ฝ้าทะลุผลพวงจากน้ำฝน อยู่ดี ๆ ก็มีผึ้งตกลงมาก็ยังสงสัยกันว่า จะเป็นไปได้หรอ ที่ผึ้งจะขึ้นไปทำรังบนฝ้ารังคาบ้าน จนต้องปีนพิสูจน์และพบว่า เป็นไปได้ มีผึ้งมาทำรังอีก 1 รัง แต่ทำบนฝ้าติดกับรังคาบ้าน ที่บ้านก็ปล่อยให้เค้าอยู่ไป ทุก ๆ วันจะมีผึ้งตกมาตายในห้องนอนของแม่ ทุกวัน หรือ บางครั้งแม่เห็นว่ายังไม่ตายเก็บออกไปทิ้งให้หน้าต่างเพื่อจะให้เค้าบิน กับโดนเข้าต่อยอีก แต่ ก็อยู่กันได้จนเค้าจะลารังไปอีก แต่ยังไม่จบ เพราะเราได้พบว่า ผึ้ง มาทำรังเป็นรังที่ 3 ที่ต้นมะม่วงต้นแรก อยากจะถามผู้ที่เคยมีประสบการณ์ไหมค่ะว่า ทำไม ถึงมาทำรังได้มากมายหลายครั้งขนาดนี้ในบ้านของดิฉัน...
ปล. ดิฉันก็เชื่อว่า ผึ้งมาทำรังจะให้โชคลาภ แต่ที่ผ่านมา ดิฉันยังไม่เคยถูกรางวัลใหญ่ ๆ หรือ อะไรเลย ? แค่สงสัยว่า มีเหตุจูงใจอะไรกับสัตว์ชนิดนี้ที่มาทำรังในบ้านหลายที่แบบนี้
สวัสดีค่ะ อยากถามว่า ผึ้งมาเกาะที่ต้นไม้ที่บ้าน กลุ่มใหญ่มาก ตอนแรกนึกว่าเป็นรัง มาเกาะอยู่ประมาน อาทิตย์กว่าๆ อยู่ดีๆก็หายไปเลยค่ะ รังก็ไม่มี งงมากค่ะ ใครรู้ช่วยอธิบายหน่อยนะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะตอนนี้เป็นกังวลมากว่าอาจมีคนมาเอารังไป แต่เฟินอยู่ในหมู่บ้าน ก็ไม่น่าเป็นไปได้ อยากแนบรูปให้ดู แต่ทำไม่เป็นค่ะ