มีวาสนาได้พบกับ"พล็อกพร้าว"ในงานออกปากเก็บข้าวที่นาปะขอ

เพราะเขาคือ"พรกพร้าว" เมืองลุงสร้างสุข Happy Ba Sociaty มาเก็บข้าว งาน ออกปากเก็บข้าว มีโอกาสพบพรกพร้าว มีคุณค่ายิ่งกว่า พบอัญมณี

"พล็อกพร้าว" หรือ กะลาในภาษาข้าหลวง*(ภาษากลาง) วิถีชีวิตคนชนบทชาวนา

ภาคใต้ คุ้นชินกับกะลา ใช้กะลาเป็นมาตรา "ตวง" เป็น ป้อย เป็นแหล้ง ใช้เปรียบ

เทียบวัดความมีฐานะ....ว่ามันจะมีสมบัติสักกี่"พล็อก"

พล็อกพร้าวบล็กเกอร์ชาวหาดใหญ่ คุยกันรู้ใจในเรื่องวิถีชีวิตชนบท

ปัจจุบันที่พัทลุงมีงานประดิษฐ์ กะลามาเป็นหัตศิลป์ โอท็อปจากกะลาที่บ้าน ชัยบุรี

เป็นสินค้าส่งออก ที่นำมาบอกมาเล่า เพื่อบอกกล่าวให้เห็นถึงคุณค่าของ กะลา

เมื่อผู้เขียนได้มาเขียนบันทึกในGotoKnow มีนักบันทึกท่านหนึ่งใช้นามว่า "พล็อก

พร้าว" ชื่อนั้น สำคัญ ไฉน แต่ชื่อพล็อกพร้าว โดนใจเป็นสำคัญที่ทำให้ผู้เขียนต้อง

ติดตาม ถามหาแวะเวียนไปแลกเปลี่ยน ความคิดเห็น ในบันทึกที่มักบันทึกเรื่องแต่อดีต

หนหลัง "บุหรม บุหราน หรั้งเหรอ"(นมนานกาเล)ในหลายบันทึก นำเรื่องราวมาบอก

เล่าในสิ่งที่คงอยู่และหายไป ที่ดูเหมือนคนทั่วไปไม่เห็นความสำคัญ เช่นเรื่อง ข้าว

เรื่อง "มูสังค้างคูด" ผู้เขียน คาดหวังว่าคงมีวาสนาไดพบเจอตัวจริง คิดในใจจากการ

อ่านบันทึก เจ้าของนาม พล็อกพร้าวเข้าใจว่า คงอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ......

ในวันไปช่วยเก็บข้าวหน้าแกะที่ นาปะขอ ที่อำเภอบางแก้ว(เล่าแล้วในบันทึก

ก่อน) บอกว่า สองสองหนุ่มจากหาดใหญ่ นามน้องใหญ่ พิษณู มุณีนิล ที่คุ้นชินกันใน

วงประชุม ลุ่มน้ำ ทะเลสาบ ทีมงานสื่อ คุณกำหราบ พานทอง ก็สัมพันธ์กันอยู่ แต่อีก

หนุ่มหนึ่งผิวขาว ร่างเล็กแต่งตัวตามสบายสไตส์ เซอๆ ที่พบเจอกัน เมื่อยัง ไม่ถึงเวลา

นัด เราก็มีปฎิสัมพันธ์พูดคุยถามใถ่กัน ในหลายๆประเด็น แล้วผู้เขียนก็วกเข้าเรื่องราว

ในพื้นที่ ที่ได้พบเห็นไปทำมาก็น่าจะนำมาแลกเปลี่ยนผ่านบันทึกเป็นหลักฐานให้คนรุ่น

หลัง ลูกหลานได้ตามรอย พร้อมทั้งประกาศตัวตนแนะนำGotoKnow ให้รู้จัก เป็นการ

รู้จักที่ให้ถึงขั้นมักคุ้นยิ่งขึ้น ว่ามีงานบันทึก ในGotoKnow ในเรื่องข้าวสังข์หยดก็เขียน

ไว้หลายตอน แล้วบอกว่าวันนี้โชคดีที่"ถางป่ามาพบกัน"* น้องเขาบอกว่าดีใจเช่นกันที่

ได้พบกับ เฒ่าวอญ่า ที่เห็นหน้าตาผ่านบันทึก ไม่นึกไม่ฝัน ว่าจะมาพบกันในวันนี้ ทั้งที่

ความจริง เราพบปะพูดจากันมานาน ผ่านบันทึกในหลายเรื่องราว

เพราะเขาคือ"พล็อกพร้าว" เมืองลุงสร้างสุข Happy Ba Sociaty มาเก็บข้าว งาน

ออกปากเก็บข้าว มีโอกาสพบพรกพร้าว มีคุณค่ายิ่งกว่า พบอัญมณี...........

(มาตราชั่งตวงวัดโบราณ...ถ้าจำไม่ผิดมีดังนี้

๘ กำมือ เท่ากับ ๑ จังออน (ป้อย...บ้านเรา)

๒ ป้อย เท่ากับ ๑ แล่ง

๒ แล่ง เท่ากับ ๑ ทะนาน(ลิตร)

๔ ทะนาน เท่ากับ ๑ กันตัง

๕ กันตัง เท่ากับ ๑ ถัง

๕๐ ถัง เท่ากับ ๑ บั้น

๒ บั้น เท่ากับ ๑ เกวียน

สมัยแต่แรกข้าวสารกันตังละ ๕ บาท ถังหนึ่งก็ ๒๕ บาท)ข้อมูลเพิ่มเติมจากบันทึก นายช่างใหญ่)

พี่ พัด (ประพัฒน์ จันทร์อักษร) มีข้าวที่ไหน มีพี่พัดที่นั้น

น้องใหญ่ พิษณุ เก็บภาพ แกะ หม้อเขียว ข้าวเหนียว ถั่วแดงของหวาน งานออกปากเก็บข้าว

ข้าวเหนียว ถั่วแดง ของหวานที่ขาดไม่ได้

รวมพลเดินทางมุ่งหน้าสู่แปลงนา

ปกป้องพื้นที่ความมั่นคงทางด้านอาหาร เก็บพันธ์ข้าวไว้ปลูก

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เมืองลุงสร้างสุข

คำสำคัญ (Tags): #happy ba#ถางป่ามาพบกัน#พล็อกพร้าว เมืองลุงสร้างสุข

หมายเลขบันทึก: 532755เขียนเมื่อ 12 เมษายน 2013 05:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2013 20:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน