ไม่มีใครอยากเป็นผู้ร้ายหรือเป็นคนน่ารังเกียจของสังคม
ปัดฝุ่นบทเรียนเก่า มิติทางด้านจิตวิญญานและคุณค่าแห่งความเป็นมนุษย์ เมื่อปี53 ข้าพเจ้าเองเคยได้เขียนบันทึกความทรงจำใน workshop ในเรื่องมิติจิตวิญญาณและคุณค่าแห่งความเป็นมนุษย์ ของ อจ.สกล / อจ.วิธาน / อจ.วรวุฒและอจ.พัฒนาแม้เวลาจะผ่านไปยามที่ต้องเจอกับภาระ ปัญหามากมายก็อดจะหยิบบันทึกเล่มนั้นออกมาอ่านไม่ได้ราวกับว่ามันจะให้คำตอบบางอย่างกับข้าพเจ้าได้ดีทุกๆครั้ง วันนี้ก็เช่นกันเจอกับเรื่องราวที่ไม่อาจจะเข้าใจว่าเหตุใดคนบางคนนั้นจึงสร้างความทุกข์ใจให้กับคนอื่นๆได้ซ้ำไปซ้ำมา บางประโยคที่เคยบันทึกไว้ว่า
กายภาวนา = กายเป็นเรื่องของการใช้ภาษากาย ภายนอก
ศีลภาวนา = การเชื่อมโยงต่อสรรพสิ่งที่เราได้ยินเป็นพฤติกรรมที่เรามีต่อสิ่งแวดล้อมที่เราได้รับรู้
ปัญญาภาวนา = รับรู้และมองเห็นว่าเราเป็นผู้ดูแลเขาเหล่านั้น
จิตประภัสสร = เห็นถึงคุณค่าในตนเองและสิ่งที่ตนเองทำอยู่
อาจารย์บอกว่า " ไม่มีใครอยากเป็นผู้ร้ายหรือเป็นคนที่น่าเกียจในสังคม "
" ไม่ต้องพยายามคิดบวกแต่ให้ลองคิดว่าในเรื่องร้ายๆเหล่านั้นมันมีเรื่องราวดีดีอะไรแฝงอยู่ "
" ทำไมเราต้องมาเป็นต้องมาทำวิชาชีพนี้ มันมีที่มาและมีที่ไป "
" อะไรที่เราชอบหรือ อะไรที่เราไม่ชอบเราได้เคยทำสิ่งนั้นให้กับผู้ป่วย/ ผู้อื่นบ้างไหม "
วันนั้นข้าพเจ้าได้บันทึกไว้ว่าเมื่อจอกับปัญหาข้อร้องเรียนทั้งด้านกิจกรรมบริการ พฤติกรรมบริการก็ได้มานั่งทบทวนและมองย้อนไปว่าเรายังมีจุดอ่อนในด้านใด
บุคลากร
ภาระงาน กรอบ มาตรฐานต่างๆที่เราตีกรอบกำหนดไว้
และทุกอย่างมันคือใช่
แล้วฉันก็คิดว่าเราจะเริ่มต้นแก้จากจุดไหนมันเยอะแยะไปหมด
นึกถึงคำที่อาจารย์บอก
ลองคิดให้ช้าลงลองมองให้ช้าลงตอนนี้มีกี่เรื่องที่เราต้องคิด..จงเรียนรู้ที่จะใช้จิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์เพื่อ
ดูแลผู้ป่วยและญาติเหล่านั้น เราอาจจะได้รับอะไรจากการให้มากกว่าการมานั่งทุกข์กับเรื่องราวปัญหาที่ผ่านไปเรื่องแล้วเรื่องเล่าราว
กับไม่มีวันจบ.
กับวันนี้ที่ท้อแท้ก็ได้แต่บอกตัวเองว่าคงไม่มีใครอยากเป็นผู้ร้ายหรือน่ารังเกียจของสังคมการให้อภัยคงเป็นคำตอบสุดท้ายเมื่อก้าวเดินอยู่บนถนนสายวิชาชีพนี้ บางทีเมื่อเวลาผ่านไปเราอาจจะเข้าใจเขามากขึ้นกว่าที่เรารับรู้อยู่เวลานี้ก็ได้
ขอบคุณที่ได้มีโอกาสหยุดคิด ใคร่ครวญ ก่อนที่จะพูดหรือทำอะไรที่ไม่ดีออกไป
ความเห็น (7)
การได้ทบทวนตัวเองเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเลยค่ะ
หยุดคิด พืจารณา หาทางออกบอกทางไป ทบทวนในสิ่งที่ทำ แท้ที่จริงแล้ว การทบทวน การทำงานคือการพัฒนา....ความคิด
มาฟังการทบทวนด้วยใจที่ละเอียดอ่อนคะ
จิตประภัสสร = เห็นถึงคุณค่าในตนเองและสิ่งที่ตนเองทำอยู่
ทำให้สะดุดความคิดคะว่า แท้จริงความท้อแท้เกิดจากคำพูดผู้อื่นหรือ คำพูดที่เราพูดกับตัวเอง ?
ขอบคุณข้อคิดดีๆเช่นนี้..ขอให้กำลังใจในการทำงานอย่างมีความสุขนะคะ
สวัสดีปีใหม่จ้าคนเก่ง
ขอให้กำลังใจคนทำงานนะคะ สู้เด้อ
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่มีความหมายในชีวิตจิตวิญญาณ ขอส่งความสุขปีใหม่ไทยมาให้ครับ
@หนูณชน์ ลุงวอญ่า หมอป. พี่ใหญ่นงนาท Dr.Pop คุณยาย ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน
กับคำว่างาน...บางครั้งหรือหลายๆครั้งก็ต้องหยุด..ไตร่ตรองบอกตัวเอง
ว่าตอนนี้เรา..กำลังทำอะไร เรารู้สึกอย่างไร เผื่อว่าจิตจะประภัสสรขึ้นมาบ้าง